Fálkinn - 22.10.1932, Blaðsíða 14

14
F A L K I N N
Sjálfvirld' jivaftaelni
c cXo\- r> <í<?i %■.?, A
/ ^ V

Ileiðruðu Húsmæður!
Fyrst að ekki l'inst betra og’ ómengaðra þvotta-
ol ni en FLIK-FLAK, of>’ FLIK-FLAK er eins s'ott og'
það er drjúgt — o« þegar þjer vitið, að FLIK-FLAK
getur sparað yður tíma, peninga, erí'iði og- úhættu
— er þsi ekki sjáll'sagt Jið þjer þvoið aðéins með
FLIK-FLAK.
FLIK-FLAK er algerlega óskaðlegt, bæði l'yrir
hendurnar og þvottinn; það uppleysir öll óhrein-
indi á ótrúlega stuttum tíma — og það er sólt-
hreinsandi.
Ilvort sem þjer þvoið strigapoka eða silkisokka,
er FLIK-FLAK besta þvottaeí'nið.
þossu o.'ns og' nýju neti og skömnui scinna
kom upp úr kafimi hvað hann vildi. Hann
sagði injer að Cf svo færi að hann vrði að
l'ara lil Livadiu þá mundi það verða sitt
í'yrsta verk að senda eftir mjer. llann vildi
l'á mig til að lofa þvi að koma, hvernig sem
á stæði. Jcg sá áð honum var römm alvara,
svo jeg lol'aði honmn þessu auðvitað. Virt-
isl það gera hann rólegri. Hann mintisl svo
ekki l'rekar á það. En svo sannarlega sem
jeg sil hjerna er nú eitlhvað á l'erðum, og
það er skrambi stult þangað til það verð-
ur. .leg þekki Pjétur vél, nú or'ðið, eins og
þ,ú skilur".
„Já, það er svo að sjá“, sagði Tony lmg's-
andi. „Mig skyldi ekki undra þó da Freitas
hefði hreytt fyrirætlunum sínum. Ef tit vill
heí'ir hann orðið laugaslappur af bardagan-
um í Latimer Lane, svo að hánn sje nú
liættur að hugsa um Isabellu, og ætli nú að
stýra heint á markið".
„Hvaða Imrdaga ert þú að tala um“, spurði
Molly...
„Það er satt“, sagði Tony. „Pú veisl ekk-
ert um hann. Við hjeldum dálitla cinka-
skemtun í Hampstead“. Hann þagnaði og
kveildi sjer í vindlingi. „Jeg er lika búinn
að f'á hrjef frá Jimmy. En það er besl að
jeg hyrji á því að segja þjer frá orustunni".
„Herlu þig“, sagði Molly hvetjandi.
Tony sagði henni nú greinilega frá því
er gerst hafði: Atlögunni um nóttina, flutn-
ingi Isabellu lil lafði Jocelyn og hinni áætl-
uðn ferð lil Suður-Ameríku.
„Þetta er vafalaust ágæt hugmynd“, sagði
Mollv eftir nokkra umhugsun. „Verði hún
kyr í London mun óþokkinn, da Freitas, fyr
eða síðar ná henni á sitl vald. En mjer þykir
leitt að þú skulir fara í ferðalag, Tony. Þú
ert eini maðurinn í London, sem jeg get talað
við í trúnaði".
„Jeg verð ekki mjög lengi í burlu“, sagði
Tonv hug'hreystandi. „Og þetta er hið skyn-
samk'gasla, sem hæg't er að gera, allra hluta
Foreldrar!
Ein lieppilegasta fermingarjöfin, sem
þjer getið valið barni yðar er: allar
íslendingasögurnar
með Eddum, íslendingaþáttum
40 og Sturlungu allri. Verð þeirra
alíra — 45 liefti — er kr. 116.90,
sem verður að teljast mjög lágt verð
samanborið við stærð sagnanna,
þar sem livert hefti kostar að með-
altali aðeins kr. 2.60 — Ekkert
íslenskt heimili ætti að vera án
Islendingasagnanna. Þær fást eins
og svo margar ágætar íslenskar
hækur í
Bðkaverslun Sigurðar Krístjánssonar
Bankastræti 3 — Reykjavik
(næsta hús fyrir ofan Stjérnarrádið)
vegna. Jafnvel þó stjórnarbyltingm hepnist
vel, þá getur Pjetur varla hugsað til að gil'ta
sig í hráð. Það mundi orsaka millirikjaviður-
eign ef liann reyndi að ná í útlenda konu af
konungsættum. Annars er mjer nær að lialda
að hásæti Livadiu sje ekki svo mjög frcist-
andi fjrir erlendar prinsessur, eftir þvi sem
Jimmy segir, að minsta kosti.
„Hvað segir hann þá“, sagði Molly. „Má
jeg lesa hrjefið?“
Tonv fjekk henni hrjefið, sem lu'm las
gaumgæfilega.
„Jæja“, sagði hún. „Það er ekki svo mjög
mikið á jiessu að græða. Jeg vissi fvrir fram
að Livadiubúar reiða ekki vilið i þverpokum,
annars væru þeir ekki svon'a ákafir að fá
Pjctur fyrir konung“.
llún f'jekk honum hrjel'ið aftur. „Mjer
þætti ganian að kynnast Jimniv, einhvern-
tíma“, Hann er víst ágætur drengur“.
„Haim er gæðamaðtir", sagði Tony. „Mjer
þykir í raun og veru vænna um hánn en
nolíkurn annan mann, að mjer sjálfum und-
anskildum". Hann slóð upp. „Jeg kem, og
kveð þig, áður en við leggjum af stað“,
hætti liann við. „Við komumst varla á stað
fyr en á fimludaginn kemur“.
„Ágætt“, sagði Mollv. „Láttu mig vita ef
eilthvað kemur fvrir þangað til. Ef tii vill
get jeg orðið þjer að einhverju liði. Þú veist
að mjer sléndur alveg á sama um lcikhúsið,
en mun lol'a þvi að fara noíður og ínður,
ef mjer hýður svö við að horfa.
Tonv tók báðar hendur hennar í sínar.
„Þú ert mesta iþróttakonan í allri Lundúna-
horg, Molly“, sagði hann. „Það er hinrt mesti
mannskaði að þjer, ef þú skyldir verða droln-
ing í Livadiu. En annars værir þú skrainb-
ans vel til þess fallin“.
Molli liló, og yfti öxlum. „Já þetta getur
þú sagt“, svaraði hi’m. „Það er varla liægt
að vera riðinn við söngleikhús í sex ár án
þess að læra hvernig á að fara að því að
smia lieimskingjum i kring um sig“.
XVI.
Spalding dró gluggatjöldin lii hlíðar með
prestJegum virðuleik, sem auðkendi allar
alhafnir lians, sem þjóns.
„Ilerra Oliver hað mig að tilkyima liús-
hóndanum að hann liafi orðið að fara
snemnia að lieiman, í áriðandi viðskiftaer-
indum, og gæti liann þvi ekki orðið heima
við tedrvkkjima“..
Tony teigði sig ánægjulega í rúminu.
„Eyrst að svona er þá ætla jeg að hætta við
hin góðu áform mín, og drekka tcið í rúm-
inu, Spalding“.
Spaiding kom innan skamms með tehakk-
ann, og morgun pósthrjefin.