Fálkinn - 02.03.1964, Blaðsíða 36

HaraldurM<r þykir leitt að
hafa látið >ig híða.Þú hefðir
^ ekki átt að gerg
;®inTTÍ Rk. baðr
Y Það hefði
verið Bvína-
legt að svíkja
þig um kvöld-
snarlið,
L Maggaí
AL CITY Bi
Yeiztu að <g á enn eftlr tveggja
/ WK1 4 *
K. JakoV er ekki ^
oara Jirælahaldari
hann er eadisti
líka, svel mix
stunda vinnu í kvöld
Reynishverfi
Framhald af bls. 32
Og svo þegar þeir fara að náig-
ast byggð, mætir þeim sunn-
lenzka haustrigningin í al-
gleymingi. Hún gerir þá á
svipstundu holdvota gegnum
fimm faldan, jafnvel sjöfald-
an klæðnað. Og ekki tekur
betra við þegar til bæja er
komið, að Hamarsholti, efsta
bæ í Ytri-Hrepp. Á þeirri að-
komu er gefin ömurleg lýsing.
Svo halda þeir austur í Mýr-
dal. I leiðinni koma þeir í
Holt til föðurbróður síns, ræðu-
skörungsins og ráðdeildar-
mannsins sr. Sigurðar Jónssonar.
„Iionum brá við er hann sá
okkur frændur sína, því hann
ætlaði við mundum setjast upp
á sig. Hann var mjög aðsjáll
maður, frekar af vana og auð-
legðarmóð en hann væri svo af
náttúrunni. f Holti voru þeir
einasta nóttina.
Og nú fara þeir að nálgast
hið fyrirheitna landið. Við
Fúlalæk tekur Skaftafellssýsla
við. I köldu landnvrðingsfiúki
halda þeir yfir Jökulsá og
heim að vestasta bænum í
36
Skaftárþingi, Sólheimum, bæ
Loðmundar gamla. Þar er
margbýlt og mikil húsakynni
en þau standa ekki opin þess-
um langhröktu ferðamönnum.
Loks fá þeir inni i kirkjunni,
þeir spretta af við sáluhliðið
og snara trússinu inn f helgi-
dóminn en hefta hestana. Þeir
eru vel útbúnir eins og fyrr
segir og þurfa ekki að vera
upp á neinn komnir með beina
eða aðhlynningu, og þegar Sól-
heimingar sjá það, taka þeir
ráð sín saman að betur sómi
að bjóða þeim f bæinn. Fengu
þeir hjá þeim góðan viður-
geming og hey fyrir hestana
,„fyrir betaling þó”.
Daginn eftir halda þeir aust-
ur í Reynishverfi. Þangað er
heitið þessari löngu ferð. Og þar
ber fundum okkar saman við
þessa ferðalanga þótt 200 ára
bil sé á milli.
Þeir eru allir á bezta aldri
og vel á sig komnir. Sá sem
er foringi fararinnar er 27 ára
gamall, eykinn meðalmaður á
hæð, þrekvaxinn en útlima-
smár. rjóður í andliti, friður
sýnum með blá augu, ljós á
hár sem liðast með hrokknum
lokkum á herðar niður. Hann
er svo léttfær að hann getur
stokið 8 álnir á sléttri jörð og
snarað sér upp í hnakkinn með
því að grípa í faxið. Hann
getur hæglega látið upp 12
fjórðunga bagga, svo snar er
hann í snúningum, að hann
getur látið upp á hestinn hin-
um megin þótt enginn standi
undir. Hér má kenna Skag-
firðinginn Jón Steingrímsson
frá Þverá í Blönduhlíð, sem nú
ætlar að flytja búferlum suður
á land. Með honum er bróðir
hans Þorsteinn og vinnupilt-
ur, Jón Sigurðsson.
Hvernig stendur á þeirra
ferð í byrjun vetrar.
Jón Steingrímsson býr á
leigujörð nyrðra, en stjúpböm
hans eiga jarðeignir — Reyni
og Dyrhóla — f Mýrdal — sem
komnar voru í lélegt stand, svo
gjöldin af þeim voru orðin lítil
og ónóg börnum til uppeldis
I annan stað magnast harðindi
í Norðurlandi en hann sér —
þessi mikli forrstandsmaður að
syðra er í mörgu bjargvæn-
legra. Nú er hann kominn á
áfangastað, þar sem hann
ætiar að hafa vetursetu. Þeir
halda rakleiðis að Hellum. Þar
býr umboðsmaður Jóns yfir
Reynishverfi, Einar Eiríksson og
hans ágæta kona. Hjá þeim var
hann um veturinn og gerðu þau
við hann, sem bezt þau kunnu.
En hér er ekki mikill húsa-
kostur og fátt um „leiguher-
bergi“. Sú eina vistarvera, sem
þeir bræður fá er skemmu ..ofi
vestan við bæjardyr. En þetta er
engin venjuleg skemma, byggð
úr torfi og grjóti og röftum,
heldur er hún höggvin inn í
bergið. Því er það, að þótt öll
hús á Hellum séu löngu fallin,
höfum við enn í dag fyrir aug-
unum þessa fyrstu vistarveru
Jóns Steingrímssonar í Skaftár-
þingi.
Vel fór um þá bræður í
skemmunni. „Ég hjó hana svo
stóra“, segir sr. Jón, ,,inn lengra
í bergið, að ég kom þar fyrir
rúmi mínu, borðkorni og bekk
og öllu því, er þar meðferðis
hafði og vorum við þar bræður
báðir um veturinn, og áttum þar
bezta og rólegasta líf“.
En hræddur er ég um, að þeir,
sem nú skoða þennan vetursetu-
stað Eldklerksins mundu fljótt
setja hann f dálkinn: ,,Ekki
mannsæmandi xbúð“. eða
kannski: „heilsuspillandi hús-
næði.“, og viðkomandi sveita-
FALK.INN