Fálkinn - 29.10.1938, Qupperneq 5

F Á L K I N N
5
Iluiulrafi ára heimkómuafnuelis fíertels Thorvaldsen minsl í Thorvaldsen Museum 17. sept. s.l. Á fremsta
bekk sjest m. a. Stanning forsætisráðherra.
er Vonin. Listamaðurinn er
liugsi og starir út í bláinn.
Thorvaldsen ljesl 24. mars
1844 af hjartaslagi. Var hann
að horfa á leiksýningu frá heið-
urssæti sínu í Konunglega I.eik-
húsinu er dauða lians bar að
höndum. Fór útför hans fram
með frábærri viðhöfn, svo að
slíks höfðu varla þeksl dæmi.
Fjórum árum eftir dauða hans
voru jarðneskar leifar þessa
fræga manns fluttar í Thorvald-
sen Museum, í skrautlegt graf-
liýsi, sem þar hafði verið komið
fyrir. En safnið sjálft hafði ver-
ið tilbúið nokkru fvr.
Enginn íslendingur, sem til
Kaupmannahafnar kemur má
láta undir liöfuð leggjast áð
koma í Thorvaldsen Museum,
þar sem listaverk þessa ágæta
manns eru geymd og þar sem
duft hans hvílir. En listaverk
hans verða þó ekki öll sjeð þar.
í Frúarkirkju, einni veglegustu
kirkju Hafnar, gefur að lita
sum hans ágætustu verk, eins
og Ivristmyndina, sem er yfir
liáaltari kirkjunnar og postula-
stytturnar tólf, sex til hvorrar
handar, þegar gengið er inn
eítir kirkjunni. Allar eru þess-
ar styttur hin mestu listaverk,
sem enginn íslendingur má
gleyma að skoða sje hann á
ferð í Höfn. —
Albert Tliorvaldsen var mað-
ur lítillátur og ljúfur i um-
gengni, og ofmetnaðist aldrei
j)rátt fyrir alt það lof og heið-
ursmerki, er hann hlaut um
dagana.
17. september voru 100 ár frá
j>vi Thorvaldsen steig fæti á
land i Höfn eftir dvöl sína á
Ítalíu. Voru mikil líátíðahöld
í tilefni af þessu aldarafmæli.
A þessu afmæli gaf stjórn Thor-
valdsen Museum borgarstjórn
Kaupmannahafnar hina frægu
Jason mvnd. Og verður hún nú
selt upp í Ráðhúsinu.-
AUGLÝSINGAKLÚBBARNIR
í Kyrrahafsrikjum Bandaríkjanna
hafa eftir samkepni dænit ungfrú
Betty Green að vera besta „inodei*-
til auglýsinga skreytinga. Ungfrúin
sjest á myndinni með verðlaunagrip-
inn sinn.
BERNHARD 1‘RINS,
maðurinn hennar Júlíönu, er skáta-
liöfðingi Hollands. Hann átti afmæli
l'yrir skömmu og hyitu skátar hann
við það tækifæri. Á myndinni sjest
hann ásamt teng'damóður sinni. Vil-
helmínu Hollandsdrotningu.
KRÓNPRINSESSA í IRAN.
Faruk Egiftalandskonungur á marg
ar fallegar systur, sem prinsar Aust-
urlanda girnast mjög. T. v. á mynd-
inni sjáum við eina þeirra, Fawzíu
að nafni, sem nú hefir trúlofast krón
prinsinum í Iran.
firænir fletir.
Á síðustu árum hefir breyst mikið
livernig umhorfs er kringum liús
hjer i Reykjavík, og eru nú víða
komnir lagiegir garðar, þar sem
áður var möl eða mold. Má segja
að það geri einkennilega breytingu
til þess betra, þegar slíkum örtröð-
um er breytt i grasi gróna bletti.
Nú í sumar hafa grasblettir i
opinberum görðum hjer í Reykjavík
verið mikið betur hirtir en áður
og er aðalmunurinn að þeir eru nú
kliptir með stuttu millibiii með þar
til gerðri vjel i stað þess að vera
slegnir mcð Ijá. Verður grasið jafnt
og fallegt þegar fyrnefnda aðferðin
er viðhöfð og er slikur gráenn flöt-
m augnayndi allra er framhjá
ganga. Fleslir sem koma sjer upp
grasflötum við hús sín, gera ])að með
því, að fá sjer lorf til að þekja með
og er það góð og fljótleg aðferð
ef lítill er jarðvegur. En grasið
verður aldrei eins jafnfallegt á þann
hátt, eins og þegar sáð er tii þess.
Margir hafa þá trú, að það þurfi
meira en sumarið til þess að koma
upp gra'sfleti af sáningu, en svo
er ekki. Ef snemma er sáð verður
flöturinn þegar á fyrsta sumri miklu
fallegri, en ef hann væri myndaður
með þökum. Erlendis er siður að
blanda saman ýmsum grastegundum
þannig, að í sama blettinum sjeu
bæði tegundir, sem snemma byrja
að vaxa og þær sem siðar taka til,
og þykjast menn á þennan hátt fá
fegurri grænan Iil á grasfletina.
Þetta atriði er ekki eins mikilvægt
hjer, vegna þess, að sprettutíminn
er skemmri og grasið lengur að
vaxa, af því að hitinn er minni,
svo það þarf ekki eins oft að endur-
nýja sig, þó stöðugt sje klipt. Þó
má vera að eitthvað megi gera hjer
i þessa átt. Algengustu grastegund-
irnar, sem sáð er til hjer, eru vallar-
foxgras og hnjáliðagras, hvorttveggja
stórvaxnar útlendar tegundir, sem
þrífast hjer ágætlega, og er sama
hvorri tegundinni er sáð, að þvi
leyti, að það verða hinir prýðileg-
uslu grasfletir. Margir hæla þó meir
vallarfoxgrasinu, (sem líka er kallað
límóthy, eftir manninum Tímótheus
Hanson er flutti það til Bandaríkj-
anna fyrir hálfri annari öld). Gras
þetta óx upprunalega sjálfsáið á
meginlandi Evrópu og í norður-
hluta Asíu, en hefir fylgt hvíta
manninum svo að segja um allan
iieim, og eru nú til af því ýms af-
brigði og eru sum þeirra vart meira
en tviær.
Það kostar ekki mikið að géra
grasflöt við hús, en það gerir gagn-
gerða breytingu á umhverfi hússins,
gerir það vistlegra og jafnframt
verðmeira. Það mundi ekki breyta
Reykjavíkurborg lítið, eða reyndar
hvaða kauptúni sem er ef grænir
fletir væru allstaðar þar sem nú
er malarruðningur, smásteinar eða
rusl.
Flóvent Fláventsson.
— Hvað ætlarðu að gera yið þess-
ar fimm þúsund krónur, sem ])ú
fjekst í bætur hjá bifreiðarstjóran-
um, sem ók yfir þig?
— Jeg ætla að kaupa mjer bíl
sjáifur.
— Málverkin yðar munu hánga á
sýninguin þegar Rembrandt, Ruhens
og Rafael eru gleymdir.
— Haldið þjer það i raun og veru.
— Já, en heldur ekki fyr.
— Jeg get ekki að þvi gert, að ef
jeg segi smáskreytni þá roðna jeg í
framan um leið.
— Herra minn trúr! Og jeg sem
lijelt að það væri sjóloftiö.