Fálkinn


Fálkinn - 25.06.1943, Blaðsíða 5

Fálkinn - 25.06.1943, Blaðsíða 5
F Á L K I N N 5 SÍÐUSTU LEIFAR' af þýskri flugvjel, sem fóst er Þjóöverjar regndu að ná vígi Breta við Bou Arada i Tunis. Höfðu Bretar ráðgert að hefja árás á Þjóðverja við fgrsta tækifæri og höfðu undirbúið hana, og komið fgrir ‘25-punda fallbyssum í skógi við stöðvarnar. Voru þeir þvi vel við búnir, þegar Þjóðverjar stefndu skrið- drekum sínum að stöðvunum, með flugvjelum til fylgdar og eyðilögðu 17 skriðdreka. En flakið er af Heinkel-flugvjel 129. Sjest annar vængurinn, með hakakrossinum. Hver samdi leikinn, og hvert er efni hans? þessi leikur sýndur i Frankfurt árið 1601. Jafn kunnur var hann í Hol- landi og hafði mikil álirif á hol- lenskar bókmentir. Það getur verið að skammlífi Kyds liafi slitið bók- mentaþráð, er hefði getað orðið lengri, en líka er hitt liugsandi, að Spanska harmsagan innihaldi alt það, sem skáid þetta hafði á hjarta. Thcimas Kyd Fæddur í London 1558. Dáinn í London 1595. Fram á síðasta tug 19. aldar vissu menn svo að segja ekkert um æfi leikskáldsins Thomas Kyd, sem uppi var á tímum Elísabetar drotningar. Þó að leikrit hans, Spanska harm- sagan, sem fyrst var sýnd á leiksviði kringum árið 1587, nyíi afar mikilla vinsælda alla stjórnartíð Elisabetar og á rikisstjórnarárum næstu kon- unga, James I. og Charles I., var nafn Kyds aldrei nefnt í sambandi við þennan fræga leik fyr en árið 1773. En þá vildi svo til að það var nefnt í bæklingi eftir Tliomaj Heywood, þar sem vitnað var i Spöns'ku harm- söguna eða Hieronimo eins og leik urinn var venjulega nefndur af sam- tiðarmönnum Kyds. Faðir Kyds var að sögn skjala- semjari eða miðlari í London. Ment- un sína hefir Thomas sennilega feng ið í „Merchant Taylor School“, og fengið nasasjón, að niinsta kosti, af latínu, frönsku, ítölsku og spönsku. Virðist hann hafa fengið inngöngu í mentafjelag eitt, sem heldri menn höfðu með sjer, þó að líklegt sje að hann liafi ekki staðið þessum mönn- um jafnfætis, hvorki að ætterni eða mentun. Um það leyti, sem Spanska harm- sagan kom fram, eða skömmu síð- ar, hefir Kyd, að því er virðist, komist i náin kynni við skáldið Christoplier Marlowe. Á árunum 1590 —1593 virðast þessi leikritaskáld bæði liafa verið í þjónustu sama „göfuga herrans“. Þessi kynni höfðu óheillavænlegar afleiðingar fyrir Kyd. Ýms handrit hans voru gerð upptæk á lieimili Marlowes, þegar yfirvöldin ætluðu að liandtaka þenn- an mætan mann fyrir villutrú. Þetta varð til þess, að húsrannsókn var gerð á lieimili Kyds og Kyd sjálf- ur settur i fangelsi og píndur. Eftir að liann var látinn laus aftur, eftir að Marlowe var dáinn, fjekk liann aldrei hinn fyrri sess sinn i almenn- ingsálitinu og dó í volæði nokkru siðar. Leikritin tvö um spánska mar- skálkinn Hieronimo, eru einu leik- ritin, sem liggja eftir hinn „frjósama og stórfelda snilling“ Thomas Kyd. í Spönsku harmsögunni var alt — vofur, brjálæði, morð og sjálfsmorð — sem komið gat við taugarnar á hinum æsingarþyrstu leikhúsgestum þeirra tíma. Er ekki að efa, að leik- urinn hefir haft hin mestu álirif á skrif ýmsra samtíðarmanna Kyds. Ritskýrendur Sliakespeares viður- kenna jafnvel að þessi stórfrægi höf- undur eigi