Fálkinn - 22.04.1960, Blaðsíða 7

FALKINN
7
skárri menn til að verzla við. Hann
tók málhvíld og hélt svo áfram: —
Hlustið þið nú á! Við skiljum vel að
þið vantreystið okkur af því að
þið þekkið okkur ekki. En ég sver
ykkur að þetta er allt í lagi. Við
höfum peningana, og þið skuluð fá
borgunina — en ekki ef þið hagið
ykkur svona. Nú förum við allir
upp í húsið aftur og gerum út um
þetta í ró og næði. Lazynek tekur
við peningunum sjálfur — og eng-
inn annar.
Bófarnir sefuðust nokkuð við
þetta, og aðstoðarmaðurinn hélt að
hann hefði unnið stundar sigur. Það
varð hann að nota sér.
— Við spörum tíma með því að
aka húsbónda mínum upp að hús-
inu, sagði hann — Mayi getur set-
ið í vagninum líka .... Um leið og
hann sagði þetta settist hann við
stýrið. Harry Parker vatt sér inn
í aftursætið hjá Mayi og morfíns-
koffortinu — Lazynek hafði dregið
sig í hlé meðan á rimmunni stóð.
— Hypjið þið ykkur af veginum!
öskraði Pehlivanoglu út um glugg-
ann. Röddin var svo skipandi að
bófarnir viku ósjálfrátt undan, svo
að vagninn gæti snúið við. Það var
skissa, sem varð þeim að falli.
— Jæja, hvernig líst yður á?
sagði Pehlivanoglu við Parker er
hreyfillinn fór að hamast og þeir
brunuðu á fullri ferð frá húsinu.
Veginum hallaði dálítið' og bíllinn
var kominn á 80 km. ferð.
En nú sáu þeir ljósmerki frá mönn-
um, sem stóðu á miðjum veginum
með skammbyssurnar á lofti. í
sömu svifum reyndi Mayi að stöðva
vagninn með því að taka fyrir
kverkarnar á bílstjóranum. Hann
hafði aðeins náð til með annarri
hendinni þegar hann fékk högg og
varð jafn meðvitundarlaus og
hnefakappi í rot. Það var hnefi
Parker, sem hafði hitt hann —
fyrst á flagbrjóskið og svo á hök-
una. Mayi lyppaðist meðvitundar-
laus niður á gólfið í bílnum. Bóf-
arnir skutu á þá en Parker beygði
sig út um gluggann og svaraði þeim
með skammbyssunni.
Pehlivanoglu stýrði með hægri
hendi og skaut með þeirri vinstri á
þá sem reyndu að girða veginn.
Þeir forðuðu sér undan á síðustu
stundu.
Er þeir höfðu ekið nokkra kíló-
metra námu þeir staðar, tóku Mayi
og fleygðu honum út í skurðinn. —
Það verður of mikið ónæði að hon-
um á heimleiðinni, sagði Parker.
Njósnararnir-tveir voru hróðugir
er þeir óku upp að lögreglustöðinni
í Izmir. Leiðangurinn hafði tekizt.
LAZYNEK HANDTEKINN.
Frá Izmir var flokkur vopnaðra
manna sendur stystu leið til Usak,
inni í landi, þar sem Parker og tyrk-
neski aðstoðarmaðurinn giskuðu á
að „efnagerðin“ væri. Nákvæm lýs-
ing á foringjum bófaflokksins,
Lazynek og Mayi, var send um allt
land og til Interpol, ef ske kynni
að bófarnir reyndu að komast úr
landi.
Aðeins fáum klukkutímum eftir
að þetta hafði verið gert, kom
götulögregluþjónn í Izmir auga á
mann, sem hann grunaði að væri
Lazynek. Þessi náungi fór einn síns
liðs inn á knæpu, og var ómögu-
legt að komast undan er skamm-
byssu var otað að honum og honum
var skipað að rétta upp hendurnar.
Þetta var Lazynek og nú var lágt
á honum risið. Nú var enginn skip-
unartónn í röddinni og ekkert
handapat. Þetta sem gerzt hafði
uppi í fjöllunum hafði riðið honum
að fullu. Hann gaf þá skýringu að
hann hefði haldið að Parker væri
hættulegur arabískur bófi, dulbú-
inn sem Ameríkumaður. Eftir að
bíllinn hafði sloppið hafði Lazynek
haldi til Izmir til að leita að mor-
fíninu og drepa „Arabann“.
