Fálkinn - 12.06.1953, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
gardurinn
okkar
Narriman skilur við Forúk
- 09 honn vor í þirtgum við omerísht otepohvendi
FRÚ SADEK, móðir Narriman fyrr-
um Egyptadrotningar fór á sínum
tima til Rómaborgar og heimsótti
Farúk tengdason sinn og Narriman
dóttur sina. Úrslit þeirrar ferðar urðu
þau eins og kunnugt er að gamla kon-
an fór með dóttur sina ineð sér, og
mun 'hafa þótt Farúk hafa nóg af
kvenfólki kringum sig samt. — Á sín-
Narriman
um tíma rændi Farúk Narriman frá
unnusta hennar, ungum myndar-
manni, og giftist lienni nauðugri.
Líkt gerði Davíð konungur forðum.
Skömmu áður en Farúk valt úr
vaídastóli kom málafiutningsmaður
Farúks með „unga fríðleiksstúlku
með platínuhár" til Cairo, og varð
hún þegar heimagangur i konungs-
höllinn. Hún heitir réttu nafni Diane
Harris, en málaflutningsmaðurinn
Pulley Bey. Þau liittust í fyrra á bað-
staðnum Deauvilie og málaflutnings-
maðurinn bauð henni með sér til
Cairo og sagði henni að kónginn
langaði til að kynnast lienni. En svo
kom byltingin og þess vegna varð
Micky Jelke, sem nú er fyrir rétti
sakaður um hóruhússrekstur á heim-
ili sínu.
minna úr kynnunum en ætlað var.
Diane Harris fór tii Bandaríkjanna
og hafði með sér ítalskan „Alfa
Romeo“-bíl, sem henni hafði verið
gefinn í Evrópuferðinni.
Vinkona Jelkes.
í haust var farið að veita athygli i
New York undurfríðri konu, sem
Farúk
nefndist lady Diana Harrington, og
var hún fastur gestur í einum nátt-
klúbb borgarinnar. Það var Dorothy
Kilgallen, fréttaritari „New York
Journal“, sem fyrstan grunaði að ekki
mundi vera allt með feldu um þessa
„lady“, og komst það upp að hún
mundi vera unnusta Miokey Jelkes,
hins auðuga auðmannssonar, sem nú
er fyrir rétti sakaður um hóruhúss-
rekstur á heimili sínu.
Diane Harris hafði kallað sig ýms-
um gervinöfnum til þess að lenda ekki
í hinu sóðalega hneykslismáli Mickey
Jelkes. En svo fór að lögreglan þótt-
ist hafa nægar sannanir í hendi til að
taka hana fasta, og nú er hún í fang-
elsi, sökuð um:
Þessi stúlka heitir Nancy og var einn
af aðaltekjustofnum Jelks.
Gluggar.
Áríðandi er að velja gott efni í
gluggana, kvistlausa furu, vel þurra.
Stærð þeirra má haga eftir ástæðum,
en gæta verður þess, að þeir séu liprir
og vel meðfærilegir. Ef reiturinn cr
1,75 m. á breidd, sem er mjög venju-
leg stærð, væri hæfilegt að hafa
gluggana 1,75x1,05, eða um það bil.
Verður þetta að sjálfsögðu að miðast
við efni og ástæður, að fáanlegt gler
I '
skerist bæfilega niður i rúðurnar o.
s. frv. Meðfylgjandi mynd sýnir góða
gerð af gluggum þar sem þess er gætt,
að þeir steypi vel af sér vatni og séu
léttir í vöfum.
Á lilið hvers glugga eru settar tvær
þægilegar 'höldur, sem má smíða úr
„galvaniseruðum" vír eða öðru slíku
Búast má við að kálflugan 'fari að
verpa við kál og rófnaplöntur. Eggin
eru hvit og aflöng, örsmá, en samt vel
sýnileg. Verpir flugan þeim efst i
moldinni, fast inn við rótarliáls kál-
jurtanna. Úr eggjunum kemur kál-
maðkurinn eftir 5—8 daga (eftir veð-
urfari) og nagar ræturnar svo að jurt-
irnar visna og velta um koll. Skæð-
astur er maðkurinn í blómkáli, en
grænkál þolir hann best. Kálflugan
getur iflogið og borist með vindi milli
nálægra garða, en á nýja staði flytst
hún ei'nkum með plöntum, sem fluttar
eru úr kálmaðkagörðum til gróður-
setningar. Einnig berst maðkurinn
með rófum. Lifir hann inni i þeim
fram á haust. Oft nægir i bráð að
flytja kálreitinn á nýjan stað, en ekki
má þá flytja í hann jurtir af sýktum
svæðum. Gamalreyndu lyfin súblimat
og Ovicide eyða eggjum kálflugunnar.