ýmislegt að þakka „hinni blóðugu harmsögu“ Kyds, og komi það fram í Hamlet. Um langt skeið var Spanska harm- sagan kunnari í Þýskalandi en nokkm- enskur leikur annar, og var Spanska harmsagan. Spanski hirðmaðurinn Andrea hef- ir verið drepinn í viðureign við Balthazar prins frá Portúgal. Meðan hann lifði liafði hann unnað Bel-Im- períu, dóftur Kertogans af Kastilíu. Þegar andi Andrea birtist lijá Plúto, til þess að fá sér úthlutaða vistar- veru í skuggaríki hans, felst Plúto á, að Andrea fái að liverfa sem skuggi til jarðarinnar aftur, ásamt vofu hefndarinnar, svo að hann geti horft á, þegar hanamaður hans fái inakleg málagjöld. Balthazar prins, banamaður And- rea, er tekinn höndum af Lorenzo bróður Bel-Imperíu, og Horatio, syni Hieronimo Spánarmarskálks. Kon- ungurinn greiðir Horatio lausnar- gjaldið fyrir Balthazar, en felur Lor- enzo að gæta hins konunglega fanga. Dvelur liann nú í liöll Kastilíuher- togans og verður brátt ástfanginn af Bel-Imperíu dóttur lians. Sjer Spán- arkonungur fram á, að ef þessi Port- úgalsprins kvænist hinni spönsku hertogadóttur muni þetta tengja löndin tvö betur saman en margar styrjaldir. En Bel-Impería hefir á laun gerst unnusta Horatio, vegna þess að hann var besti vinur Andrea og hafði sjeð um útför hans. En Lorenzo er um- liugað um að fá Balthazar prins fyr- ir mág, og mútar þernu Bel-Imperiu til þess að láta sig vifa, þegar Hor- atio komi næst að hitta hana. Nota f þeir Lorenzo og Baltliazar það tæki- færi og koma með þjóna sina, grípa Horatio höndum og hengja hann, en varpa Bel-Imperíu í fangelsi, svo að liún geti ekki sagt allan sannleik- ann. Hieronimo marskálkur verður óð- ur, þegar hann finnur lík sonar sins, en þó ekki óðari en svo, að liann áformar eftirminnilega hefnd. Nú kemst sá orðrómur á kreik, að Lor- enzo eigi einhvern þátt í dauða Hor- atio. Lorenzo leigir flugumann tii þess að drepa þernu BeJ-Imperíu, en lætur svo taka liann af lífi fyr- ir þennan glæp. .4 þann liátt þykist hann hafa losað sig við öll vitni í málinu. En svo vill til, að brjef finst á líki þernunnar. Og þetta brjef kemst í hendur Hieronimo. Þegar Bel-Imperia er látin laus til þess að hún geti haldið brúðkaup sitt með Balthazar prins, tekst Hiero- nimo að ná tali af henni og þau leggja á ráðin um livernig þau geti komið fram tvöföldum hefndum. Hann kemur því þannig fyrir, að ákveðið er að leikur, sem hann lief- ir sjálfur samið, verði sýndur i veislunni til þess að skemta hinum konunglegu gestum. Leikendurnir i Jiessum sjónleik eru Lorenzo, Balt- liazar, Bel-Imperia og liann sjálfur. í leiknum rekur Hieronimo Lorenzo i gegn, svo að hann bíður þegar bana, og Bel-Impería drepur Balt- hazar brúðguma sinn og ræður sjálfri sjer bana á eftir. Áður en Hieronimo ræður sjer bana útskýrir Framhald á bls. 6 Koparstunga eftir John Buckland-Wright, sýnd á sýningunni i Lond- on Museum. Hún heitir: „Glíma". arsstaðar í Vestur-Evrópu; að þrátt fyrir alt lieldur hún fast við sín eigin sannindi o husjón- ir; og að London gat og gerði það afrek að verða brennidepili sumra þeirra hluta sem Bret- land er að berjast fyrir: frið- helgi vitsmunanna og frelsi hugsunarinnar.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.