Fálkinn - 16.08.1930, Qupperneq 12

12
F A L K I N N
Skrítlur. Adam-
—1— son.
105
1

— Herra minn! Þjer leyfið' yður
að grípa i baðsloppinn minn?
Nærsýni maðurinn: Æ, fyrirgefið
þjer. Jeg hjelt það vœri baðtjaldið
mitt.
COPYPIGHT ft B EÚX6 C.aTCfMMItN-
Adamson er
uaraður uið
hœttunni og
þakkar fyrir sig.
— Mundirðu eftir slifsinu handa
mjer?
— Já, jeg notaði það til þess að
binda saman bögglana með því.
— Mjer sýnist unnustinn þinn
lita miklu betur út núna en sein-
ast þegar jeg sá hann.
— Já það gerir hann, og það er
líka alt annar maður.
Talmyndar-leikstjórinn:
— Nei, nei, þetta atriði verðum
við að taka upp aftur. Jeg heyrði
braka i bakinu á yður ungfrú
— Sjáðu frændi sœll, svona nær-
föt langar mig til að eiga.
— En ef hann skyldi missa með-
vitundina aftur, þá verðið þjer undir
eins að gefa honum eina matskeið
af koniaki.
— Ó, læknir. Það fyrirgefur hann
mjer aldreil
Hjá götuljósmyndaranum.
— Hugsaðu þjer, hvað maður sjer
vel framtönnina, sem vantar......
— Vertu nú þægur drengur minn
og leiktu þjer meðan jeg fer að
synda. Þá skal jeg gefa þjer fimm
aura þegar jeg kem upp aftur.
— En ef þú kemur aldrei upp aft-
ur, pabbi, ætlar hún mamma þá að
gefa mjer aurana.
— Pabbi, sjáðu feita kallinn
þarna. Er það hann, sem lætur
skipið rugya.
— Eigum við að leika hjón, Piddi?
— Nei, hún mamma hefir bannað
mjer að hafa hátt þegar jeg er aS
leika mjer.

— Þarna hefir konan líka haft
betur en maðurinn.
Gesturinn: Þjer auglýsiS vín meS
„original" verði og svo seljið þjei’
það helmingi hærra verði en annars-
staðar!
Þjónninn: Já, finst yður það ekki
„originalt“, eða hvað,