Fálkinn - 26.04.1930, Síða 7
F A L K I N N
7
Sunnudags hugleiðing.
Eftir
Guiuiar Árnason frá SkútustöSum.
Sjá, jeg stend við dyrnar
og kný á. Ef einhver
heyrir raust mína og lýk-
ur upp dgrunum, þá mun
jeg fara inn til hans.
(Opinb. 3. 20).
ann fer um víða veröld
°S vitjar sjerhvers ranns,
hann kemur á hverjum tíma
W hvers einasta manns.
Sinn hlessaða kærleikboðskap
ann ber um jarðar liring,
°S til Jjess að gera góðverk
lann gengur enn um kring.
hó
hai
enn sem áður fyrri
ln ólíkar móttökur fær
einstaka hus er opið,
tn oftast lokaður bær.
^Niim þeim, sem liann þekkja
11111 það altaf saman ber,
að
engmn í víðri veröld
Vitlln‘ slíkur er.
11 fjöldinn sögu hans segir
SaSnir og ævintýr,
°S vill eklci veg hans ganga
en við honum baki snýr.
ann dvelur við hjarta dyrnar
nS drepur hljótt á þær.
j jíann að halda burtu
rJ'ggUr og angurvær?
hú
°pnar hurðir hjartans:
y herra, kom þú inn.
er hjá mjer — um alla eilífð
Sie andi minn bústaður þinn.“
í
,,STANDARD“-SKIP.
hjör mars-bla8i „Ægis“ ritar Svein-
þessn Egilson ritstjóri um gagnsemi
titbi’ samræma sem mest lag og
skin na® vjelbáta þeirra og annara
{ a>sem keypt eru bingað til lands.
bvi' m^andi við það segir hann frá
aiað Simon Beck skipaskoðunar-
Utannr. hafi í haust sem leið farið
ski 111 bess að sjá um smíði fiski-
Dú e‘lnn »Viðir“ og „Eggerl", sem
haU |U bomnir hingað til lands. Eru
að bannig gerð, segir Sveinbjörn,
„sta’ý'b'* framvegis að tala um
fyrj aard“-skip þá ættu þau að vera
flða niV,ujin, í það minsta fyrir Faxa-
efui’j, elcki aðeins vegna styrkleika,
srnijj .°8 fyrirmyndar frógangs á
g ’ beldur einnig vegna verðsins“.
hUgSn ‘! laeðmæli er varla hægt að
era sk^’ S1S1 begar þessi orð
treyst rifuð af þeim manni, sem allir
bekkif 1 ilessu efni, sakir frábærrar
lýst n^ar sinnar- Skip þessi eru aug-
inUar p Umboðsmanni smiðastöðvar-
hiur, , SSert Kristjánssyni stórkaup-
skyjt ,1^si®asla blaði, og teijum vjer
tiUin ’ .an benda á þessi merkilegu
1 1 t>vi samhandi.
Fiðrildin, sem spinna silki.
Silkivefnaðurinn i Arabíu stendur
enn aftarlega að því er snertir vjelar
og áhöld. Arabinn hjer á myndinni
notar ófullkomin tœki, en samt þukir
vefnaður hans standa mjög framar-
lega að gœðum.
Silki á ekki saman nema nafnið. Það er munur á ekta silki og gerfi-
silki. Gerfisilkigerð cr mikið að aukast ekki sist i Englandi, þar sem
stórar verksmiðjur hafa verið reistar til þess að búa til silki. Hjer er
salur úr slíkri verksmiðju: eru stúlkurnar að flokka silkið í þrent,
eftir gœðum.
Eins og allir vita er silkið, eða
mestur hluti alls ekta silkis,
spunnið af fiðrildum, utan um
egg þeirra. Silkiormurinn er
þessara fiðrilda fremstur í silki-
spunanum, en þó hefir tekist að
fá silki eftir aðrar tegundir. En
líf silkiormsins er náiengt ákveð-
inni runnategund, mórberja-
trjenu, sem fiðrildi þetta lifir á.
Þessvegna er ekki um silkirækt
að ræða annarsstaðar en þar,
Silkiormurinn rjett fgrir spunann.
Hann jetur með ákefð blöð mórberja-
runnans. Svo mikil er matarlist hans,
að á 32 dögum sjöþúsundfaldast
þyngd hans.
sem mórberjatrjeð getur vaxið.
Það þarf hlýtt loftslag og þrifst
t. d. ágætlega í sunnanverðu
Frakklandi, en þó hefir ekki
reynst alveg árangurslaust að
rælcta það á Norðurlöndum.
Silkiormaræktin er komin frá
Kína. Þar ræktúðu menn silki
löngu áður en þetta dýrmæta
efni var framleitt í Evrópu.
Kinverjar hafa haft silkirækt i
þúsundir ára og vissu vel, live
mikil auðsuppspretta þessi at-
vinnuvegur var. Reyndu þeir þvi
í lengstu lög að sporna við því,
að aðrar þjóðir lærðu af þeim
listina. Til dæmis liöfðu þeir
kveðið svo á í lögum, að það
skyldi varða dauðahegningu að
flytja egg silkiorma úr landi.
Þetta lireif í margar aldir, en á
6. öld eftir Krists burð var bann-
ið brotið og fyrsta silkiorms-
eggið flutt til Evrópu.
Sagt er, að það hafi verið
munkar tveir, sem fluttu fyrsta
silkiormaeggið til Evrópu og
brutu bann keisarans kínverska.
Áttu þeir heima í Byzants (Kon-
stantínópel) og var þetta á ríkis-
stjórnarárum Justinians keisara
(527—565). Tókust þeir ferð á
hendur austur í lönd og komust
loks alla leið til Kína. Þar sáu
þeir hvernig Kínverjar fóru að
vinna silki og kyntu sjer aðferð
þeirra. Áður en þeir hurfu burt
aftur stálu þeir nokkrum eggjum
og földu þau í stöfum sínum.
Nú var farið að rækta silki í
Evrópu og samfara þvi urðu
miklar framfarir í silkivefnaði.
Þó urðu EvrópUmenn jafnan að
kaupa óunnið silki í Kína og
vinna það i Evrópu. Á 12. öld,
þegar norrænir víkingar lierjuðu
í Miðjarðarhafi og lögðu undir
/ Indlandi stunda bœndur mikið silkirœkt. Silkihnoðunum er safnað
í körfur og seld verksmiðjunum. A myndinni sjást bœndur með körfur
sínar við verksmiðju, að bíða eftir að silkið sje vegið.