Fálkinn


Fálkinn - 24.04.1963, Qupperneq 18

Fálkinn - 24.04.1963, Qupperneq 18
pliaecl^a Á sjöunda afmælisdegi brúðkaups okkar, gaf Thanos mér tvær gjafir: skipið SS. Phaedru og fallegan gimstein. Nú eru þau bæði týnd og með þeim allt annað og allt líf mitt; þau liggja bæði á hafsbotni, leikfang handa fisk- unum. Skipið var fallegt, stórt og myndar- legt, karlmannlegt í krafti sínum og kvenlegt í útliti. í huga mér táknaði það Thanos og mig saman. Það hét mínu nafni og tilheyrði honum. Mér fannst það viðeigandi. Það bjó yfir krafti hans og fegurð minni og sam- eiginlegu stolti okkar, þótt seinna ein- kennið sækti það einnig til Dimitri gamla föður míns, fyrsta og stærsta útgerðarmannsins og fremsta manns Grikklands. Gimsteinninn var tárlaga og hann dró að sér sólskin þessa vordags, hið fagnandi skin velgengni okkar. Hann var í einföldum platinuhring og þegar ég sá hann, tók ég ofan alla aðra hringi mína, alla nema giftingarhring- inn, og lét þá í veski Önnu og Thanos dró bauginn á fingur minn og beygði sig því næst niður og kyssti. Allir voru kátir og hrópuðu: „Phaedra! Phaedra! Phaedra!“ þangað til þeir voru orðnir hásir af kampavíni og hrifningu. Það var dásamlegur dagur. Um morg- uninn var SS. Phaedru hleypt af stokk- unum með venjulegri viðhöfn. Thanos gaf öllum gjafir, byrjaði auðvitað á föður mínum og endaði á Dimo, skrif- stofustjóra sínum, sem fékk hið venju- 18 FALKINN lega sígarettuveski. Þetta var sextug- asta skip Thanosar. Við drukkum kampavín og ég hafði ánægju af að stríða systur minni, sem aldrei gat dulið afbrýðisemi sína. Andréas, eiginmaður hennar, átti fleiri skip en Thanos, en hún hafði góða og gilda ástæðu til að vera afbrýðisöm. Ég hafði verið eftirlæti föður míns og ég átti Thanos sem hún hafði elskað og gerði kannski enn. Um kvöldið var skotið flugeldum og öll Aþena var frá sér numin og stóð á öndinni þegar eldarnir á himni mynd- uðu orðið SS. Phaedra, en það var há- punkturinn. Ég roðnaði af hamingju og stolti, þegar við hneigðum okkur og tókum á móti hyllingu á svölum Skemmtisiglingaklúbbsins. Lífið var fullt ánægju og yndisþokka og þegar faðir minn færði upp ballið með því að leiða mig út á gólfið, kyssti ég hann á báðar kinnar og faðmaði hann að mér. „Æ, jæja, pabbi, ég hef þá ekki vald- ið þér vonbrigðum, þegar allt kemur til alls?“ spurði ég eins og ég hefði ekki fengið nóg af hrósyrðum þennan dag. Hann deplaði augunum kænlega og kreisti handlegg minn. „Ég játa, að þessi drengur þinn er ekkert fífl, Phaedra, ef þú værir karlmaður myndi ég ráða þig sem starfsmannastjóra — segir þetta þér hvaða álit ég hef á dóm- greind þinni?“ „Drengur, pabbi, drengur? Thanos er fjörutíu og sex ára og fullvaxinn að öllu leyti. Og gleymdu ekki að hann á son, sem er tuttugu og fjögurra ára.“ „Nei, ég gleymi því ekki, og ég vona að þú gerir það ekki heldur. Þessi son- ur útlendingsins skýtur einhvern tíma upp kollinum og hirðir allt, og hann Dimitri þinn litli, barnabarn mitt, verð- ur réttur og sléttur skrifstofumaður.“ Út undan mér sá ég að Thanos var að dansa við Natalie Peteropulos. Hún þrýsti mjöðmunum að honum, og daðr- aði við hann. Andlit hans var alveg hlutlaust og hann brosti dálítið kald- hæðnislega. „Sú gamla gefst aldrei upp á að reyna,“ hugsaði ég sjálfsánægð. „Hún breytir hárgreiðslunni til að standast mér snúning. Kjóllinn hennar er næstum því að detta af lafandi brjóstum hennar .. .