Fálkinn - 06.08.1938, Blaðsíða 15

F Á L K I N N
15
VINNUSKÓLINN.
Framhald frá bls. 3.
í lieilbrigðu lofti í stað þess að
ráfa um götur borganna, þar
sem þeim hættir til að lenda
í óreglu og verða að ómenn-
um. í skólanum eru 28 piltar
á aldrinum 13 til 18 ára, flestir
eru þeir fremur illa þroskaðir
eftir aldri'. Voru þeir skoðaðir
og mæídir af íþróttalækni áður
en þeir fóru í skólann og verða
athugaðir aftur við skólalok. —
Verður nú fróðlegt að sjá hve
miklum framförum þeir taka
á þessum sex vikum sem skól-
inn stendur yfir. Skólinn er
rekinn fjárhagslega að hálfu
leyti al' rikinu og að hálfu leyti
af Reykjavíkurbæ.
Auk skólastjóra eru við vínnu
skólann tveir íþróttakennarar,
Baldur Kristjónsson og Hannes
Þórðarson, sem liafa eftirlit
með vinnu piltanna. Kenna þeir
báðir leikfimi og aðrar íþróttir
og Baldur auk þess söng.
Að jafnaði vinna piltarnir
sex stundir á dag, og æfa auk
þess daglega leikfimi og knatt-
spyrnu. Á kvöldin er ýmislegt
fundið upp til skemtunar. —
Skólastjóri les upp fyrir piltun-
um Laxdælu og sjálfir eru þeir
látnir finna upp skemtiatriði.
Þeim, sem best tekst fá verð-
laun — eftirsótt verðlaun, Vín-
arhrauð! Fæði fá piltarnir ágætl,
íslenskan kjarnamat: kjöt, ‘fisk,
mjólk og skyr og fá einungis ís-
lenskt smjör til viðbits. Eins
og ætla má fá piltarnir ekki
annað en smáþóknun að kaupi.
Þeir eldri eina krónu á dag,
hinir vngri 50 aura.
Okkur gestunum er boðið
lil stofu. Við setjumst að kakaó-
drykkju og að henni lokinni
talar Lúðvíg skólastjóri nokkur
orð um vinnuskólann. Á eftir
syngja piltarnir tvö hressandi
Iög. Svipur þeirra ber votl um
að þeir eru hressir og kátir og
hinir ánægðustu yfir því að hafa
komist í sveitaloftið, en losn-
að við bæjarrykið. Vonandi
verður dvölin á Kolviðarlióli til
þess að gera unglingana að
vinnufúsum og viljasterkum
mönnum, sem verða megi þjóð
sinni til gagns, en ekki dáð-
laus byrði.
Hóflegt líkamlegt erfiði und-
ir stjórn góðra manna er nauð-
synlegt uppeldi hverjum manni.
Við kveðjnm vinnuskólann
og óskum lionum allra heilla
í þeirri trú að margir slíkir
skólar sem hann eigi eftir að
risa upp á íslandi.
Svertingi sat í fyrsta skifti í sögu
frönsku þjóðarinnar í forsetastól
franska þingsins í vetur — vitanlega
sem varaforseti. Hann er þingmaður
fyrir Guadalupe og heitir Gratien
Candate. Svo röggsamlega tókst lion-
um forsetastjórnin, að þennan eina
klukkutíma sem hann gegndi henni,
voru afgreiddir tuttugu liðir á dag-
skránni.
Svíakonungur áttrædur
Eins og nærri má geta var
mikið um dýrðir í Stokkhólmi
16. júní á afmæli elsta konungs
veraldar, Gústafs V. Hófust
hátíðahöldin með veislu fyrir
skyldmenni konungs og vini
kvöldið áður og stundvíslega
klukkan 12 á miðnætti hjelt
krónprinsinn ræðu fyrir föður
sínum og var henni útvarpað,
svo að öll sænska þjóðin vakti
fram yfir miðnætti það kvöldið,
til þess að hlusta á. Og sjálfan
afmælisdaginn voru hátíðahöld
allan daginn. Meðal gesta voru
þarna allir þjóðhöfðingjar Norð
urlanda: Kristján konungur ís-
lands og Danmerkur ásamt fjöl-
skyldu sinni, að drotningunni
undantekinni, Hákon Noregs-
konungur og sonur lians og
tengdadóttir, sem er bróður-
dóttir Gústafs konungs, og Kall-
io, hinn aldni forseti Finn-
lands. Og konungur sjálfur var
hinn brattasti. „Man skall aldri
ge sig!!‘ sagði hann við jafn-
aldra sína, bændur utan af
landi, sem liöfðu fengið heið-
ursstað við hátíðahöldin. Hann
Ijet það ekki á sjá, að hann
hafði vakað til klukkan 2 kvöld-
ið fyrir afmælisdaginn og farið
á fætur klukkan 7.
Árdegis á afmælisdaginn var
konungi fagnað í ríkissalnum i
Stokkhólmi og talaði Albin-
Hansson forsætisráðlierra þar
og afhenti konungi afmælisgjöf
þjóðarinnar: 4.3 miljón sænsk-
ar krónur, sem konungur hefir
ráðstafað þannig, að þær gangi
til baráttu gegn sjúkdómum.
Hjelt forsætisráðherrann ágæta
ræðu og var óhræddur við að
liylla konunginn, þó hann fái
kanske á baukinn fyrir það hjá
flokksbræðrum sínum hjer á
landi. Að lokinni þessari sam-
komu ók konungur um borg-
ina og hvarvetna var troðfult
af fólki sem hylti liann. Siðdeg-
is var veisla, þar sem Gösta
Forsell prófessor hjelt aðal-
ræðuna. Og um kvöldið hjelt
konungur hoð.
— Morguninn eftir spilaði
í Þýskalandi giidir sú góða regla
að allir þeir sem i sjúkrasamlögum
eru, eru skyldir til þess að láta
tannlækni skoða í sjer tennurnar
tvisvar á ári. Ef þetta er vanrækt
missir sjúklingurinn rjettinn til að
fá tannlækningu á kostnað sjúkra-
samlagsins. Þessi góða regla ætti
að komast i gildi víðar, því að það
eru fleiri en Þjóðverjar sem missa
tennurnar af þeirri einu ástæðu,
að þeir fara ekki til læknis i tima.
Einhver hefir unnið það afrek,
að ganga á skautum i 100 tima sam-
liann tennis í liálfan annan
klukkutíma við leikbróður sinn
Calle Schröder, eins og ekkert
hefði í skorist.
Myndin hjer að ofan er tekin
i höllinni í Stokkhólmi og er af
Iíallio forseta, Hákoni, Gustaf
og Kristjáni, konungum, í full-
fleytt án þess að stansa. Ungur mað-
ur enskur, Jack Quinn að nafni ætl-
aði að ryðja þessu meti í vetur.
Þegar liann hafði verið á skautun-
um i 85 tíma og (5 mínútur datt
hann út af steinsofandi.
Það er langt síðan tónskáldin
byrjuðu að eftirlikja fuglsraddir i
tónsmíðum sínum. Árið 1226 gerði
munkurinn Simon Fornsete tónsmið
þar sem gaukurinn er látinn gala,
en næturgalahljóðið, sem algengt er
í tónsmiðum, mun fyrst hafa verið
notað árið 1621.