Fálkinn - 06.08.1938, Qupperneq 6

6
F Á L K I N N
Nr. 510. Adamson í stórþvotti.
S k r í 11 u r
— Ilvuðci ósköp er að sjá jjclta.
Ætlarðu ekki að vera í meiru?
— Jú, jeg ætla að farða mig á eftir.
— Pabbi, hvað er banki?
— Banki, drengur minn, er stað-
ur, sem iónar Jjjer peninga, ef þú
getur fært sönnur á, að ])ú Jnirfir
eiginlega ekki að fá Jiá lánaða.
✓A®'||pgL® ■lv L 9 pp; fcw ■ ! liil
■■! .
■|§§
— Hjerna stendur að í New York
sje ekið yfir mann á hverjum hálf
tíma.
— llugsið þið ykkur, vesalings
maðurinn.
Hann: — í veisiunni hjá Olsen í
gær var einhver, sem sagði að þú
værir norn.
Hún: — Og hvað sagðir þú.
Hann: — Jeg sagði að ekki væru
allar ástir í andliti fólgnar.
&
— Við gengum á undan og svo _ Tekjunum eftir daginn er kom-
kom alt hitt fólkið á eftir okkurl /ty fyrir óhultiim stað.
er um góðverk að ræða, sem endi.it
ykkur í heila viku.
— Geturðu ekki drepið jjessa
ólætis flugu, Maria. Hún heldur á-
fram að stinga mig.
Sagan gerðist rjett fyrir jólin, og
annaðhvort var lmð jólunum að
Jsakka eða Jjví að Lalli átti óvenju
góða móður, að sagan gekk hljóða-
laust.
Lalli: — Á jeg að segja þjer sögu,
mamma?
— Já, gerðu Jjað, væni minn.
— Hún er ósköp stutt.
— Segðu liana samt.
— Einu sinni var failegur þlóma-
vasi inni í stofunni okkar. En nú
er hann þar ekki lengur.
Hans (rogginn við kunningjann):
— Hann pahbi er húinn að fá sjer
nýjar tennur.
— Er hann búinn að fá nýjar
tennur? Hvað ætlar hann að gera
við þær?
Ætli hann ætli ekki að iáta sníða
þær upp handa mjer, eins og alt
annað.
Ilvcrnig týst þjer á, góða?
Svo verðuni við1 Uka að fá)nýja mynd.
fíWD'
NAND
p.i.a
Nýju húsgögnin
eða
Hjer setjum við nýja sófann.