“ „Ég trúi því ekki pabbi,“ sagði ég. „Thanos hefur varla séð hann síðan hann var lítill drengur, og þessi náungi hlýtur að vera enskur í öllu tilliti nema hvað nafnið snertir. Einnig hef ég frétt að hann hati Thanos engu síður en hann hatar mig.“ „Taktu eftir því, sem ég segi, Phaedra mín litla,“ sagði faðir minn, en nef hans nam næstum við öxl mína, svo lítill var hann. „Taktu eftir því, sem ég segi, dag nokkurn kemur útlendingur, sem heit- ir Kyrilis og hirðir allt saman. Hann bíður þangað til maður þinn — ég segi enn, að hann sé drengur, hann er svo kotroskinn — yfirtekur okkur alla. Þá mun hann gera skyndiárás og hirða bróðurpartinn." „Jæja, þá lætur þú drepa hann i kyrrþey, pabbi, sagði ég en sá um leið eftir orðum mínum. Fyrir löngu síðan, löngu áður en ég kynntist Thanos, á dögum hinnar áhyggjulausu æsku minn- ar, sem ég framlengdi gegn ráðlegging- um allra, þangað til ég var orðin tutt- ugu og sjö ára gömul piparmey, hafði ég heyrt þennan illa orðróm um föður minn, Dimitri gamla; hvernig hann hefði látið drepa mann til að hindra að einhver áætlun færi út um þúfur. Nú sá ég að hann var reiðilegur til munnsins og fann að hann stífnaði all- ur um leið og hann hætti að dansa og leiddi mig þegjandi að borði okkar. „Mér þykir þetta leitt, pabbi. Þú veizt að ég var að gera að gamni mínu. Gerðu það fyrir mig, pabbi, vertu ekki reiður! Hann stanzaði og horfði í augu mér. Þá brosti hann og kleip mig enn einu sinni í handlegginn og sagði. „Allt í lagi, telpa, allt í lagi.“ Þegar ég kom aftur að borðinu, kom Ercy frænka mín og settist við hliðina á mér. Hún bar perlurnar, sem Thanos hafði gefið henni um morguninn, þegar skipinu var hleypt af stokkunum. Hún leit svo unglega og sakleysislega út; kinnar hennar voru rjóðar af hrifn- ingu. Þetta var einnig fyrsti meirihátt- ar dansleikurinn hennar. Hár hennar var greitt upp og það var blóm í því og er ég leit á hinn fagra vöxt hennar hugsaði ég óljóst að ég vildi eignast dóttur einhvern tíma, stúlku, sem ég myndi ala þannig upp að hún yrði skyn- söm og sjálfstæð, en samt villt og kær- leiksrík eins og ég, stúlka sem ég gæti hlíft við svo marga ókosti uppvaxtar- ins og leiðbeint. . . Ercy hvíslaði: „Mamma er afbrýði- samari út í þig en nokkru sinni fyrr.“ „Ercy!“ sagði ég hneyksluð ekki að- eins á orðunum heldur og á þekking- unni og reynslusvipnum, sem kom yfir barnslegt andlit hennar. „Phaedra, ég veit allt,“ sagði hún. „Um hvað?“ „Um Thanos frænda, sem var vitlaus í mömmu og hvernig hann skildi við konuna hennar vegna og hvernig þú komst skyndilega frá Sviss og töfr- aðir hann.“ Ég leit í augu hennar og undraðist, hvers vegna henni datt aldrei í hug að athuga nánar fullyrðingar móður sinn- ar. Ég var viss um, að ég hafði aldrei hlustað á sögur móður minnar um æsku hennar án þess að gagnrýna þær. ,,En Ercy, þú veizt að ég giftist ekki Thanos fyrr en mörgum árum seinna en þá varst þú þegar orðin óskammfeil- in lítil stúlka. Hvers vegna blaðrarðu

x

Fálkinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.