Fálkinn - 01.04.1960, Blaðsíða 6

6
FALKINN
Stúlka, sem orð-
ið hefur eitrinu
að bráð. Augun
daufleg og star-
andi, andlitið
slappt og syfju-
legt.
snúð sinn, svo að verzlunin er freist-
andi fyrir þá, sem svífast einskis til
þess að græða peninga.
Leiðir eiturverzlunarinnar eru
svo flóknar, að lögregla eins ein-
staks lands getur sjaldnast rakið
þær eða lokað þeim. Þess vegna
setti UNO á laggirnar eiturvarna-
nefnd sína, og aðallega þess vegna
stofnuðu lögreglustjórnir margra
landa til samvinnu, sem nefnist Int-
erpol. Þar starfa karlar og konur,
en þar eru ekki nema fáir útvaldir,
sem vita að hverju fólkið starfar.
Oftastnær hefur það eitthvað ann-
að starf að yfirskyni, til þess að
villa á sér heimildir.
Frásagnir þær, sem fara hér á eft-
ir, eru allar byggðar á staðfestum
• skýrslum frá þessu fólki, og réttar-
höldum yfir smyglurum. •— Og nú
byrjum við fyrstu söguna.
AMERÍKUMAÐUR
í PARÍS.
Enginn veitti sérstaka athygli
herðabreiða manninum, sem þramm-
aði upp Champs Elysées að járn-
brautarstöðinni við L’Etoiler. Fólk
HVÍTÆ EITRIÐ /.
á gangstéttarveitingastöðunum, sem
leit á hann, hefur líklega hugsað
sem svo: — Amerískur túristi. Það
hefði getað rétt til um þjóðernið, en
ekki ástæðuna til Parísardvalarinn-
ar. Því að það eina, sem John T. Cus-
ack langaði til að sjá í París, var
mesti heróínkaupmaður Evrópu —
í handjárnum!
Cusack leynilögreglumaður frá
,,American Bureau of Narcotics"
hafði komið fljúgandi til Parísar
fyrir nokkrum vikum til þess að
hafa hendur í hári franskra bófa,
sem höfðu skipti við stallbræður
sína í USA. Þeir seldu ógrynni af
eitri, 11—13 kíló á mánuði •— nægi-
lega mikið til að eyðileggja mörg
hundruð eða þúsund forvitin ung-
menni. Eiturbófarnir hafa enga sam-
vizku af að steypa þessum ungling-
um í ævarandi glötun. Þeir hugsa
aðeins um peningana — um lúxus-
bílana, sumarbústaðina og minka-
feldina handa frillunum sínum, sem
þeir geta keypt fyrir gróðann.
Þegar Cusack hvarf úr sólskin-
inu niður í dimmuna í jarðgöngun-
um var hann að hugsa um, að
Baráttan gegn eíturlyfjunum
Sagan segir frá gömlum Englend-
ingi, sem var að kveðja ungan
son sinn, er var að fara til Englands.
,,My son, make money — honestly
if you can, — but, my son, make
money“, sagði hann: — Sonur minn,
græddu peninga, heiðarlega, ef þú
getur — en, sonur minn, græddu
Notkun eiturlyf ja hefur lengi
verið landlæg víða í Austur-
löndum, en fer nú óðum í vöxt
með vestrænum þjóðum, bæði
í Evrópu og Ameríku. Hér er
um svo alvarlegan vágest að
ræða, að Sameinuðu þjóðiTnar
hafa sérstaka nefnd starfandi
til þess að hnekkja leyniverzl-
uninni með eiturlyf. Starfar
hún í samvinnu við alþjóða-
lögregluna, „InterpoI“, og
verður allvel ágengt, þótt langt
sé ennþá í land þangað til eit-
urlyfjabröskurunum, hættu-
legustu glæpamönnum verald-
ar, verður útrýmt.
Fyrir nokkru kom út bók,
sem vakið hefur verðskuldaða
athyglii. Hún heitir „Under-
cover Agent — Narcotics“, og
er eftir Derek Agnew. í greina-
flokki hér í blaðinu verða gefin
nokkur sýnishorn af því, sem
bókin segir frá um baráttuna
við eiturlyfjasmyglarana.
peninga! Gamli maðurinn er sýnis-
horn þeirra mörgu aurasjúku sálna,
sem meta peningana svo mikils, 'að
betra sé að pretta og brjóta lög
en að vera án þeirra, en það er hugs-
unarháttur, sem hefur þróazt svo
mjög á síðustu mannsöldrum, að
hrappar, sem auðgast hafa á svik-
um og prettum og glæpsamlegum
kaupskap, líta niður á heiðarlega
kaupsýslumenn. Fégræðgin þykir
fín, — það er fínt að vera ríkur,
og skammsýnn almúginn skríður
fyrir fjárplógsmönnunum, jafnvel þó
að hann vissi, að þessir sömu menn
hafa auðgazt á fyrirlitlegum verkn-
aði.
En fyrirlitlegasti glæpur, sem
hugsazt getur er sá, að verzla með
eitur. Að lenda í klóm eiturbraskara
er margfalt hryllilegra en að verða
morðingja að bráð, því að þá er
dauðdaginn snöggur og kvalalaus,
en sá sem verður eiturlyfjunum að
bráð á fyrir höndum hörmungar og
kvalir, sem ekki verður með orðum
lýst, áður en dauðinn miskunnar sig
yfir hann. — Eitursmyglararnir í
skuggahverfum stórborganna, sem
sitja um unglinga til að venja þá
á heróín, til þess að geta okrað á
lyfinu til þeirra síðar, eru hættu-
legri glæpamenn en morðinginn,
sem notar skammbyssu eða hníf til
að svifta menn lífi.
í Bandaríkjunum einum eyða eit-
urlyfjaneytendur meira en 300 mill-
jón dollara á ári í heróín (afbrigði
af morfíni). Þetta eitur kaupir fólk
á götunni fyrir einn dollar grainið
(grain er 0.065 gramm). Álagningin
á eitrið frá því að það var framleitt
í Asíu nemur 1.000 af hundraði.
Þann gróða fá smyglararnir fyrir
Með þessum tœkjum er hráu morfíni breytt í heróín.