Fálkinn - 23.09.1933, Blaðsíða 4

4
F Á L K 1 N N
Sunnudags hugleiðing.
Kvöldbæn.
I. Mós. 24: G3, 64, G7.
ísak haföi gengið út að á-
liðnum degi, til að gjöra bæn
sína úti á mörkinni, og hann
hóf upp augu sín og sá úlf-
alda feoma. Og Rebekka leit
upp og sá ísak; stje hún þá
jafnskjótt niður af úlfaldan-
um ... Og hún varð kona
hans og hann elskaði hana.
Og ísak huggaðist af harmi
þeim, er hann bar eftir móð-
ur sina.
Er ekki þetta ein hin fegursta
mynd, sem hægt er að hugsa
sér! Hinn ungi ísak, sem er
harmi lostinn eftir inissi móður
sinnar og þráir sína fögru brúði,
hann gengur að kvöldi dags út
á mörkina, sem liggur fagur-
skreytt purpuralijúpi siðdegissól-
arinnar — og gjörir bæn sína;
i fjarlægð ber úlfaldalestin við
sjóndeildarhring, og hann star-
ir þangað, skundar til móts við
brúði sina og leiðir hana heim;
og hún gjörir hann svo gæfu-
saman, að móðursöknuðurinn
mýkist og hverfur.
Af þessu er margt að læra.
Þú, sem gengur ef til vill oft út
um merkur og dali og horfir á
sólina síga til viðar, — liugsar
þú þá um að gjöra hæn þína?
Þú, sem átt elskulega móður
á lífi, — minnist þú þass, að
fyrir þér liggur að missa liana,
og auðsýnir þú henni alla þá
ástúð og blíðu, sem hún á skil-
ið?
Og þú, sem ekki liefir enn
fundið ásmeyt þína, lifir þú
þannig, að þú getir — þegar þar
að kemur —- tekið á móti henni
með hreinni og góðri samvisku
og hugheill horfst i augu við
hana?
Bið þú Guð að leiða rnóður
þína lieim á sáluhjálplegri
stund. Bið þú hann að gefa þér
þinn réttkjörna ástvin. Bið þú
hann heima og bið þú hann úti
á mörkinni — hvar svo sem þú
ert staddur!
01 f. Ric. Á. Jóh.
Son minn
Hlýð þú áminning föður þins
og hafna eigi viðvörunum
móður þinnar, því að þær
eru yndislegur sveigur á
höfði þjer og men um háls
þinn.
Son minn, varðveit þú orð mín og
geym hjá þér hoðorð mín
eins og sjáaldur auga jjins.
Bind þau á fingur þína,
skrifa þau á spjöld hjarta
þíns.
Orðskv. 1: 8—9; 7: 1 3.
Drottinn! veit mér náð til að auð-
sýna móður ininni sonarlega
ástúð og umhyggju. Launa
þú henni alt, sem hefir liðið
og gjört fyrir mig. Heyr hæn-
irnar hennar og blessa hana
ríkulega.
Þögla hetjan.
Samtíningur og sitt hvað um Charles Lindbergh.
Lindbergli og frú. Undir er ingnd uf höfninni i Reykjavík með skipunum með kveðjuflöggum á stöng.
í maímánuði 1927 mátti dags
daglega lesa langar greinar í
blöðunum um fyrirhuguð flug
yfir Atlantshaf. Nokkrir menn
höfðu flogið milli írlands og
New Foundlands og aðrir suð-
urleiðina um Azoreyjar og enn-
fremur höfðu flugmenn Banda-
ríkjahersins, Smitli og Nelson
flogið leiðina milli heimsálfanna
urn Island og Grænland. En nú
haf’ði auðmaðurinn Raymond
Orteig heitið 5.000 sterlings-
punda launum þeim, sern yrði
fyrstur til að fljúga í einum á-
fanga milli New York og Frakk-
lands. Urðu Frakkarnir Nirn-
gesser og Coli fyrstir til að
reyna að ná þessurn verðlaun-
unr; þeir flugu frá Frakklandi
vestur, en týndust á leiðinni og
vita menn eigi enrr rreilt með
vissu unr, hvar þeir lrafa far-
ist. En vestur í New York biðu
tveir rnenn byrjar, og birtu
Irlöðin daglega fregnir af und-
irbúningi þeirra og tilgátur urn
Jivenær þeir mundu fara al'
stað í þessa för, sem allir töldu
liina nrestu glæfraför. Á öðru
leytinu var auðkýfingur Levine,
senr að visu ekki var flugmað-
nr sjálfur, en liafði ráðið flug-
manninn Chamberlain til að
fljúga með sig yfir hafið, en
lrinsvegar var Byrd, Irinn frægi
lreimskautafari, senr flogið lrafði
til Nöi'ðurheimskautsins árið áð-
ur og síðan lrefir flogið lil suð-
urlreimskautsins.
Blöðin gátu að vísu þriðja
mannsins, en nreð smæsta letr-
inu, senr þau áttu, og svo sjald-
an, að menn mundu ekki einu
sinni á lionum nafnið. Það var
einhver unglingur, og það var
gefið í skyn, að áform lians
væri gerð af rælni og að hann
mundi aldrei leggja al’ stað. Erj
svo fór, að þessi maður varð
fyrstur til að fljúga leiðina —
og lrann flaug aleinn. A 220
liestafla vjel aðeins. Maðurinn
var Cliarles Lindbergh.
„Unghngurinn“ bar nafn með
rentu, því að hann var aðeins
23 ára þegar þetta gerðist. En
liann hafði byrjað að fljúga 17
ára gamall, „aðeins af þvi að
hann langaði ekki til neins
nenra að læra að fljúga“. Hann
var fæddur af sænsk-ameriskum
foreldrum og föðurfi lrans var
fæddur í Svíþjóð, en faðir lrans
hafði verið þingmaður á þingi
Bandaríkjanna. Að loknu flug-
nánri gerðist Lindbergli póst-
flngmaður í Barrdaríkjununr,
en litlar sögur hölðu farið af
lronunr þar, nenra liann þótti
harðskeyttur og fáskiftinn, og
aldrei bregðast það, sem hann
Þegar Danir tóku á móti Lindberghshjónunum í ráðhúsinu í Kaupmaiinahöfn. Til hœgri á myndinni
sjást hjónin og Dam höfuðsmaður sem var aðstoðarmaður þeirra i Kaupmannahöfn. Til vinstri Hedebol
borgarstjóri að bjóða hjónin velkomin og bak við hann Biilow yfirborgarstjóri, Svendsen forseti borg-
arstjórnarinnar og Kaper borgarstjóri.