Fálkinn - 14.09.1964, Blaðsíða 38

Toni gefur fjölbreytileika
Sama stúlkan. Sama permanentið.Ólíkt útlit
giftast innan tímatakmarkannp
og þar með halda jörðinni, sem
Cordelía hafði markað sér. Það
var einnig dagurinn sem Baird*
hjónin, foreldrar Önnu komu
til baka. Ég var svo skapvond
þegar ég fór á fætur, að ég var
hrædd við að opna munninn.
jni lifgar og gerir hár yðar meðfærilegt. Gerir yður kleift
jð leggja og greiða hár yðar hvernig sem þér óskið. Heldur
lagningunni. Sama permanentið heldur hvaða lagningu sem er.
Hér eru þrjár ólíkar hárgreiðslur, sem eru grundvallaðar á
einu Toni. En þér getið greitt yður á tugi mismunandi vegu.
Ef þér óskið eftir að fá leiðbeiningar um hárlagningar fyrir
þessar hrífandi hárgreiðslur, þá vinsamlegast skrifið til Evelyn
Douglas, Globus h.f., Vatnsstíg 3. Reykjavík.
Um Toni- Aðeins Toni hefur tilbúinn bindivökva.
Engin fyrirhöfn. Tilbúið tii notkunar 1
handhægri plastik flösku. Vefjið aðeins hárið
upp á spólumar og þrýstið bindivökvanum i
hvern lokk. þér munið öðlast fullkomið Toni.
Engar krullur. Engir stífir broddar. Toni
gerir hár yðar mjúkt og skínandi. Auðveldar
hárgreiðsluna. Reynið Toni.
,,Ég gerði mitt bezta,“ til-
kynnti hann og strauk ennið.
„Keith langar að koma aftur,
en hann vill ekki viðurkenna
það. Það sem hann segir, er
að hann muni a. m. k. fara
hér hjá, og ef Cordelía kærir
sig raunverulega um hann,
mundi hún koma að hliðinu
og halda því opnu fyrir hann.“
Hann sá svipinn á Önnu og
sagði skipandi: „Mundi hún
ekki gera svo lítið eins og
þetta? Það er ekkert meira en
hún myndi gera fyrir nábúa,
bara að opna hliðið fyrir hann
svo hann ríði innfyrir.“
„Oó, ég skil,“ sagði Anna
örvæntingarfull. „Ég er nokk-
urn veginn viss um að hún
myndi opna dyrnar fyrir hann,
ef hann kæmi heim að húsinu,
en að fara á móti honum og
bjóða honum heim, það er ég
ekki viss um.“
„Þá mun hún aldrei líta
hann augum aftur,“ lýsti
Walter yfir, „hann er farinn til
Californíu á sömu mínútu og
brúarsmíðinni er lokið.“
Laugardagur var síðasti dag-
urinn, síðasta tækifærið sem
Cordelía og Keith höfðu til að
Hómer frændi kom til að
höggva brenni. Við settumst
niður um nónbilið, húsið var
hlýtt og hreint og góður mattir
var fyrir framan okkur. Hómer
frændi bjó til góðan mat.
„Ég hef velt fyrir mér
ástandinu, með tilliti til Corde^
líu og Keiths,“ sagði hann óg
horfði þreytulega á mig. Stund-
um er vingjarnleg afskipta*
semi réttlætanleg. Við verðum
að koma því svo fyrir að þáu
hittist.“
„Jæja komdu þá með ein-
hver ráð,“ hreytti ég út úr mér
— og þessi furðulegi litli mað-
ur kom með áætlun.
„Það sem ég hef í huga er
það, að hvorki Keith eða
Cordelía þekkja skrift hins.
Gætum við ekki sent þeim
bréfmiða og látið sem það sé
frá hinu þeirra?“
„Við myndum ekki voga
það,“ sagði ég með andköfum,
en samt sem áður var ég á
fleygiferð að skrifborði hr.
Baird.
„Þá hittast þau,“ sagði ég,
„hvort um sig heldur að hitt
hafi gefið eftír, og hvort um
sig ákaft að vera göfuglynt og
fyrirgefa.“ Ég varð gripin vafa.
„En hvað svo ef þau elska
ekki hvort annað?“
Hómer horfði beint á mig.
„Þá er ekkert sem við getum
gert.“
Ég andvarpaði og þá byrjuð-
um við að skrifa af svo miklum
ákafa, að við heyrðum ekki
eldhúsdyrnar opnast. Það vár
Cordelía, föl í framan en sarrit
einhvern veginn glaðlegri og
lifandi á ný.
„Ég er að fara til haris;“
sagði hún, með auðmjúkan sviþ
á andlitinu, sem gerði hana
dásamlega fagra. „Kannski
hann kæri sig ekkert um mig,
Hómer frændi, og þá verð ,ég
að koma eins til baka. Viltu
koma á móti mér, ef ég v$rð
ekki komin heim fyrir myrk-
ur?“
Ég reis upp. „Þú þarft aðeins
að senda línur.“
„Nei, frænka. Ég verð að
fara og útskýra og bjóða hóri-
um það sem ég get, og lofa ..
Hún kingdi. „Hann má ekki
fara til Californíu og hætta
við vinnu sína hér. Og hann
getur ekki haldið áfram að búa
í lekum smákofa, og enginn
falkinn