Fálkinn - 21.08.1959, Blaðsíða 6

6
FÁLKINN
X htnti
Peter ~fcu>nMn4 —— Stríðshetja og stallari
SKILYRÐIN.
Þriðjudagurinn varð einn erfiö-
asti dagur þessarar ástarkreppu.
Drottningin var komin heim í Buck-
ingham Palace frá Balmoral. Síð-
degis kom stjórnin saman á óform-
legan fund, sem stóð tvo tíma. Sal-
isbury lávarður var þar.
Sama kvöldið átti sir Anthony
Eden að tala við drottninguna. Þess-
vegna varð hann að vita um álit
ráðherra sinna. Stjórnin var mót-
fallin hjónabandinu, en ef prins-
essan væri staðráðin í að koma því
fram, varð þó að minnsta kosti
að setja henni ýms skilyrði. Prins-
essan þurfti ekki að setja skilyrði.
Samkvæmt lögunum þurfti hún
ekki annað en skrifa Privy Council
bréf, og þá kom til kasta þingsins,
hvort það leggði bann við hjónaband
inu næstu tvö árin.
Það var ennfremur upplýst að
þingið mundi verða andvígt hjóna-
bandinu ef prinsessan krefðist þess
að fá að halda sínum meðfæddu
réttindum. Þess vegna var mögu-
leiki á að samþykkt yrði gerð g'egn
ráðahagnum bæði í efri og neðri
málstofunni. Ráðherrunum kom sam
an um að þetta bæri að forðast fyr-
ir hvern mun, því að það yrði túlk-
að sem misklíð milli konungsættar-
innar og þingsins.
Skilyrðin urðu að vera þau, að
prinsessan afsalaði sér réttindum
og lífeyri þeim, sem hún annars
’hefði átt að fá er hún giftist.
Townsend og Margaret hittust
þennan sama dag. Á eftir fór Mar-
garet glöð og brosandi í kokteilsam-
kvæmi í Claridge Hotel. En á meðan
hafði Eden farið í Buckingham Pal-
ace. í viðtali sem stóð 90 mínútur
lagði ráðherrann skoðun stjórnar-
innar fyrir drottninguna og lagði
enn áherzlu á viðhorf Salisburys.
Eden lagði svo fram skilyrðin fyr-
ir hjónabandinu, ef Margaret neit-
aði að láta undan. Það voru þung-
ar kvaðir; eitt skilyrðið var að hjón-
in yrðu að eiga heima erlendis um
sinn.
Drottningin hafði vafalaust alla
tíð síðan Margaret gerði uppskátt
að hún elskaði Townsend gert sér
ljóst, að eini möguleikinn fyrir
hjónabandinu væri sá að ganga að
þessum skilyrðum. Drottningin vissi
líka það, sem New York Times
skrifaði sama dag, að hjúskapur
undir slíkum kringumstæðum væri
alvarlegt áfall fyrir „góða sambúð
konungsdæmisins, kirkjunnar og
þingsins“.
ÓÞÆGILEG SANNINDI.
Eden kvaddi drottninguna. Nú
varð hún að velja á milli skyldunn-
ar og systurástarinnar. Það var
engum vafa bundið hvorn kostinn
hún átti að taka.
Daginn eftir, miðvikudag, voru
Margaret og Townsend ekki saman
— fyrsta daginn sem hann hafði
verið í London.
Sama kvöldið fór Margaret með
drottningunni, hertogaum af Edin-
burgh og móður sinni í Lambeth
Palace til að vera viðstödd vígslu
kapellunnar, sem eyðst hafði í stríð-
inu en var nú endurreist. Á eftir
át konungsfólkið miðdegisverð með
erkibiskupnum af Kantaraborg og
yfir 50 biskupum í borðsal hallar-
innar.
Vikan var lengi að líða. Laugar-
dagskvöld var Townsend einn með
prinsessunni í klukkutíma í Clar-
ence House. Það var mikilverður
fundur. Daginn eftir átti Margaret
að vera með drottningunni og Phil-
ip í Windsor Castle.
