Fálkinn - 15.02.1965, Síða 6
SLENZKAR
HUSMÆÐUR
OÐRUM
HEIMSÁLFUMII
var
eitthvað
í andrúms
loffinu.B
Texti:
STEINUNN S. BRIEM
Myndir:
SIGVALDI HJÁLMARSSON
Hvernig er að vera hús-
móðir í Indlandi?"
Það eru ekki margar ís-
lenzkar konur, sem geta
svarað þeirri spurningu af
eigin reynslu, en frú Bjarn-
ey Alexandersdóttir, eigin-
kona Sigvalda Hjálmarsson-
ar, forseta íslandsdeildar
Guðspekifélagsins, er ein af
þeim. Sjö og hálfan mánuð
dvöldust þau hjónin í Adyar
á Suður-Indlandi, ásamt
dóttur sinni, Elfu, og á
meðan Sigvaldi troðfyllti
sig af austrænni speki í
Vizkuskóla Guðspekifélags-
ins, fékk Bjarney að kynn-
ast hinum ýmsu vandamál-
um, sem húsmóðirin þarf að
glima við, þegar hitinn er
um fjörutíu stig í skugg-
anum og enginn ísskápur
á heimilinu, leðurblökur,
íkornar, eðlur, maurar og
hvers kyns skorkvikindi
gera sig heimakomin innan-
húss, baneitraðar slöngur
og sporðdrekar búa í garðin-
um fyrir utan, og loftið er
svo mettað raka, að lökin
eru blaut í rúmunum og
minnstu munar, að fötin
mygli utan á fólkinu sem
ber þau.
Fyrsta flokks
gegnumtrekkur
„Ég skal játa, að ég sakn-
aði blessaðra heimilistækj-
anna minna hér,“ segir hún
með kyrrlátu brosi. „Mér j
fannst ég stöðugt vera að:
þvo og sópa — ég er viss
um, að ég hef aldrei á ævi
minni sópað eins oft og mik-1
ið og á þessum mánuðum S
okkar í Indlandi. Það voru j
engar rúður í gluggunum,
og þarna þykir skínandi i
kostur á íbúð, að í henni
sé hressilegur gegnumtrekk- .
ur. íbúðin okkar var fyrsta
flokks hvað þetta snerti —
gusturinn var auðvitað sval-
andi í hitanum, en hann
blés líka inn ókjörum af
laufblöðum og öðru slíku
dóti, sem mér þótti nauðsyn- í
legt að sópa burt jafnóðum, '
þó að það væri reyndar hálf- ;
gerð kleppsvinna."
„Hafðirðu ekkert þjón-
ustufólk?“
„Ekki til að byrja með,
en eftir rúmlega mánaðar-
dvöl fékk ég þjónustustúlku,
sem hét Mary og var krist-
innar trúar. Hún var ríg-
fullorðin kona — að vísu
ekki nema þrjátíu og fimm
ára, en þær eldast fljótt
þarna austur frá. Mér veitti j
ekkert af því að hafa hana
mér til aðstoðar við alla
þvottana og sópingarnar.
Hún hugsaði lítið um að ná
blettum úr flíkunum sem
hún þvoði, en notaði gömlu
indversku aðferðina að berja i
þeim blautum í gólfið, þang-
að til þær voru orðnar
hreinar að hennar dómi.“
Ekkert nema gólf og þak
„Hvernig var íbúðin ykk-
ar?“
íbúðin virtist í fyrstu ekkert
nema gólf og þak, enda var
í henni hressilegur gegnum-
trekkur, en það þykir
öndvegiskostur á suðurind-
verskum húsakynnum.