Fálkinn - 12.03.1938, Blaðsíða 12

12
F A L K I N N
JONATHAX (JRAY:
HVER
ÞEIRRA
VAR
,UGLAN?‘
LEYNILÖGREGLUSAGA.
Hver hefir sai>l yfjur þetla?
Fay.
Og hvað segir Díana uni þetta?
Jeg hefi ekki talað við hana, en hvað
ælli hún svo sem að segja? Annaðhvort
liefir sir Jeremiah verið svona ómótstæði-
legur þegar hann lmð hennar eða foreldrar
liennar hafa lagt of harl að henni. Ef til
vill hvorttvggja
Mikil hörmung er þetta, sagði Val.
Það er verið að tala um synd, er það ekki
meiri synd að ofurselja svona unga og sak-
lausa stúlku en að stela nokkrum steinum,
eins og „Uglan“ gerir?
Helmingurinn af ölium stúlkum i
Eondon vildu eflaust fegnar vera i Diönu
sporum, svaraði hún.
Þjer líka ?
Nei. ])að held jeg nú ekki. Jeg verð
altaf að liafa einhvern eða einhverja til
þess að berjast við.
Ilann á þá von á góflunni, sá sem
verður maðurinn vðar.
Ef jeg |)á eignast nokkurn mann. En
að minsta kosli vildi jeg ekki herjast við
gamlan og feitan fábjána.
Það er þá svo að sjá, sem að „Uglan“
hafi unnið fyrir gíg.
Hvað meinið þjer?
Jeg er viss um, að þegar hann tók rú-
binana þá var það til ])ess að afstýra trú-
Iofuninni. En nú hefir sir Jeremiah fengið
þá aftur, og þá er undireins farið að undir-
búa brúðkaupið. Maður getur orðið grænn
af ergelsi yfir því.
Hún starði á hann með furðusvip þangað
til hún tók eftir glettunum i augunum á
lionum.
Þælti yður gaman að komast yfir
mestu furðufrjetlirnar sem heldra fólkið í
London liefir nokkurntíma hevrt um? sagði
hann. Sögu sem mundi setja alla horg-
ina á annan endann?
Þjer getið nú nærri? Það er þesskonar
sem mig dreymir um, en aldrei verður
nema daunrur.
Jú, það verður meira. Er þetla sem
þjer hafið skrifað um hrúðkaupið rjett,
livað stað og stund snertir?
Já, að minsta kosti einsog nú er ráð-
gert.
° *
Gott! Látið mig vita ef einhver breyt-
ing verður á ])ví. Jeg skal segja yður eftir
nokkra daga, hvað þjer eigið að gera. Það
verður feitasti bitinn sem þjer hafið kom-
ist yfir á æfinni. Og áhætlan engin. Þjer
eigið aðeins að vera viðstödd og sjá hvað
gerist.
X. Gus er ástfanginn.
Hvort það nú var tilviljnn eða kom af
þeim nákvæma útreikningi sem einkendi
Ashdown fulltrúa og öll hans verk, þá hafði
það verið ákveðið, að samkvæmið hjá Vol-
ter majór yrði tveimur dögurn el'lir brúð-
kaup þeirra sir Jeremiahs og Díönu Fenton,
svo að þetta tvent þyrfti ekki að rekast á.
Volters-samkvæmið var að vísu ekki neinn
slórviðburður og brúðkaupið átti að hald-
asl í kvrþei, en þó var |)að einstaka mann-
eskja sem átti að verða á háðum stöðunum.
En áður en til þessa kom gerðust merki-
leg tíðindi.
Ashdown þótti gott að heyra að allir sem
hann kærði sig um og þá sjerstaklega vinir
hans þrír, höfðu |)egið boðið hjá Volter
majór. Dr. Bunning, kunningi hans í rann-
sóknarstofu Scotland Yard var ekki í vafa
um, að ráðið mundi hepnasl, svo framarlega
sem nokkur þjófur kæmi að hirða perl-
urnar.
Hvað brúðkaiípið snerti ])á ljetu þeir í
SCotland Yard sig einu gilda um það. En ef
þeir hefðu hlustað á samtal, sem fram fór
i einum klúhhnum i London, þá er senni-
legt að þeir hefðu ekki látið brúðkatipið
afskiftalaust.
Þetta var i eocktail-tímanum og við eitt
giuggaborðið sátu þeir Gus Hallam og
Humphrey Proctor. Gus virtist vera í slærnu
skapi, ])vi að hann var ekki eins gleiðgosa-
legur og hann átti vanda til. Humph var
rólegur og hægur eins og liann var vanur.
Þú ert hlátt áfram ástfanginn, Gus,
sagði hann. Mjer finsl þú hafa öil ein-
kenni til þess.
Já þetta getur vel verið, svaraði Gus.
Jeg hefi aldrei reynt ]>að sjálfur, en jeg
hefi sjeð hvernig sumir detta kvlliflatir
fyrir fyrsta pilsinu sem þeir sjá. Það er
dálítið annað mál með mig. Jeg hefi ekki
metið liana eftir því vtra, ef þú skilur hvað
jeg meina. En hvað gel jeg boðið henni?
Þegar m.aður vill giftast stúlku, þá er ekki
nög að hann segi við hana: „Jeg elska ])ig!“
Þú átt við að hún verði að fá ákveðna
tölu af hitaeiningum og svo og svo mik-
inn fjörefnisskamt á hverjum degi, og ert
í vandræðmn hvernig þú eigir að eignast
fyrir því.
