Fálkinn - 07.08.1959, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
ÍIANGSI KLUMPVH Myndasaga fyrir börn
153.
1) — Fyrst ætla ég nú að fara heim
til hennar mömmu og kveðja hana. Ég
gleymdi því nefnilega þegar ég fór.
— Já, og svo getur þú sagt „komdu
sæl“ á eftir.
2) — Heyrðu, Klumpur, ef þú stingur
þessu priki þarna, er ómögulegt að horfa
út um gatið.
— Það gerir ekkert til. Við höfum
engan tíma til þess.
3) — Að hugsa sér þetta! Þarna á þá
að koma sveif.
— Nei, miklu fínna: Það verður fíls-
rana-sveif, lagsi.
1) — Það er gott að ég get hjálpað
til sjálfur. Þér er óhætt að treysta því,
að ég er sterkur í rananum, Pingo.
— Vertu feginn. Þú færð nóg að gera
við kraftana.
2) — Þetta er ágætt, Skeggur. Tann-
hjólin falla vel saman.
— Jæja, þá ætti koptinn bráðum að
verða tilbúinn!
3) — Flýttu þér, Pingo • og kastaðu
steininum. Skeggur hefði auðvitað átt að
vera hinumegin, en hann er svo þreytt-
ur að hann er hættur að geta hugsað.
1) — Mér finnst við getum verið á-
nægðir með smíðina, Pingo. Bara að
koptinn geti nú flogið?
— Vitanlega getur hann flogið. Hann
hefur bæði vængi óg sveif.
2) — Vertu blessaður og sæll, Skegg-
ur, og þökk fyrir koptann.
— Heyrðu, kunningi — hvað heitirðu
annars?
— Ég . . . . ég heiti Sófus, en hún
mamma kalla mig alltaf ....
3) —• Við verðum líklega að gera eitt-
hvað við Prófessorinn bráðum. Við
verðum að senda hann heim, svo að við
fáum frið.
— Já, hann finnur aldrei neinn maus-
angúsa hvort sem er.
-j< Skrítlur -j<
— Læknirinn hefur bannað kon-
unni minni að elda mat.
— Einmitt það. Er hún veik?
— Nei, ég.
☆
— Eg hef gift mig siðan við
sáumst siðast, sagði Georg við kunn
ingja sinn.
— Já, eg hef frétt það. Og eg
þekkti konuna þina áður en hún
giftist þér.
— Þá varstu heppinn. Það var
meira en eg gerði.
☆
Dómarinn: — Þér eruð sakaður
um að hafa stolið úr safbauknum
í kirkjunni. Hvað hafið þér yður
til afsökunar?
— Eg sá ekki betur en það stæði
„Til fátækra“ á bauknum.
☆
— Nei, ég þarf ekki að kaupa
ryksugu, segir frúin við sölumann-
inn. — Reynið þér heldur við frúna
hérna á efri hæðinni, því að ég fæ
alltaf lánaða ryksuguna hennar, en
hún er orðin mesti garmur.
☆
— Þessir joreldrar eyðileggja nú
alveg drenginn sinn!
Morgunsnyrting flóðhestsins.