Eftir hádegisverð á sunnudag sat
drottningin og Philip hertogi við
arininn í grænu stofunni í Victoriu-
turninum í kastalanum og voru að
tala um Margaret. Það var í fyrsta
skipti eftir að til alvöru dró í mál-
inu að þau þrjú, Philip og systurn-
ar töluðu saman um málið — og
varð líka í síðasta skipti.
Drottningin varð að gera skyldu
sína og útskýrði fyrir Margaret
hverjar afleiðingarnar yrðu fyrir
konungsfjölskylduna ef úr hjóna-
bandinu yrði. Drottningin gat ekki
gefið samþykki til hjónabandsins
þvert ofan í vilja kirkjunnar.
Hinsvegar mun hafa verið sam-
komulag um, að ef prinsessan gift-
ist, skyldi hjónavígslan vera borg-
araleg, enda mun Townsend hafa
verið því eindregið fylgjandi.
Ennfremur varð samkomulag um
að ef úr hjúskap yrði ætti þingið
að setja lög, sem svifti Margaret
réttindum sínum og tæki frá henni
lífeyririnn. En þetta gerði málið
vandasamara. Á hverju áttu hjónin
að lifa? Prinsessan er ekki rík, eins
og margir halda. Hún erfði pen-
inga eftir ömmu sína, Mary, og eftir
föður sinn. En vextirnir nægja
ekki til þess að lifa þeirri æfi, sem
Margaret er vön.
Drottningin varð að benda henni
á að Townsend væri venjulegur
liðsforingi með föstum launum.
Hann fékk ekki annað starf og
hafði ekki sérmenntun nema sem
flugmaður. Ef þau giftust væri það
leiðinlegt fyrir þau bæði að hann
yrði að halda áfram í flughernum.
En hvað átti hann að taka fyrir ef
hann færi úr flughernum? Þetta
voru óþægilegar staðreyndir, sem
þurftu athugunar við. Auk þess
yrði mjög erfitt fyrir þau að eiga
heima í Englandi eftir að þau væru
gift.
HRÖKKVA EÐA STÖKKVA.
Það er mjög sennilegt, að þegar
Townsend heimsótti Margaret dag-
inn eftir og átti langt samtal við
hana, hafi hann verið að efast um
hvort það væri hyggilegt að ganga
í þetta hjónaband.
Mundu þau verða hamingjusöm
undir þeim kringumstæðum. Hafði
hann rétt til þess að biðja prins-
essuna, konungsdótturina, að afsala
sér öllum sínum réttindum og
gerast borgaraleg kona? Mundi ást
þeirra verða nógu sterk til að
standast þær raunir, sem þessu
hjónabandi mundu verða samfara?
Mundi prinsessan ekki fá samvizku-
bit út af því að hafa gengið í ber-
högg við kirkjuna?
Sama daginn birti „The Times“
ritstjórnargrein se msíðar varð fræg
og lauk þannig: „Aðeins samvizka
Margaret prinsessu getur skorið úr
þessu máli. Hvernig sem úrslitin
verða munu landar hennar óska
henni til hamingju — og við getum
ekki látið oss sjást yfir það, að ham-
ingjan í æðstu mynd er andleg á-
nægja, og sterkasti þátturinn í
henni getur verið skylduræknin
ein.“
Engin endanleg ákvörðun var
tekin þetta mánudagskvöld. En
prinsessan var vafalaust farin að
hika lika.
Klukkan sex á miðvikudag ræddu
þau hjónaleysin málið. Það hefur
verið erfið stund. Þau urðu sam-
mála um að konungsfjölskyldan
hefði óþægindi af að þau giftust.
Þau voru innilega ástfangin hvort
af öðru, en gat hjónabandið fært
þeim gæfu, eins og ástatt var? Þeg-
ar þau höfðu talað um þetta hálfan
annan tíma urðu þau ásátt um að
hætta við allt saman.
FORN-BÍLA-AKSTUR AUSTAN JÁRNTJALDS. — í tilefni af því að Skodasmiðjurnar
tékknesku hafa smíðað bíla í 60 ár í Mladá Boleslav, var efnt til ökukeppni allra þeirra gömlu
bíla, sem til náðist, af sem flestum árgöngum. — Hér sjást gömlu skrjóðarnir aka gegnum
Mladá Boleslav.