Fálkinn


Fálkinn - 02.03.1964, Page 39

Fálkinn - 02.03.1964, Page 39
var alltaf vön að sitja í og skyndi- lega saknaði hún Kenneths af Íieilum huga. Hún sá sjálfa sig sitja í tðmlegu herberginu og heyrði Lizzie ganga um uppi á kvistinum og þá varð húsið kyrrt — mjög kyrrt og eyðilegt. Kenneth hafði alltaf lesið fyrir hana á kvöldin, eða sagt henni eitthvað skemmtilegt, einhvem ánægjulegan smáatburð hvers dags. Nú var það enginn fram- ar. Og hún gat auðvitað ekki troðið sér inn í líf barnanna, íiafði aldrei fellt sig við að skipta sér af annarra manna högum. En það var svo hræðilega kyrrt í húsinu. Hún hafði enga íöngun til að lesa, hún var held- ur ekki syfjuð, aðeins niðurbrot- in, alveg niðurbrotin. Hún varð áð finna sér ný áhugamál f líf- inu. Þegar væri sagt við hana héðan í frá hversu vel hún bæri sig átti fólk raunar við: „Kæra frú Barclay, nú verið þér endi- iega að finna yður ný áhugamál 1 lífinu". Þau hafa ef til vill á réttu að standa, sagði hún hugsi við sjáifa sig, hvarflaði augum hjáiparvana um herbergið, vist- legt í þögninni. Látið blómin tala Framhald af bls. 31 í þeirri hægri meðan hann handfjatlaði blómvendina nær- færnum höndum kunnáttu- mannsins. Hann benti af- greiðslustúlkunni á krýsantem- urnar og nokkru síðar gekk hann aftur suður Aðalstræti með feikna mikinn blómvönd í fanginu. Nálægt Herkastalan- um voru tvær litlar telpur, önnur með ljósa. fléttur og búin að missa framtönn, að selja merki dagsins og hann hafði dálítið fyrir því að koma blómvendinum fyrir í handar- krikanum meðan hann fór i vasa sinn eftir smáseðlum og keypti tvö merki, sem hann stakk í vasann. Litlu telpurn- ar þökkuðu fallega fyrir sig og hneigðu sig í hnjánum lítil- lega og hann brosti og hélt síðan áfram göngu sinni suð- ur Tjarnargötu, þegar hann hafði klappað þeim léttilega á kollinn. Hann varð að leggja blóm- vöndinn frá sér meðan hann dró upp lyklakippuna úr vas- anum og opnaði útidyrnar og gekk inn í autt og tómt húsið. Hann gekk hægum léttum skrefum inn í suðurstofuna og opnaði vinskápinn, hellti ögn af Vat 69 í glas og fyllti það síðan með sóda og lét það frá sér á sófaborðið meðan hann gekk út í horn og setti á radíó- fóninn kantötu nr. 82 eftir Sebastian Bach, „Nú hef ég séð Drottins smurða.“ Hann var setztur í lágan og mjúkan sófann og hafði sopið borð á glasinu og upphafstón- ar kantötunnar fylltu stofuna og sólskinið flóði innum glugg- ann, þegar hann stóð upp kvik- ur í bragði eins og hann hefði gleymt einhverju og fór fram í eldhús með blómin. Hann tók utan af þeim pappírinn og opnaði kæliskáp- inn og lét krýsantemurnar of- an á þriggja mánaða gamalt líkið af eiginkonu sinni þar sem það lá kreppt og saman- hniprað í kæliskápnum. — Til hamingju með dag- inn, sagði hann undurlágt og lokaði skápnum. Síðan gekk hann á ný inn í stofuna, lyfti glasinu og brosti — eins og spörfugl mundi brosa. Sjónvarpið Framhald af bls. 25. Jenkins sjónvarpstæki sem þótti mikil framtíð. Þetta tæki byggðist á „scandiski" Nip- kows. En nú er skammt stón-a högga milli á sviði sjónvarps- tækninnar. Nýjar aðferðir við upptöku og sendingar voru á næsta leyti og 1927 sótti Farnsworth um fyrsta einka- leyfi á sjónvarpi sem byggðist algjörlega á elektroniskum tækjum. Sama ár er fundin upp aðferð til þess að senda sjón- varpsmyndir og tón frá einum og sama sendi og ári síðar fékk National BroadcastingCompany fyrsta leyfi til byggingar sjön- varpsstöðvar í New York. Um svipað leyti voru Bandaríkja- menn einnig farnir að gera til- raunir með sjónvarp í litum. Árið 1930 varð að mörgu leyti merkisár í sögu radíó- tækninnar. Þá kom t. d. radíó- bergmáls dýptarmælirinn á markaðinn og um svipað leyti gerðu bandarískir vísindamenn, sem unnu að smíði blindlend- ingartækja fyrir flugvélar þá eftír mori Walker uírna er Jiasst flng- drakl, aan ég néBl íí, £g ættl a& taka oftar til 1 skrif- bor&lnu mínut sjá þatta drasl allt.. UBsasí /irit tri raonimu Liadda, þar sem hún l’bf&ur ralg um a& paasa drenginn hont ar vel, listi yflr uppáhalds- frlstundagananl& hans. uosðknlr Dadda um aö' vora fluttur yfir í sjéhorinn,flughorinn -landgOngul i&i&, friöar- sveitirnar,... -■ Ég sr víst orClo viökvæmt, gamalt fíflí 6-9 © Bull's FALK.INN 39

x

Fálkinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.