Fálkinn - 23.05.1962, Qupperneq 15

Á myndinni lengst til vinstri er Elvar Berg að fá sér kaffi áður en hann lætur
taka úr sér blóð. Næsta mynd er af Harald G. Haralds, þar sem hann liggur upp
á legubekknum og blóðið streymir ört niður í flöskuna. Á næstu mynd eru þeir
félagarnir að fá sér hressandi kaffisopa eftir blóðtökuna og á myndinni lengst
til hægri er verið að taka blóðprufu af Andrési Ingólfssyni.' — Ofar í opnunni
sézt Gunnar Sveinsson, þar sem hann er að komponera blóðtökutwist. En hand-
Ieggurinn, sem sézt á hinni síðunni, mun vera armurinn á Alfreð Alfreðssyni.
á þeim, en síðan láta þeir skrá sig. Þá
leggjast upp á legubekki og þar er fyrst
mældur í þeim blóðþrýstingurinn og síð-
an eru þeir deyfðir. Þá er stungið á æð-
ina og það skal tekið fram að menn
finna alls ekki fyrir nálinni. Eftir
stutta stund er flaskan full, en hún
tekur tæpan hálfpott. Blóðflaskan er
síðan merkt vandlega og sett í kæli. Á
undan og eftir blóðtöku fá menn ljúf-
fengt og hressandi kaffi.
— Nú getið þið lagzt, segir hjúkrun-
arkonan við þá fjóra, sem eftir eru:
— Heldurðu að þú takir ekki lag
fyrir okkur? spyr hún Harald.
— Nei, svaraði Harald, ætli maður
spari það ekki þangað til í kvöld.
— Hvenær má ég koma aftur? spyr
Gunnar Sigurðsson.
— Eftir svona tvo til þrjá mánuði.
— í hvaða blóðflokki er ég, spyr Al-
freð Alfreðsson.
— Þú færð sent kort frá okkur upp
á það, einhvern næstu daga. Það er
eftir að rannsaka blóðprufuna.
— Ég held að þú hafir bara Skota-
blóð, Alfreð, segir hjúkrunarkonan.
Hinir eru við það að fylla flöskuna, en
það er ekki komið í hana hálfa hjá þér.
— Hvað verður prósenttalan að vera
há til þess að maður megi gefa blóð?
spyr einhver.
— Yfirleitt miðast hún við 80%, en
lágmarkið hjá okkur er 90%, segir
hjúkrunarkonan. En farið þið fram,
þið, sem búnir eruð og fáið ykkur kaffi.
Það er hellt í bollana og hljómsveit-
in tekur duglega til drykkjar. Það er
ekki á þeim að sjá, að þeir hafi misst
hálfpott af blóði.
— Þetta er ekki neitt, segir Gunnar
Sigurðsson. Og hinir taka undir það og
búa sig til brottferðar.
— Við æskjum þess eindregið, segja
þeir um leið og þeir kveðja, að blóðið
úr okkur verði notað í laglausa menn.
Og þeir ganga hratt niður Barónssstíg-
inn, greinilega þróttmeiri en nokkru
sinni fyrr.
Svetom.

ilii