Fálkinn - 11.07.1947, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
Stigamaðurinn
§|§ 'j í Svörtu kleifum
Ævintýri
1. Chadwick, ofursti i breska hernuni, hefir
aivarlegar fréttir að færa Hamid. „Undanfarið
hefir arabískur stigamaður haft það fyrir stafni
að ræna eimreiðir okkar í Svörtu kleifum. Hann
hefir tekið peninga og minjagripi af herhiönnum,
sem eru á heimleið frá hcrþjónustu í Austurlönd-
um.“
Sheiksins
2. Fregnir þcssar fá á shcikinn, og hann verð-
ur tafarlaust við tilmælum ofurstans um að rann-
saka málið. Hann stígur á bak Geisla, liinum
sporhvata gæðingi, og brátt er hann kominn lil
á eyðimörk handan börgarinnar. Lengi dags held-
ur hann meðfram járnbrautarteinunum og riður
geyst.
3. Hamid stöðvar ekki Geisla fyrr en í Svörtu
kleifum. Hann heldur að hellismunna og stigur
af baki. Fclustaðurinn er góður, en samt golt
útsýni yfir kleifarnar og járnbrautarteinana. Brátt
heyrast stunur í eimreið, og löng lest rennur inn
í kleifarnar. Hamid sér Araba hlaupa eftir þaki
eins vagnsins.
5. Stökkið heppnast vel, og Hamid byrjar að
klöngrast fram eftir vögnunum. Eimreiðin eyk-
ur hraðann, en ]>að stöðvar Hamid engan veginn
í áformi sínu. Enn hefir Arabinn ekkert séð ti)
ferða Hamids, og nú minnkar bilið óðum milli
þeirra. Það má lieldur ekki missa mörg augna-
blik, ef Arabinn á ekki að komast niður til eim-
reiðarstjórans.
4. „Lestin hlýtur að iiafa iiægt á sér, annars
liefði Arabinn ekki komist upp á þak,“ hugsaði
Hamid með sjálfum sér. Hann stígur á J>ak Geisla
og keyrir hann sporunum á eftir eimreiðinni.
Brátt nær Iiann lienni og stekkur upp á gang-
pailinn.
fi. Núningsmótstaða Joftsins er gífurieg, og Jesl-
in brunar áfram i bugðum milli liamranna. Tvis-
var sinnum missir Hamid næstum ]>ví jafnvægið,
er hann fikrar sig áfram eftir vagnþökunum. Allt
i einu snýst Arabinn á liæl, þegar Hamid skrik-
ar fótur og gerir Jiávaða. Hann rekur upp stór
augu.
7. „Svo! Þú ert þá að clta mig,“ segir Iiann
og ætlar að greiðg Hamid hncfaliögg. Höggið
missti marks, og nú liófst liatramlegt tusk á
þaki eimreiðarinnar. I’egar lestin fer yfir brú
eina, eru þeir enn í hörkuáflogum.
8. Þegar Hamid er i þann veginn að ná yfir-
tökunum, kemur slynkur á lestina og þeir steyp-
ast báðir niður i ána. Failið er hátt, og sheikinn
sér krókódílskjaft rétt fyrir ofan vatnsborðið,
meðan þeir falla niður. Þetta er ólnignanleg sjón
og þeir sleppa tökunum hvor á öðrum, Hamid
og Arabinn.
9. Þegar þeir stingast í ána,
kemur iíf í krókódílinn. Hann renn-
ir sér i áttina til ])eirra og hyggst
nú munu fá góða bráð. Hamid sér
þetta, grípur kyifuna, sem Arabinn
hafði misst og kastar lienni að krók-
ódílnum.
10. Hamid iiittir vel. Kylfan lend-
ir milli augna krókódílsins, sem
nú snýr við. Sheikinn syndir að
bakkanum og sér, að Arabinn hefir
orðið á undan hönum til lands og
því hætta á að liann sleppi.
11. Þrjóturinn heldur nú, að allt
sé í lagi, og iiýrgast á svipinn. En
Geisli er ekki eins treggáfaður og
dýr cru yfirieitt. Hann sér, iivað
er á seyði, og fer að róta niður
grjóti, þar scm Arabinn ætlar að
klifra upp á bakkann.
12. Eftir l>að er Arabinn algjÖr-
iega á valdi Hamids. Hann miðar
á hann byssu og rekur liann af
stað áleiðis til næstu herstöðva.
Eimreið með hermönnum ber að
og Arabinn er tekinn upp í og
fluttur lil liérstöðvanna til að fá
dóm sinn.