Þegar honum var sagt að það
hefðu verið tveir af njósnurum
lögreglunnar, sem höfðu leikið á
hann, vildi hann ekki trúa því fyrst
í stað.
Fyrir rétti meðgekk Lazynek að
hann væri foringi bófanna, og
bauðst til að sýna lögreglunni bæki-
stöð sína, sem var gamalt skólahús.
SÍÐASTA SKOTHRÍÐIN.
Áður en Lazynek yfirgaf aðal-
1630. —
Þessi vetur, Jökull, lagðist að
strax um imbrudaga um haustið
með ófanna snjóum, er aldrei upp-
tóku þann vetur. Hægði nokkuð
hríðum á jólum, en þar eftir versn-
aði aftur: batnaði með sumri og
upptók allan snjó á viku. —
Þá skikkaði herra Þorlákur séra
Arngrím Jónsson til Miklabæjar,
Silfrastaða og Víðimýrar sóknar. Þá
klöguðu Rípursóknarmenn harðlega
prest sinn, séra Sigurð Jónsson.
Haldin þar um prestastefna í Við-
vík í Novembri og hann afsettur
embættinu til vorsins. Vígður til
Höskuldsstaða Hallgrímur Jónsson.
Þann vetur myrti kona sig í Stærra-
Árskógssókn. — Despenserað um
greftran hennar innan garðs sökum
hennar sorgfullu dóttur etc.
Þá eð fyrsta var dæmt á alþingi
um galdrameðferð Gísla Snæbjarn-
arsonar og í lög leitt hér kóngsbréf
um kukl 1617.
Þá sást vondur draugandi um
Eyjafjörð allan mörgum til skelf-
ingar, uppvakningur haldinn, gjörði
stórar skráveifur, sást fyrst í
brullaupi einu á Grýtubakka, hafði
selshaus að ofan, en hrossafætur að
neðan, en með mannlegum höndum
og brjóstum.
Sá vetur mjög harður með pen-
ingafelli í Austfjörðum og fyrir
norðan og undir Eyjafjöllum. —
Vatnsleysi gekk víða að í Sunn-
lendingafjórðungi sökum frosta. Svo
mikil snjófergja kom víða um Norð-
urlandið, að bæjum og úthýsum lá
við sligan, hélzt við fram í miðjan
Aprilem, lítil sviun á stundum. —
stöð sína uppi í fjöllum hafði hann
látið orð falla um „dulbúna Ame-
ríkumanninn" við lögregluna í 111-
ica. — Hann er í grænum bíl, hlöðn-
um smyglaravarningi, sagði Lazyn-
ek í þeirri von að fjallalögreglan
handtæki Parker og aðstoðarmann
hans. Síðan ætlaði Lazynek að
reyna að ná ímorfínið.
Þegar lögreglan frá Izmir kom
upp í fjöllin — hún var ekki í ein-
kennisbúningi — var hún stöðvuð
af vopnuðum mönnum og skipað
að gefast upp. Labernas lögreglu-
foringi gerði þá grein fyrir hver
hann væri, en lögreglan þarna á
staðnum neitaði að trúa honum.
Það var hlegið að honum. — Þú
kemur vel heim við lýsinguna á
arabíska bófanum, og þér er hollast
að segja okkur hvar þú hefur falið
morfínið!
Kapteininn sýndi lögreglumerki
sitt, en það stoðaði ekki. Hann og
Fisklítið víða við sjóarsíðuna, en
sumarið þessa árs mjög blítt með
grasi nægilegu, en haustveðráttu þó
allra blíðust. Jól þessa árs voru með
stríðum stormum óvenjulegum. Á
þriðja dags nótt*) var stríður sunn-
anstormur með eldgangi hræðileg-
um og reiðarslögum og þá sömu
nótt deyði herra Oddur biskup
Einarsson að Skálholti á 77. aldurs-
ári, biskup verið 42 ár. Þá sló reið-
arþruma einn bæ, er Höfði heitir, í
Setbergskirkjusókn vestur, niðursló
baðstofuna sérdeilis og eina konu
þar inni til dauðs, en barn mjög
lítið, sem hjá henni var, rykktist út
og fékk öngvan skaða á lífi né lim-
um. Item fimmta á jólum var ógn-
arlegur stormur og næsta skaðlegur
um allt landið, svo tíu fiskiskip
brotnuðu undir Jökli vestur, þrjú
skip á Rosmhvalanesi, eitt á Álfta-
nesi, eitt í Selvogi. Item misstust
hey allvíða úr görðum um landið
og fé út í sjó og ár undir Eyjafjöll-
um og Jökli Item skemmdist þá öli
tún á Eyrarbakka með ágangi sjáv-
arins, sandi og grjóti. Þá var mik-
ill trjáreki fyrir öllu Suðurlandinu.
