Fálkinn - 28.03.1947, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúli Skúlason
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSprenf
SKRADDARAÞANKAR
Vélbátaútvegurinn hefir aukist ó
þann hátt, a'ð margir urðu til að
stofna með sér félagsskap og eign-
ast bát, sem þeir geðu út í samein-
ingu og reru á sjálfir. Það var sam-
vinna. En hversvegna er hún ekki
reynd í Iandbúnaðinum?
Fjöldi ungra manna flýr sveitina
vegna þess að þeir rísa ekki undir
því að kaupa eða leigja jörð, byggja
á henni sœmilegan húsakoSt og rækta
hana. En hugsum okkur að fimni
til tíu ungir menn réðust í að
kaupa stóra jörð, skipta þar með
sér verkum og starfa að búskapjnum,
fleiri eða færri í einu, eftir því.sem
þörf krefur eftir árstiðum. Það ætti
að vera vandalaust að hafa slíkt
reiknishald á búrekstrinum að hver
fengi sitt.
Vélabúskapurinn er framtíðin og
vélabúskap er betra að reka á stórri
jörð en iítilli. Þessvegna stefnir
nú allsstaðar í þá átt að stækka
býlin i stað þess að gera þau smærri.
Finnland er eina undantekningin;
þar skipta menn jörðum til þess að
útvega 300-400 þúsund manns aust-
an úr Kyrjáium jarðnæði. En vél-
anar koma ekki að fullu gagni og
sýna ekki hvað þær geta, nema
þegar þær vinna á stórum spildum.
Þar njóta þær sin.
Nú kostar stór vélbátur nálægt
hólfri milljón króna. Hver vill taka
að sér að sýna, hvað hægt er að
gera í búskapnum með hálfri mill-
jón? Einstakir menn hafa sýnt það.
En það væri gaman og gagnlegt að
samvinnufélag nokkurra manna vildi
sýna þetta líka. Og það fyrirkomu-
lag ætti að tryggja, að jafnan yrði
nægur mannafli til að rækta jörð-
ina og stunda búskapinn, því að
fyrirtækið nyti jafnan starfs eigend-
anna sjálfra.
Úti um sveitir landsins sjást stórar
og góðar jarðir fara í eyði vegna
þess að enginn fæst til að nota þær.
En í Reykjavík er svo mikil at-
vinna við húsbyggingar, að erfitt
er að fá menn á skipin, hvað þá
í sveitirnar. Enginn er í vafa um
hvort eykur meira framleiðsluna,
húsið í Reykjavík eða vel setin stór-
jörð úti á landi. Og aukin fram-
leiðsla - er það ekki einmitt krafa
nútímans?
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR:
»BÆRINN OKKAR«
Eftir Thornton Wilder.
Það laefði þótt fyrirsögn hérna
í Reykjavík fyrir nokkrum ár-
um, ef sýnt hefði verið leikrit
í Iðnó, þar sem engin leiktjöld
né ieiksviðsútbúnaður, svo að
heitið gæti, væri notuð. Reyndar
þykir mörgum þetta hálf ein-
kennilegt enn, en nú hefir þetta
einmitt átt sér stað. Leikritið sem
Leikfélag Reykjavíkur sýnir um
Alda Möller.
þessar mundir, er einmitt svona,
þar er lítt hirt um annan eins
hégóma og leiktjöld og annan
úthúnað á sviði:
Leikrit þetta heitir „Bærinn
okkar“ (Our Town) eftir Thorn-
ton Wilder, en hann er Banda-
ríkjamaður, sem getið liefir sér
góðan orðstír sem leikritahöf-
undur, og er þetta leikrit eitt af
frægustu sjónleikum lians, en
fyrir það hlaut hann á sínum
tíma hin nafnkunnu Pulitzer-
verðlaun.
Dr. Pthil. Helgi Pjeturss verður 75
ára 31. þ. m.
Bryndís Pélursdóttir og Rúrik Haraldsson.
Óneitanlega er leikrit þetta ný-
stárlegt. Leikendurnir verða að
byggja leik sinn á hreyfingum
einum og látæði, þvi að ekki
hjálpa leiktjöldin þeim. Ekki eru
nein skilrúm eða veggir, sem af-
Lárus Ingólfsson.
marka hús eða herbergi. Notuð
eru að vísu einföld borð og
stólar, en ekki neinn horðbún-
aður hafður. Þegar leikendurnir
Aðalbjörn Arngrímsson, bióstj., Þórs-
höfn varö 40 ára 8. þ. m.
sýna máltíð, sýna þeir hana með
ímynduðum hnífum og göfflum
og íinynduðum diskum og boll-
um. Sama er að segja um störf
húsmæðranna í eldhúsinu. Þar
eru hreyfingarnar eina tækið til
að sýna starfið.
Annað einkennilegt er við þetta
leikrit, en það er það, að „leik-
sviðsstjórinn“ svonefndi er oftasl
inni á leiksviðinu og talar hæði
við leikendurna og áhorfend-
urna. Þennan „leiksviðsstjóra“
leikur Lárus Pálsson, og er hann
jafnframt leikstjóri.
Leikurinn lýsir smábæ i Banda-
Þorsleinn ö. Stephensen og
Rúrik Haraldsson.
rikjunum skömmu eftir alda-
mótin siðustu. Einkum er lýst
tveimur fjölskyldum, fólki Gibbs
læknis og Webhs i-itstjóra, dag-
legu starfi þeirra, gleði og á-
hyggjum. Fólkið talar um al-
burðina, sem gerast umhverfis
það í hænum og um liversdags-
atburði á heimilunum. En í lífi
þessa fólks gerast samt stórvið-
burðir, sem eru áhrifaríkir. Elsti
sonur Gibbs læknis kvænist
dóttur Webbs ritstjóra. Sú ást-
Framhald á bls. 15.
%