Fálkinn - 06.08.1938, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
VHCSSW
UrtNMIRMIR
Myndin er af miljónamæringnuin
ameríska, Howard Hughes, sem ný-
lega ieysti það afrek af hendi a'ð
Fyrst búum við til vefinn.
Mynd 1 sýnir sjálfan vefinn eða
vefstólinn, sem er úr-stinnum pápþa,
rjetthyrndur og 30 cm. á annan veg-
inn en 15 á hinn. í endana á papp-
anum eru boruð’ göt með sýl eða
sterkri nál, fyrir þræðina eða uppi-
stöðuna í dúknum, tvær raðir einn
centimetra frá endunum og þrettán
göt í hverri röð. í innri röðinni,
sem er hálfan centimetra frá þeirri
ytri, eru götin aðeins tólf. Eru þau
miðja vega milli gatanna á línun-
um a. Önnur mál á spjaldinu eru
merkt eins og myndin 1 segir fyrir.
Litli ferhyrningurinn á miðri mýnu-
inni er fyrir hálsmálinu á peys-
unni, en hugðurnar til hliðanna sýna
sveigjuna sem á að vera undir hand-
vegunum.
í vefnaðinum, myndin sýnir það. Þið
vefið ekki geirana til hliðanna og
ekki hálsinálið. Dökki reiturinn á
mynd 1 sýnir live mikið er ofið fyrst;
þegar það er búið er linýtt að við
B og svo er vefnum snúið við og
býrjað frá hinum endanum. Mynd 3
sýnir þegar búið er að' vefa, og nú
er faldurinn saumaður með sterkum
enda. Þræðirnir sem eru i hálsopinu
eru kliptir sundur í miðju og lagðir
innundir og festir, eins og gert er
við þræðina á liliðunum og í endana.
Leggið svo dúkinn saman og festið
saman jaðrana og er þá hrúðupeys-
an komin. Þið getið búið til margt
fleira á þennan hátt, ofið' glugga-
tjöld i brúðuliúsið, ljósdúka og gólf-
dúka og annað sem ykkur dettur í
hug.
í tilefni af atkvæðagreiðslunni i
Austurríki og Þýskalandi um sam-
eining landanna, hefir verið gefið
út nýlt frímerki, með áletruninni •
„Ein Volk, Ein Reich, Ein Fúhrer“.
þ. e. Ein þjóð, eitt ríki, einn foringi.
fljúga umhverfis jörðina á tæpum
fjórum sólarhringum.
Roosevelt forseti hefir nýlega
keypt sjer þær fvö hundruð bækur,
sem að dómi bókmentanefndar einn-
ar eru bestar þeirra, er út hafa kom-
ið í Bandarikjunum siðustu þrjú ár-
in. Af þessum hókum eru fimm eftir
þýska höfunda, sem sje Emil Lud-
wig, Thomas Mann, Franz Werfel,
Heinricli Mann og Stefan Zweig —
alt höfunda, seni orðið hafa að flýja
land sitl vegna skoðanakúgunar
Hitlers. Hinsvegar er engin bókin í
safninu eftir höfund, sem aðhyllisl
Hitler óg „þriðja rikið“.
Lundúnabúar hafa tekið það upp
sjer til skemtunar að hafa kappát
og veðja um úrslitin. Mathákurinn
Brown fjekk 50 pund fyrir að jeta
100 venjuleg bæjarabjúgu og tíu egg,
eftir að hann hafði jetið venjulegan
morgunverð.
Einu stærri löndin í heimi, sem
Bandárikin standa ekki i talsíma-
sambandi við eru Rússland, Grikk-
land og Nýja Sjáland.
Svona vefum við.
Nú þræðum við ullarbandi frá
gati til gats, endanna á milli, eins
og þið sjáið á niynd 2 og höfum
stritt á. Við notum band með tveim-
ur röndum, sVo að raridir komi fram
í vefnum. Þar sem skeyta þarf sam-
an enda er það gert að baka til,
svo að engir hnútar verði í sjálfum
dúknum.
Þráðinn sem við ílotum i fyrirvaf
þræðum við upp á stóra nál. Við
festum hann þar sem örin við A
á mynd 2 sýnir og fljettum nú nál-
inni iniíli þráðanna á víxl, eins og
gert er þegar maður stoppar í sokka.
Atliugið vel, hvar á að fella úr þræði
Svona dreymir Pjetur litla
að hann ferðist með járnbrautinni
í sumarleyfinú sínu. Hanri setur lijói
undir rúmið sitt ög þvóttaborðið og
heldur svo af stað.
Fangar lamafólhsins,
framhaldssaga með myndum.
0. kafli: Titra Lama veit alt.
1(5. Tzo-Lin tók vjngjarnlega en
ákveðið i handlegginn á John og fór
með liann að áfar þykku dyratjaldi,
scin náði alveg niður einn vegginn
á stofunni. John horfði spyrjandi á
föður sinn, sem kinkaði koili til
hans hugíireystandi og hvíslaði:
„Þú s'kall ekki spyrna á irióti —
það gerir aðeins ilt verra. Sannast
að segja hefði mig langað til að tala
við höfðingjann hjerna sjálfur, en
hann virðist vilja sjá þig fyrst.“ Tzó-
Lin kinkaði kolli til Madigans og
dró tjaldið ofurlítið frá, rjett' svo
að hann gæti ýtt drengnum inn um
rifúna. Sjálfur varð liann hjá dr.
Madigan.
17. Nú stóð John frammi fyrir
Titra Larna! Þetta var eldgamall
maður, klæddur í einfalda skikkju
og vár með gullna topphúfu á höfð-
inu. Herbergið var mjög skrautlaust
og þar var ekkert inni nema tvö
reykelsisker og tveir bakháir stólar
og í öðrum þeirra sat Titra Lama.
Hann brosti vingjarnlega til John og
benti honum að koma nær.
„Ungi vinur,“ sagði liann brosandi,
„jeg og við ailir hjer í Musterisborg
liöfum beðið þín með óþreyju síð-
ustu mánuðina."
John var ekki viss um á hverju
hann furðaði sig mest, að það liefði
verið búist við honúm á þennan
stað eða liinu, að þessi gamli maður
talaði ágæta ensku, ekki lakari en
prófessorarnir við háskólann, sem
John hafði verið i.
18. Titra Lama bað Jolin um að
taka sjer sæti í auða stólnum við
hliðina á honum; svo skelti hann
saman lófunum og hvítklæddur pilt-
ur kom inn með te og starði mjög
forviða á John.
Svo fór Titra Lama að segja frú.
Fyrst sagði hann alla sögu Musteris-
borgar, sem var mjög lík því, sem dr.
Madigan hafði sagt John skömmu áð-
ur, og svo dráp liann aftur á þá
staðreynd, að búist hefði verið við
John i Musterisborg að kalla á sömu
mínútunni og liann kom. „Jeg vissi,"
sagði gamli maðurinn, „hvenær þú
og faðir þinn fóruð frá Englandi,
hvenær þið komuð til Kina'og hvar
ykkur hefir dvalist á leiðinni hing-
að. Já, ungi vinur. Titra Lariia veit
alt!“
Næst fáum við að vita,
hvaða erindi Titra Lama á
við Jolin. Táta frœnka.