Já, það er að minsta kosti mikilsvert
atriði i málinu.
Jeg er sammála. Hjer áður fyr gal
maður komist langl, ef nafnið var gott og
armurinn sterkur. En nú er markaðurinn
fullur af þesskonar mannkostum. Þú mund-
ir ekki vilja segja mjer ofurlítið meira af
stúlkunni, hverra manna hún er og þar
fram eftir götunum?
Það er Fav Wheeler, sagði Gus liátíð-
lega.
Dóllir sir Jeremiahs? Jæja, en þá
þarftu varla að gera þjer rellu út af fram-
tiðinni.
Það er einmitt það, sem gerir alia erf-
iðleikana. Ekki get jeg farið til hennar og
sagt „Elskan min. Viltu ala önn fyrir mjer
lil æfiloka?“ Karlmenn mega ekki Iáta kven
fóik ala önn fyrir sjer.
Það er heiðarleg regla, Gus. En segðu
mjer nú fyrst og fremst hversvegna þjer
finst Fay hafa meira aðdráttarafl en allar
stelpur aðrar, sem við þekkjum? Hún kall-
aði mig „elskuna sína“ undir eins í annað
skiftið sem við vorum saman, og mjer sýn-
isl hún dufla. við hvern einasta karlmann
sem hún kemst yfir.
Þarna sjerðu, sagði Gus. Þú þekkir
hana bara á yfirborðinu og hefir misskilið
hana. í raun rjettri er hún indælasta stúlka
i heimi. Jeg elska hana og jeg vil sýna, að
jeg sje verðugur hennar.
Hefirðn trúað henni fyrir þessu?
Jeg liefi reynt það, en hún heldur að
það sje glens. Hún segir að þeir sjeu svo
margir sem hafi sagt við sig að þeir elsk-
uðu hana.
Hvaða vandræði. En héfirðu talað við
sir Jeremiah?
Nci lii hvei's væri það, fvr en jeg veil
hvort hún vill mig?
Nei, þetta ei alveg rjett hjá þjer, Gus,
sagði Humph. Ef Fay kernur sjer niður
á manni ])á tekur hún sennilega ek'kert til-
lit lil ])ess hvað föður hennar þóknast. En
ef að þið Fay kæmusí að samkomulagi finst
nijer að þú ættir að biðja karl föður hennar
að úlvega þjer atvinnu. Ilann hefir sam-
bönd allstaðar.
Já, en það eru tilfinningar hennar sem
alt veltur á. Það er l'jöldi manna á röndum
eftir henni, bara af því að hún er dóttir
sir Jeremiahs. Jeg ætla að sýna henni, að
])að er ekki það sem á veltur fyrir mjer.
Þú átt við að þú v.ildir eiga hana þótt
hún ælti ekki grænan eyri ?
Já, fortakslaust. En hvernig á jeg að
sannfæra hana um, að þetla sje hjartans
alvara mín ?
Halló, strákar! Hversvegna sitjið þið
hjerna eins og hengilmænur eða grátkerl-
ingar? Ilafið þið tapað á veðreiðunum eða
er ný Evrópustyrjöld i uj)psiglingu?
Það var \ral sem hafði komið inn og sjeð
þá-
A jeg að segja lionuni það, Gus? spurði
Humph. Hver veit nema hann geti fund-
ið einhver ráð?
Það máttu gjarnan fyrir mjer.
Jæja, nú skaltu heyra, Val. Gus hefir
uppgötvað að Fay Wheeler hefir sál, og svo
vill hann fá ábúðarrjett á þessari sál lífs-
tíðarábúð, skilurðu. Hann segist mundi
elska liana jafn heitt hvort hún væri fátæk
eða rík. Og nú er hann að brjóta heilann
um, hvernig hann eigi að fara að því að
sýna sig verðugan þessari yndislegu stúlku,
sem er getin af föður, sem á svo mikið af
þessum jarðnesku gæðum, sem einmitl Gus
vantar.
\ral sat um stund og liugsaði. — Nú er
það svona, sagði liann, — þá skal jeg segja
þjer leið lil að vinna til ævarandi þakklætis
af hálfu Fay og í sama högginu verða hetja
allra ungra manna: Þú ált að afstýra því að
faðir hennar giflist Díönu Fenton.
Proctor hló. Það er helst til seint að
koma með svona tillögu núna, sagði hann.
Rrúðkaupið er undirbúið, leyfisbrjefið
keypt og hrúðurin búin að láta sauma kjól-
inn.
Það er ekki of seint meðan brúðurinn
hefir ekki sagl já fyrir altarinu. Og er elcki
Jim Longshaw vinur okkar? Eigum við ekki
að hjálpa honuni, svo að hann geti eign-
asl stúlkuna sem hann elskar?
En jafnvel þó að við gætum hjálpað
Jim þó að jeg geti ekki sjeð hvernig við
gelum hjálpað honum þegar svona er orðið
áliðið ])á skil jeg ekki hvaða gagn jeg
geti haft af því, sagði Gus. Jeg hefði ekki
annað upp úr krafsinu en það, að sir Jere-
miali mundi verða svarinn fjandmaður
minn.
Það er ekki sir Jeremiah sem þú átt að
giftast. Það er Fay.
Já, en ....