Fálkinn - 11.04.1941, Blaðsíða 14

14
P Á L K I N N
KROSSGÁTA NR. 372
Lóörjett. Skýringai'.
1. þvaga, 2. handsama, 3. togaði, 4.
mannsnafn, 5. skrækja, 6. á hníf, 7.
tölu, 8. samtenging, 9. In —, 10. mót-
staða, 12. formóðir, 14. fuglar, 16.
oddhvassar, 19. stafurinn, 21. borg,
23. ofurhugi, 25. mannsnafn, 27. dul-
nefni, 29. uppliafsstafir, 30. tvíhljóði,
31. augnlæknir, 33. bókasafn, 35.
þras, 38. skelfing, 39. rá, 43. kenna,
44. tákn, 47. málhelti, 48. viður, 50.
tónn, 51. upphrópun, 52. tónn, 54.
húsdýr, 55. ögn, 56. valdi, 57. seðja,
59. þjóta, 61. undir eins, 63. bylta,
66. gælunafn, 67. annríki, 68. hreinsa,
69. gerast, 71. fornt nafn, 73. út-
tekið.
Lárjett. Skýringar.
1. girða, 7. fjelagsskapur, 11. tima-
tal, 13. vekja, 15. óþektur, 17. trylta,
18. gælunafn, 19. deild, 20. gys, 22.
einkennisstafir, 24. tveir eins, 25.
verkfæri, 26. mál, 28. ekki fyrstur, 31.
ungviði þ.f. 32. beitu, 34. mældu þunga,
35. mannsnafn þ.f., 36. lieiður, 37. at-
viksorð, 39. einkennisstafir, 40. straum-
hvörf, 41. smíðaáhald, 42. eldstæði, 45.
einkennisstafir, 46. tími, 47. símastöðv-
arskamstöfun, 49. lirósa, 51. inar, 53.
passa, 55. gleði, 56. kvendýrið, 58.
skraf, 60 skel, 61. skáldkona, 62.
uppvæg, 64. mergð, 65. guð, 66. kvæði,
68. þref, 70. í— þ.f. 71. átelja, 72. sögu-
persóna, 74. mannsnafn, 75. hafna.
LAUSN KROSSGÁTU NR.371
Ráðning. Lárjett.
1. hanska, 6. æstari, 12. hnakka,
13. korpna, 15. óa, 16. Köge, 18, væsa,
19. dr., 20. tug, 22. raskaði, 24. kíf,
25. akur, 27. rónni, 28. Duus, 29.
Namur, 31. pái, 32. liamra. 33. ilja,
34. sagl, 36. lárjettum, 38. duls, 39.
ógát, 42. skæni, 44. var, 46. slota,
48. Kola, 49. mænir, 51. agar, 52.
afl, 53. járnmél, 55. orf, 56. Pa., 57.
fúlt, 58. atir, 60. Ga, 61. angaði, 63.
tranar, 65. netinu, 66. laufin.
Ráöning. Lóðrjett.
1. hnauka, 2. Na, 3. akk, 4. skör,
5. kagar, 7. skæði, 8. tosi, 9. Ara, 10.
Rp, 11. Indíur, 12. hótana, 14. arf-
sal, 17. Esóp, 18. vani, 21. gumi, 23.
knálegann, 24. kunil, 26. rulluna, 28.
dagmála, 30. rjáli, 32. haugs, 34. ars,
35. stó, 37. óskapa, 38. dæll, 40. Togo,
41. þarfar, 43, kofanii, 44. vært, 45.
rima. 47. targan, 49. málin, 50. rétta,
53. júði, 54. liru, 57. fat, 59. RAF, 62.
Ge, 64. Ni.
TÓMAS SÆMUNDSSON.
Frh. af bls. 3.
suðurgöngunni, og að lokum yfirbug-
aði hann, einmitt á þeim aldri, sem
fiestir aðrir byrja að vinna sitt eigin-
lega æfistarf. En rauði þráðurinn,
sem gengur gegnum þessa stuttu æfi,
er hin brennandi ættjarðarást hins
stórhuga manns, sem skrifar brjef
sín og ritgerðir milli þess, að hann
spýtir blóði, yfirkominn af þeim
sjúkdómi, sem enginn mannlegur
máttur fjekk við ráðið í þá daga.
Þessi saga er í rauninni svo drama-
tisk, að hún verður lengi sem ný og
hefir rík áhrif á alla, sem vilja meta
vel þá, sem hugsa fyrst og fremst
um sína eigin þjóð og láta hagsmuni
sína og þægindi sitja á hakanum.
Slíka bók er ávalt gott að lesa og
kynna sjer gott fordæmi. Fjölnismenn
rjeðu aldahvarfi í sögu þjóðarinnar
og þó að hver þeirra hefði til síns
ágætis nokkuð, þá ber víst öllum
saman um, að Tómas Sæmundsson
hafi verið sá þeirra, sem ríkastan
átti viljann.---
Dr. Jón biskup á miklar þakkir
skilið fyrir þessa nýju bók sína. Á
síðustu 5 árum hefir hann gefið út
hvert æfisöguritið öðru merkilegra:
Meistara Hálfdán (1935), Hannes
Finnsson (1936) og Jón Halldórsson
i Hitardal (1938), auk alls þess, sein
hann hefir lagt til sögu Reykjavíkur
í máli og myndum. Hjer skal ekki
lagður dómur á, hvert þessara æfi-
sögurita sje merkast, á fræði- eða
bókmentavísu. En hitt munu allir
sammála um, að öllum almenningi
muni eigi síst þörf á að kynnast æfi
Tómasar, af þessum fjórum, þvi að
víst er um það, að enginn þessara
fjögra skörunga hefir markað dýpri
spor í þjóðlifi voru en hann.
í Marylandfylki í Bandaríkjununi
geta menn, sem ákærðir eru fyrir
glæp, ráðið því sjálfir, hvort kvið-
dómur eða sakadómarinn dæmir um
mál þeirra. Og flestir kjósa fremur
að láta sakadómarann kveða upp
dóminn, heldur en að láta hina tólf
kviðdómendur dæma.
W. J. JORDAN STJÓRNARFULLTRÚI
Nýja Sjálands í Englandi sjest hjer vera að tala við forstöðumann
sögunarmyllu einnar, þar sem að mestu leyti starfa menn frá
Nýja Sjálandi. Eru þeir vanir þeirri iðju, því að i Nýja Sjálandi
er skógarhögg mikið og útflutningur trjáviðar.
— Hversvegna galar haninn
frændi?
— Ifann galar altaf J>egar maöur
segir ósatt.
— En hversvegna galar haninn
þá á nóttinn, þegar allir sofa?
— Þvi að þá er verið að prenta
blöðin, drengur minn!
CANADISKIR LÖGREGLUMENN.
Það er ekki aðeins herlið, vopn og vistir, sem Bretar hafa
fengið frá Gandada, heldur einnig lögreglulið. Hið fræga canadiska
„mounted police“ er ekki aðeins hin riðandi lögregla, sem lield-
ur uppi lögum og rjetti í norðurhjeruðum Canada, heldur einnig
lögregla á mótorhjólum. Iljer sjest ein deild af þessari lögreglu,
sem nú starfar í Englandi og hefir getið sjer góðan orðstír fyrir
starf sitt í þágu Scotland Yard.
Egils ávaxtadrykkir
— Skammastu þín ekki, Pjetur,
að stela berjum í garðinum hans
föður þíns, þegar nóg er til af berj-
um í garði nábúans!