Fálkinn - 24.01.1962, Page 7

Blásin upp bóla.
. . . Ekki get ég annað sagt,
en að fréttaflutningur dagblað-
anna hér í Reykjavík sé óvið-
eigandi. Ég á hérna við, að
blöð nokkur hér í bæ, þó ekki
öll, blésu upp fréttina, að bóiu-
sótt væri komin upp í Þýzka-
landi og Englandi. Ef til vill
má virða þeim það til vork-
unnar, að þau hafi ekki haft
annað efni, fréttnæmt. En mér
er sama, það er engin ástæða
til að hræða fólk með þessum
fregnum. Bólusótt kemur svo
að segja upp á hverju ári í
Evrópu, bæði í Bretlandi og
annars staðar í álfunni, því að
bólusótt gengur oft í Austur-
löndum og berst tíðum til álf-
unnar fneð vaxandi samgöng-
um. Ég verð að segja, að það
er gjörsamlega ástæðulaust að
hræða fólk hér á landi með
slíkum fregnum, því að þótt
bólusetning sé ekki lögboðin
í sumum þessara landa, er
heilbrigðiseftirlit þar mjög
gott . . .
H. k. Þ.
Myndasögur.
Kæri Fálki! — Loksins kom
að því, að þið fóru að birta
myndasögur. Myndasögur hafa
alltaf verið mitt uppáhalds-
lestrarefni. En hvernig er það,
er sagan af Ottó sönn?
B. B.
Svar.
Nei, sagan af Ottó er skáld,-
saga, sem gerist á miðöldum.
. . . Hvaðan eru þessar
myndasögur, — eru þær ís-
lenzkar eða hvað?
J. L.
Svar.
Nei, þær eru hollenzkar.
Úrklippusafnið.
Kæri Fálki! — Urklippu-
safnið getur að mínum dómi
orðið skemmtilegur þáttur.
Það koma nefnilega svo oft
fyrir alveg herfilegar ambögur
í íslenzku blöðunum. En ég
ætla alls ekki að hlífa ykkur,
ef ég sé eitthvað afkáraleg't
í biaðinu. — Með beztu kveðj-
um. Halli.
Við viljum hér með beina
athygli fólks að því, að senda
okkur strax úrklippur, ef það
verður vart við eitthvað kynd-
ugt í blöðum og tímaritum.
Ef úrklippan birtist, sendum
við sendanda blaðið, sem hún
kemur í.
Kurteisi á almannafæri.
. . . Um daginn var ég á
gangi niður í bæ. Þetta var
mitt í dagsins önn, margir
voru á ferli og athafnalífið var
í fullum gangi. Leið mín lá
fram hjá búðarglugga, og ég
staldraði við til að skoða í
hann. Ekki veit ég fyrr en
maður stendur alveg við hlið-
ina á mér og er líka að skoða
í gluggann. Allt í einu snýr
hann sér að mér og er næstum
kominn upp í mig, hann glenn-
ir upp munninn og ropar. Ekki
datt honum í hug að biðjast
afsökunar, heldur hélt leiðar
sinnar og var hinn hreyknasti.
— Mér er spurn, upp á hverju
skyldu menn taka næst?
Finnst ykkur ekki búa lcurteist
fólk hér í bæ? . . .
Krummi.
Svar.
Maðurinn hlýtur að hafa
verið ölvaður, að minnsta kost
getum við vart ímyndað okk-
ur annað. Og okkur finnst
fólkið í Reykjavík vera yfir-
leitt kurteist, en það er oft
misjafn sauður í mörgu fé.
Forsíður.
Borgarnesi í jan. ’62.
Kæri Fálki! — Kannski ég
skrifi nokkrar línur í þennan
dálk, þótt ég hafi ekki mikið
að segja. Það er eitt, sem ég
er ekki ánægður með. Það er
forsíðan, þar er alltaf mynd
af fegurðardrottningu á öðru
hverju blaði árið um kring,
Þó það sé nú gaman að sjá
þær, blessaðar, þá er það nú
fullmikið af því góða, a.m.k.
á veturna. Væri ekki upplagt
að hafa t. d. skíðamyndir á
veturna og eitthvað úr dag-
legu lífi fólks, en það er kann-
ski svo dýrt. Það er ein gömul
forsíðumynd Fálkans, sem ég
held mikið upp á. Hún er af
þremur litlum telpum á sleða
í Reykjavík. — Læt ég þetta
nægja að sinni.
Einn kvensamur í Borgarnesi.
Svar.
Á árinu, sem leið, var aðeins
ein mynd af fegurðardrottn-
ingu, en hins vegar komu oft
á forsíðu myndir af snotrum
stúlkum, eins og til að lífga
upp á hinn gráa hversdags-
leika. Og einnig hafa komið
skopmyndir úr daglega lífinu
á forsíðu, svo að það er ekki
yfir neinu að kvarta.
FÁLKINN
7