Skeðu hræðilegir þrír jarðskjálft-
ar 20. Februarii, svo víða um sveitir
hröpuðu hús, og 6 menn fyrir aust-
an Þjórsá urðu undir húsum, nær
hröpuðu. Það ár hengdi sig maður
á Stokkseyri í fjósinu. Missti séra
Guðmundur Jónsson sinn prestskap.
Item afsettur séra Þorsteinn Jóns-
son á Ríp í Hegranesi fyrir sérlegar
sakir.---------
*) Aðfaranótt 28. des.
menn hans voru handjárnaðir og
fluttir á lögreglustöðina í Illica.
Það var ekki fyrr en hann var
sýndur manni, sem hann þekkti
þarna í bænum, að misskilninguv-
inn leiðréttist og lögregluforinginn
var látinn frjáls. Þess getur ekki í
skýrslunni, hvað Labernas lög-
reglufulltrúi sagði þegar handjárn-
in voru tekin af honum, en sjálf-
sagt hefur það ekki verið neitt fal-
legt.
Tveimur tímum síðar óku þeir á-
fram þangað sem hús Lazyneks
stóð.
Áður en bílarnir námu staðar
urðu þeir fyrir skothríð og hittu
skot éinn vagninn. Bófarnir,. sem
biðu eftir að Lazynek kæmi aftur
með morfínið, töldu sjálfsagt að
þarna væri kominn græni bíUinn
hrappsins, sem hafði leikið á þá. Þá
grunaði ekki að lögreglan var kom-
in.
Labernas foringi lét menn sína
leita skjóls bak við klett og sendi
tvo beztu skotmenn sína bak við
húsið til að verja útgöngu þangað.
— Við gerum atlöguna að framan-
verðu, sagði hann. — Þið verðið að
taka mannlega á móti þeim, ef
þeir leita undankomu bakdyrameg-
in. En þið megið ekki drepa þá, ef
mögulega verður komist hjá því.
Mörg skot heyrðust úr húsinu.
Labernas skipaði fyrir. Skothríðin
dundi á húsinu og kvarnaði múrinn
og braut rúður. Labernas var í þann
veginn að skipa mönnum að gera
atlöguna er hann sá mann á efri
hæðinni veifa hvítum klút út um
gluggann: — Við gefumst upp! var
hrópað.
— Fleygið vopnunum frá ykkur!
hrópaði Labernas á móti. — Og
komið svo út, með uppréttar hend-
ur.
Sjö óburðugir og skjálfandi bófar
komu út. Tveir þeirra voru ættingj-
ar Lazyneks. Inni í húsinu lá sonur
hans, sem hafði fengið kúlu í haus-
inn. Hann hafði fallið í fyrstu skot-
hríðinni.
Á neðri hæðinni fann lögreglan
fuUkomna efnarannsóknastofu
með öllum áhöldum, sem þarf til
þess að breyta ópíum í morfín —
fyrsti liðurinn í tilbúningi heróíns.
Þarna voru tekin 66 kíló af ópíum
og yfir 50 kíló af morfíni — mesta
magn, sem tyrkneska lögreglan
hefur nokkurn tíma komist yfir.
Næst: Eitursmyglun « Austur-
löndum.
☆
S J ÁLFSMORÐ ALÆKNIN G.
Japanskir læknar hafa sett sam-
an lyf, sem þeir vona að geti dregið
úr hinum sívaxandi sjálfsmorðafar-
aldri í Japan, sem orðin er þjóðar-
plága. Tilraunir hafa sýnt, að lyfið
dregur stórum úr svartsýni og ör-
væntingu fólks.
o
7726 SYNDIR.
Sóknarprestur einn í Birmingham
hefur varið miklum tíma í að skrá-
setja allar þær syndategundir, sem
breyskir menn geta drýgt. Hann
fann 726. Síðan ensku blöðin sögðu
frá þessu afreki prestsins, hefur
hann fengið meira en 26.000 bréf
frá fólki, sem biður hann að senda
sér skrá um syndirnar, svo að það
geti betur varað sig við að drýgja
þær.
Sjávarborgarannáll