Fálkinn - 24.04.1963, Síða 30

l’IIAEDRA
Framh. uf bls. 19.
dóttur hennar, sagði ég: „Nei, eiskan,
ekki núna.“
„Láttu ekki svona,“ sagði hann, „ég
verð að tala við þig.“
Ég horfði í augu hans til að aðgæta,
hvort honum væri alvara og það var
honum. Meira en það, hann hafði hið
slóttuga biik í augum, hið soltna og
alvöruþrungna blik, sem var ekkert í
sambandi við mig eða nokkurn annan
kvenmann — það tilheyrði metnaði
hans.
Með samblandi léttis og vonbrigða
fylgdi ég honum upp.
„Hey ðu,“ sagði hann um leið og
við vo um komin í skugga stóru sval-
a.uia. „Ég verð að fara burtu.“
Veljið Certina,
og þér eignist úr,
sem þér getið treyst.
Certina úrin eru gangviss
og þau eru falleg,
höggþétt, vatnsþétt og
hafa óbrjótanlega fjöður.
Árs ábyrgð fylgir.
Ö CERTINA-DS
„Hvað nú,“ spurði ég og reyndi að
sýnast höggdofa, þótt ég hefði búizt
við einhverju slíku.
„Ég verð að fara til Brussel — í nótt.
Það er áríðandi.“
„í nótt?“ „Ó, Thanos! ég hafði hlakk-
að til þessarar nætur.“
En ég vissi að hann var upptekinn
við einn af þessum mikilvægu samning-
um — og þeir voru allir mikilvægir,
hver og einn einasti, — jafnvel ekki
mín mest tælandi rödd og framkoma
gat dreift huga hans.
„Ertu aldrei ánægður? Get ég ekki
haft þig hjá mér nema tvær vikur í
einu?“
Ég vissi að hann myndi ekki taka til-
lit til hins ásakandi tóns og bjóst við
einhvers konar frávísun. En hann hló.
„Nei, mín fagra, þeir eru að rannsaka
hinar pláneturnar bara fyrir mig.“
Hann kyssti mig lengi, en ég vissi
að hann var strax farinn að hugsa um
Brussel.. Þegar hann sleppti mér, and-
varpaði ég. „Farðu ... Ég fer og sit hjá
Önnu dálitla stund.“
Hann faðmaði mig að sér í flýti og
gekk rösklega á braut. Nokkra stund
horfði ég á eftir honum, þá á höfnina
og nöfnu mína í henni, sem lá ljómandi
og stolt undan ströndinni. En nú var
önnur reisn yfir henni, mér fannst
hún líka eins og grobbin kaupmanns-
kona, sem skartað hafði fáeinum dem-
öntum. Ég fór niður.
Anna sat aftarlega, varla þekkjanleg
í rökkrinu í svarta kjólnum sínum.
Þegar ég játaði að ég væri þreytt,
strauk hún varlega hnakka minn. Svo
lengi sem ég man hafa kaldir og sterk-
ir fingur hennar lægt þannig reiði mina,
æsing og jafnvel ofsabræði. Eftir augna-
blik leið mér betur.
Við spjölluðum dálítið saman, en ég
gat ekki svarað spurningum hennar.
Ég gat ekki sagt, hvernig hin skyndi-
lega brottför Thanosar hafði svo gjör-
samlega eyðilagt ánægju dagsins svo
að hún féll saman eins og hús, sem
hefur verið leynilega gallað í langan
tíma. Við heyrðum þyrlu taka sig á
loft og rödd föður míns og þá rödd
Andresar. Eftir mínútu var þyrlan farin
og allt sem við gátum heyrt var hljóm-
listin frá danssalnum. Ég hristi mig og
sneri aftur til gestanna.
Nokkrum dögum síðar var vitað um
SHDDfí
KJORINN BÍLLFYRIR (SLENZKA VEGI!
RYÐVARINN,
RAMMBYGGÐUR ,
AFLMIKILL
OG DDÝRAR I
TÉHHNE5KA BIFREIÐAUMBOÐIÐ
V0NAR5TRÆTI 12. 51 Ml 37551
30
FALKINN