Fálkinn - 24.09.1954, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
Óvinir hittast.
Maður er nefndur Julio Danvila.
Hann er ákafur konungssinni en
Franco-aðdáandi um leið. Tókst iion-
um að koma á fundi með þeim Don
Juan og Franco. Sá fundur var liald-
inn í ágúst 1948 um borð í „Azor“,
snekkju Francos, sem þá iá úti fyrir
San Sebastian.
Don Juan horfði undrandi á þenn-
an feita, gula borgara, sem byltingin
hafði fleytt upp á hefðartindinn og
stóð nú andspænis sóibrúnum risa,
með konunglegt spánskt blóð i æðum.
Þeir töluðust við í fulli kurteisi í
fjóra klukkutíma. Tvennt var á dag-
skrá: Endurreisn konungdæmisins og
uppeldi Juanitos litla erfðaprins. Um
hið síðarnefnda urðu báðir aðilar
sammála og Franco féllst á að Don
Juan léti son sinn alast upp á Spáni.
En um fyrra atriðið hélt hvor sínu
fram.
Don Juan sagði: — Þér hafið farið
Ahmad Bin Arshad var motninn af
þvi að hann gæti öskrað eins og tígris-
dýr, en vinir hans vildu ekki trúa því.
Einn daginn voru þessir vinir lians á
veiðum skammt frá lieimili sínu i
Norður-Malaya og nú hugsaði Alimad
sér gott til glóðarinnar að sannfæra
þá. Hann læddist inn í skógarþykkni
skammt frá þeim og fór að öskra. Vin-
irnir voru sannfærðir um að jiarna
væri tígrisdýr og skutu báðir og drápu
manninn.
Menntamálaráðherra Áslralíu, Arc-
hibald Fraser lagði fram frumvarp
um bann gegn klámblöðum fyrir þing-
ið og fylgdi því úr hlaði með ýtarlegri
ræðu. Því miður sagðist hann elcki
geta lagt fram sýnishorn af þessum
blöðum. Ráðuneytið hefði að visu
keypt stórt úrval af þeim til þess að
leggja fram fyrir þingið. En þau höfðu
öll horfið í stjórnarráðsskrifstofunum.
Þingmaður einn gaf þær upplýsing-
ar í öldungaráðinu í París fyrir
nokkru, að i Douala i franska Kamer-
un væri vín ekki selt i flöskutali lield-
ur í mínútum. Kaupandanum er af-
hent gúmmislanga sem er stungið ofan
STJARNA FÆÐIST. — Warner Brot-
hers er um þessar mundir að gera
nýja útgáfu af hinni gömlu, frægu
kvikmynd „Stjarna fæðist“. Nú er
myndin tekin í þrívídd með cinema-
scope-aðferð. Eitt aðalhlutverkið leik-
ur Lucy Marlow, sem er ný af nálinni
sem leikkona. Hún leikur litlu stjörn-
una, sem fer að lýsa, og vonar auð-
vitað að þetta sé fyrirboði um fram-
tíð hennar sem leikkonu.
nógu lengi með bráðabirgðastjórnina.
Þingbundin konungsstjórn verður að
koma i stað einræðisstjórnar yðar.
Franco svaraði: — Ef ég slaka á
taumunum rísa kommúnistar og an-
arkistar upp aftur. Það er enn ekki
kominn tími til breytinga og tilrauna.
Og með því lauk. Siðan er ekki
skrifast á, milli Estoril og Madríd. Að-
eins kurteisissímskeyti á hátíðum og
tyllidögum.
Annar ríkiserfingi.
Rúmu ári síðar var tilkynnt á blaða-
mannafundi í París að annar maður
væri kominn til sögunnar og gerði
kröfu til konungstignar á Spáni. Það
var Jaime, hinn daufdumbi eldri bróð-
ir Don Juans, sem hafði afsaiað sér
rikiserfðum 1933. Hann var skilinn
við konuna og var nú að draga sig
eftir söngkonu frá Wien, sem liét
Charlotte Tiedemann. Þau giftust
borgaralega í Innsbruck og hann gaf
í ámuna og svo má hann þamba eins
og hann getur og borgar ákveðið verð
fyrir hverja minútu sem hann drekkur.
Ilvers vegna er ekki refsað fyrir
það eins og hvern annan þjófnað, þeg-
ar einhver stelur annars manns konu?
spurði enskur hjónaskilnaðardómari.