Þarf þá að gá að eggjunum og vökva,
þegar þau sjást, með lyíjum kringum
káljurtirnar svo að moldin blotni vel
alveg inn að stöngli og rótum, en
vökvinn á ekki að koma á blöðin.
Þarf síðan að vökva tvisvar eða þris-
var á viku fresti. Lyfjunum er blandað
í valn: 1 gr. súblimat, eða 2% gr.
Ovicide i lítra vatns. Nægir litirinn
af blöndunni til að vökva 10—15
1. Að hafa þráfaldlega logið til
nafns síns.
2. Að hafa átt upptökin að því að
Jelke fór að relca melludólgsstarf-
semi, og hjálpa honum til þess.
Jelke er sakaður um að hafa haft
þrjár ungar stúlkur á heimili sinu og
leigt þær ýmsum ríkum saurlifnaðar-
mönnum. Og það er talið víst að Diane
Harris sé allra manna kunnugust þess-
ari starfsemi, og verði því mikilsvert
vitni i Jelke-málinu.
Framhald á bls. 14.
og festar á gafla grindarinnar þannig,
að þær verði ekki til fyrirstöðu, þeg-
ar gluggunum er raðað.
Áður en glerið er sett í gluggagrind-
ina, er hún borin heitri línolíu og
síðan máluð einu sinni til tvisvar
með hvitri málningu. Rúðurnar eru
lagðar i allt að 3/4 cm. þykkt kítti,
vel mjúkt og festar niður með smá-
nöglum eða grönnum listum.
í stað glers er þegar farið að nota
sóldúka, og vafalaust koma á næst-
unni fram efni, sem heppilegri eru
yfir gróðurreiti. Sóldúkarnir hafa
þann kost að vera léttari, óbrothættir
og að öllum jafnaði miklu ódýrari en
gler.
Þegar sóldúkur er hafður, verður
grind gluggans að miðast við breidd
hans og þanþol. Meðfylgjandi mynd
sýnir eina gerð af grind, er ætluð er
undir sóldúk. Þess skal gætt að of-
bjóða ekki styrkleika dúksins með
því að hafa langt milli gluggapóst-
anna. Þarf helst að liafa tvo pósta i
milli á dúk, sem er 90 cm. og þar yfir
á breidd, enda liætt við að dúkurinn
slakni, ef þanbilið er haft mjög mikið.
Alla gluggana í sama gróðurreit ætti
að hafa jafn stóra.
Framhald í næsta blaði.
jurtir. (Súblimat-töflurnar er best að
leysa ubp í heitu vatni). Súblimat er
mjög eitrað og verður að fara mjög
varlega með það. Málma leysir það
upp svo að blanda verður það í leir-
ílátum, flöskum eða tréílátum. Ovicide
er tjöruolda. Sdðustu árin hefir D.D.T.
(Gesarol) mikið verið notað í stað
súblimats og er miklu liandhægara,
en naumast eins öruggt. D.D.T. drepur
sjálfa kálfluguna, en vinnur hvorki
á eggjunum né möðkunum. Þess vegna
þarf að dreifa D.D.T. duftinu áður en
flugan verpir kringum káljurtirnar og
yfir rófnagarðana og siðan tvisvar eða
þrisvar á 10—14 daga fresti. Ekki
þarf meira magn en það að aðeins
sjáist hvitt rykið oifan á moldinni.
Dreifa má með hendinni, eða með
duftdælu, eða t. d. hrista gisinn poka
með duftinu. IJíka má hræra D.D.T.
saman við vatn og vökva með blönd-
unni. Lengst þarf að verja rófurnar,
því að maðkurinn sækir í þær langt
fram eftir sumri. í stað D.D.T. má
nota Gammexan, en aðeins i fyrstu
umferð, því að ella geta jurtirnar,
einkum rófurnar, fengið óbragð af
því. Gammexan er öllu öflugra en
D.D.T., þelfmikið og öruggt gegn flug-
um, skógarmöðkum og blaðlúsum.
Hafið gát á æxlaveiki i káljurtum
og rófum. Einkenni: vörtukennd æxli
á rótum jurtanna, jtegar líður á sum-
arið. En ekkert sér á ungu jurtunum.
Uppskera verður lítil eða engin. Mold-
in er smituð árum saman. Veikin
berst með káljurtum úr sjúkum upp-
eldisreitum og með búfjáráburði und-
an gripum, sem étið liafa sýktar
jurtir.
Æxlaveikin er algeng í Hveragerði
og Vestmannaeyjum og hefir orðið
vart i Reykjavík og viðar. Hætta verð-
ur allri kálrækt og rófnarækt í smit-
uðum görðum, en rækta má þar gras
eða kartöflur. I. G.
Varnir gegn kálmaðki og æxlaveiki
/