Fálkinn - 25.05.1945, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
„GIFT EÐA ÓGIFT“.
Framhald af bls. 3.
ágætur lögfræðingur. Þegar þau
koma úr sínum mikla mat, í fyrsta
þætti, fara þau að jagast (samkv.
gömlum vana) og kemur auðsjáan-
lega þölvanlega saman. Svo er púð-
urtunnan látin springa, og þá upp-
götvast, að þau eru kanske alls
ekki gift! Presturinn, sem gaf þau
saman, liafði ekki leyfi til að gefa
saman lijón! Og þá eru þau í vand-
ræðum með, livort þau hafi lifað í
„óleyfilegri sambúð“.
Það þýðir ekkert að rekja efni
þessa máls, en hér er aðeins gefinn
smjörþefurinn að uppistöðunni. Og
þarna er flest hnitmiðað, og höf.
beinir „geiri sínum þangað, sem
þörfin l'yrir er.“
Eiginmennirnir: Gestur Púlsson
(Parker), Ævar Kvaran (Soppitt) og
Haraldur Björnsson (Hetliwell).
ROBERT CUMMINGS.
Frh. af bls. 5.
og klæðaburð landsmanna. Einnig
lék hann i nokkrum leikritum í
I.ondon við ágætan orðstír.
Þegar hann kom svo aftur til
New York var tekið á móti honum
sem viðurkenndum enskum leikara,
og fékk hann strax góða stöðu.
Leið nú nokkur tírni og fór stöðugt
vaxandi orð af hæfileikum hans.
Og þá kómu kvikmyndafélögin til
skjalanna. Eitt jjeirra bauð honum
að korna til Hollywood og leika
aðalhlutverlc i nökkrum kvikmynd-
um til reynslu, og þáði hann það.
Valur Gíslason sem Clement Mercer,
prestur.
Eg minnist ekki eins einasta sér-
staks leikenda. En um lijónin þrenn
verð ég þó að segja, að ltvenfólkið
skaraði talsvert fram úr karlmönn-
unum að því er snertir lireyfingar
á senunni, og enda leikinn líka. Og'
þó vil ég ekki lasta karlana, sem
brugðu sér „út á klúbbinn“.
Þetta er engin „stjörnukomedía“.
Engir sérstakir blómvendir voru
þar. Þetta var gott. En liefði ég átt
að gefa blómvönd, þá liefði ég lielst
gefið hann henni Nancy Holmes,
sem hafði einstaklega vanþakklátt
Jilutverk, og lék það miklu umfram
það, sem það var, þó að litið bæri
á.
Annars væri það svo margt, „ef
að er gáð“ —- sem um væri þörf
að ræða. En með sem fæstum orð-
um: Sýningin var yndisleg — og
lærdómsrík þeim, sem halda, að
gaman og alvara geti ekki gengið
fram af sama munni.
En nú urðu nýir örðugleikar á
vegi hans. Kvikmyndastjórunum kom
saman um, að þeir gætu engin not
haft af honum, nema því aðeins,
að liann gæti losað sig við liið
ramm-enska látbragð og málfar. —
Robert Cummings varð því enn á
ný að breyta um persónuleika, ef
mætti segja. Þetta tókst honum ágæt-
lega og einnig hitt að sannfæra kvilc-
myndaheiminn um ótvíræða liæfi-
leika sína.
Hann liefir alls leikið í 40 kvik-
myndum síðan hann fyrst kom til
Hollywood, en það var árið 1935.
HALDIÐ SUNLIGHT SÁPU WJRRI
þá endist hún lengnr
Aldrei hefir það verið nauðsyn-
legra en nú, að spara Sunlightf
sápuna á þvottadaginn. Núið
ekki sápunni á ailan þvottinn
heldur á óhreinustu blettina, og
þá kemur nægilegt löður til aö
hreinsa allan þvottinn. Skiljið
aldrei sápustykkið eftir i vatn-
inu.Látið það standa á endann
í þurri sápuskál. Munið að þa
kemur Sunlight sápan að ýtr-
ustu notiuu.
LEVER framleiðsla.
í nijrri kvikmynd, sem James Cagney loikur í, sýnir hann mdkta
kunnáttu i japanskri glímu, enda hafði hann búið sig með af-
brigðum vet undir þetta hlutverk og verið natin við að æfa
sig. Þjálfari hans var Jack Sergel og er hann hér á myndinni
rétt í þann mund að stingast á hausinn fyrir tilstilli Cagney’s,
er beitti við hann einlwerju forláta fantataki, sem á japönsku
heitir ,,udogoli nagasupu". Þeir, sem fróðir eru um japanska
tungu, segja, að réttum framburði nái menn á ,þessu orði með
því aff gl&ypa helming sérhljóffanna og vel þaff.
Pota Negri (til vinstri) hefir lítið látið á sér bera síðan tal-
myndirnar komu til sögunnar. En nú bendir allt til þ&ss að
hún ætli aftur að ryðja sér braut tit frægffar í kvikmynda-
heiminum. Fyrsta sporiff í því augnamiffi steig hún nú fyrir
nokkru síðan er hún undirritaði samning viö k'vikmyndafélag
í Hollywood. Hér á myndinni er hún aö rabba um daginn og
Peginn við June Havoc.
Drekkið EgiSs ávaxtadrykki
X-S 1368-814