Þó að þriðja persónan sem kemur við
sögu sleppi ekki alltaf, finnst dóm-
aranum að hann sleppi yfirleitt of
ódýrt. Ef embættismaður gerði sig
sekan um þjófnað mundi það varða
stöðumissi. En hann fær að Iialda
stöðu sinni þó að hann steli konu
annars manns. — Dómarinn er alger-
lega á bandi mannsins, sem konunni
er stolið frá. En hann vill lika láta
refsa mönnum, sem eru ótrúir kon-
unni sinni: — Fólki finnst sjálfsagt
að taka svari manns sem heldur fram
hjá konunni sinni, og að hún jíigi
að fyrirgefa honum og vera þolinmóð.
Ef hún á erfitt með það og hún á-
fellist manninn eða lileypur frá hon-
um, er henni lagt þetta til lasts, en
ekki manninum, sem þó átti upptökin.
Frakkar geta sjálfsagt gortað af að
eiga hugrökkustu konu veraldar. Hún
er lítil og veimiltítuleg. Nítján ára
gömul varð hún ritari frönsku and-
stöðuhreyfingarinnar, undir dulnefn-
inu „Birgitte“ og nú er hún stríðs-
fréttaritari i Indó-Kína og er á fcrð
og flugi milli vígstöðvanna og gengur
undir nafninu „Fallhlífarstúlkan".
Hún lenti i fangabúðum nasista á
stríðsárunum en ekki var hún fyrr
sloppin þaðan en hún gaf sig fram
hjá de Gaulle hershöfðingja og gerðist
blaðafulltrúi lians. Hún var sú eina,
sem liafði lykilinn að skeytadulmál-
inu, sem andstpðuhreyfingin hafði
notað á skeytum sinum til London.
Margsinnis gckk hún úr greipum
Gestapo. Síðan hefir hún féngið
striðskrossinn tvívegis fyrir afrek sín
i Indó-Kina. Hún liélt 30 ára afmæli
sitt í stöðvum de Castries í Dien Bien
Phu, en komst þaðan áður en virkið
gafst upp. „Ég skammast mín fyrir að
ég var ekki með löndum mínum til
siðustu stundar,“ sagði lnin nýlega í
blaðaviðtali.
„Kvensur kóngsins“.
Þegar konur í Thailandi hafa náð
ákveðnum aldri og eru enn ógiflar,
eru þær settar á sérstaka skrá „Kon-
ungskvenna“, ef þær óska þess. Tekur
ríkið þá að sér að sjá þeim fyrir gift-
ingu og er það gert með þessu móti:
Hver ríkisborgari, sem gerist sekur
henni tignarlieitið „hertogafrú af
Segoviu". Það fylgdi sögunni að hinni
nýju konu hans hefði tekist að kenna
honum að tala lítið eitt.
Þessi krafa Jaime vakti athygli um
allan heim. Hann hafði afsalað sér
völdum löngu áður. En nú var hann
orðinn dálítið talandi og þess vegna
taldi hann ástæðuna til valdaafsals
síns fallna úr gildi. Og hann var eldri
en Don Juan, en elsti bróðirinn vai
dáinn.
Það er rétt að Jaime liefir lært að
tala svo mikið að hann getur gert
sig skiljanlegan, þó ekki sé hægt að
segja að liann sé heill heilsu. En þótl
hann sé- Ijótur og líkur föður sínum
býður hann af sér góðan þokka. Hins
vegar er hann alveg heyrnarlaus enn,
og er það óneitanlega talsverður ljóð-
ur á ráði konungsefnis.
Krafa hans hefir ekki fengið góðar
undirtektir á Spáni, og ástæðan er
aðallega sú að hann er fráskilinn og
við lög, er auk venjulegrar refsingar,
dæmdur til að giftast einni af kvinn-
um kóngsins. Þeir sem þyngsta refs-
ingu hafa fengið verða að taka sér
konu af elstu og ljótustu árgöngunum.
En þeir sem ekki hafa brotið nema
lítið af sér geta valið úr þeim yngslu.
Á þennan hátt er fjölda kvenfólks
forðað frá að pipra.
„Flýtið ykkur á gatnamót San Pablo
og MacDonahl Avenue," sagði rödd í
síma við varðstjóra á lögreglustöð-
inni i Richmond í Kaliforníu. „Hrað-
lestin frá Santa Fé var að rekast á
bifreið og einn maður meiddist mjög
mikið.“ — Lögreglan sendi sjúkrabíl
á staðinn, en þar var ekkert að. Hrað-
lestin var ókomin. Lögreglan var að
fara burt aftur þegar lestin kom brun-
andi. Hún rakst á bifreið, og maður-
inn við stýrið meiddist alvarlega á
höfði og rifbrotnaði.
Orðið „ma“ hefir sex mismunandi
þýðingar á máli íbúanna í Anna. Það
getur þýtt: rísgrjón, liestur, draugur.
gröf, mamma eða aðeins.
Ung hjónaleysi struku að heiman og
létu gefa sig saman í trássi við for-
eldranna, og var brúðurin ekki nema
17 ára. Málið kom fyrir rétt því að for-
eldrarnir vildu láta ógilda giftinguna.
Dómstóllinn i Melbourne dæmdi hjón-
in í fangelsi — þangað til réttinum
yrði slitið. Það voru 80 sekúndur, sem
þau „sátu inni“.
Dr. Kakuji Yosida i Tókíó át 8.280
pund af spinati á (i árum. Hann sagðist
hafa orðið hraustur og ungur í anda
af því.
Skemmtileg jarðarför.
Enska frúin Gladys Brooke, sem
sálaðist fyrir nokkru í Colombo á
Ceylon hafði mælt svo fyrir, að út-
för hennar yrði skemmtileg. Ákveðn-
um liluta af arfinum skyldi varið til
að halda veislu með miklu kampavini,
siðan skyldu gestirnir fara í leikhús.
Enginn mátti mæta svartklæddur við
útförina. „Ég vona að þið verðið öl!
eins glöð og ég verð á himnum“,
stendur í erfðaskránni. — Frú Brooke
var mágkona liins hvíta rajah af
Sarawak. Hún ólst upp sem kvekari,
tók síðan kaþólska trú en gerðist að
lokum múhameðstrúar.
Hæverskur innbrotsþjófur.
í Tönder á Jótlandi hefur framkoma
innbrotsþjófs eins vakið afhygli og
jafnvel hrifningu. Snemma nætur
hafði hann drukkið kaffi og étið kök-
ur, sem sett hafði verið fram lianda
syni hjónanna, sem var væntanlegur
tvisvar kvæntur konum af borgara-
legum ættum, Það þykir hinum ka-
þóslku Spánverjum og aðalsmönnun-
um ekki sæmandi. Ilið eina sem hlot-
ist hefir af valdasókn hans er, að
þeir bræðurnir eru nú orðnir svarnir
óvinir.
Framtíð spánska konungdæmisins
er enn óráðin gáta og óútkljáð vanda-
mál. Konungssinnarnir í Madríd
krefjast þess að Don Juan verði tek-
inn til konungs þegar í stað, hvort
sem Franco lifir lengur eða skemur.
Ef Franco hyrfi úr sögunni áður cn
Don Juan er tekinn til konungs getur
það liaft alvarlegar afleiðingar fyrir
Spán, segja þeir. Og margir fvlgis-
menn Francos halda því fram að hann
eigi að setja konunginn inn í embætt-
ið. En Don Juan langar ekkert t:l
þess. Hann vill ekki leika sama hlul-
verkið hjá Franco á Spáni, sem Victor
Emanuel lék hjá Mussolini á Ítalíu. *
ENDIR.
heim um nóttina. Þegar hann kom
heim fann hann tóma kaffikönnu og
tæmdan kökudisk, en miði var á
borðinu og á honum stóð: „Þökk fyrir
kaffið. Afsakið þér, en ég var svang-
ur“. Undirskrifað „Vegfarandi“. —
Gesturinn hafði lika soðið sér egg, en
skilið eftir 32 aura, sem borgun fyrir
það. En það sem vakti mesta furðu
var að hann hafði þvegið bollann eftir
sig og burstað skóna barnanna! —
Fjölskyldan segir að maðurinn sé vel-
kominn aftur.
Mario Solf, 84 ára öldungur í
Piedmont, heldur þvi fram að hann
eigi heimsmet i svefnleysi. Hann hef-
ir ekki sofið eina einustu nótt í þrjá-
tíu ár. Svefnmeðul hafa engin álirif
á hann, og til þess að nóttin liði fljót-
ar borðar hann væna máltíð eftir
miðnættið og glímir svo við krossgát-
ur til morguns.
Tuttugu og átta ára göniul kona i
Hereford, Englandi, hefir skorað á
karlmennina i bænum að þreyta við
sig bjórdrykkju. Hún er ekki nema
fimm sekúndur að svelgja í sig liálf-
an lítra.
DÓTTIR MARCONIS. — Gioia Mar-
coni, dóttir hins heimsfræga hug-
vitsmanns og brautryðjanda loft-
skeytanna, hefir skapað sér lífvæn-
lega stöðu í Ameríku. Þó að upp-
götvanir Marconis, og það sem sigldi
í kjölfar þeirra — útvarp og víðsjá —
hafi markað dýpri spor en nokkur
uppgötvun þessarar aldar, varð Mar-
coni aldrei ríkur maður. Og þegar
hann dó var hann blásnauður.