Fálkinn - 25.10.1965, Blaðsíða 4

4»
»•••••••••••<•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
☆ BENEDEKT YIGGÓSSON SKRIFAR FYRIR UNGA FÓLKIÐ ☆
HLJÓMAR EFSTIR
EiNAR VINSÆLASTI SÖNGVARINIM
*
^☆^☆^☆^☆^☆^☆^☆^☆^☆-^☆^☆^☆^☆^☆^☆^☆^☆-X'5
Ég vil byrja á því að þakka hinum fjöl-
mörgu lesendum FÁLKANS fyrir það, hvað
þeir brugðust vel við þeirri áskorun um að
taka þátt í þessari skoðanakönnun.
Síðustu vikurnar leit út fyrir, að PÓNIK
myndi hreppa hið eftirsótta efsta sæti, en
Hljómaaðdáendur tóku góðan lokasprett og
færðu þessari keflvísku hljómsveit titilinn
VINSÆLASTA HLJÓMSVEITIN 1965.
Þegar stutt var eftir af þeim tíma sem
veittur var til að gera atkvæðunum skil,
bárust þættinum tvö bréf, en þau höfðu að
geyma samtals 80 atkvæði og hljómsveitin,
sem þessir tveir athafnasömu piltar vildu
koma á toppinn var DÚMBÓ OG STEINI.
Því miður var ekki hægt að taka þessi at-
kvæði til greina, þar sem ég liafði ekki ósk-
að eftir því, er þessi skoðanakönnun hófst,
að einstaklingar færu á stúfana til að safna
undirskriftum og verður því DÚMBÓ að láta
sér nægja 4. sætið, en STEINI er hins veg-
ar nr. 3 á listanum yfir vinsælustu söngvar-
ana, en hann er mjög efnilegur söngvari að
mínum dómi og mega Skagamenn vera stolt-
ir bæði af hljómsveitinni og söngvaranum.
Það er dálítið kaldhæðnislegt, að Reykvísk
hljómsveit, sem hefur leikið um tíma í
KEFLAVÍK skuli hreppa annað sætið, en
hér á ég við PÓNIK, en söngvara þeirra,
EINARI, gekk enn betur, því hann hlaut titil-
inn VINSÆLASTI SÖNGVARINN 1965. í
bréfunum voru Pónik mikið lofaðir fyrir
góða sviðsframkomu og snyrtimennsku í
klæðaburði. Þeir hefðu örugglega fengið titil-
inn BEZT KLÆDDA HLJÓMSVEITIN, ef
keppt hefði verið um hann.
Hér á síðunni sjáið þið listann yfir 10 vin-
sælustu hljómsveitirnar og fimm vinsælustu
söngvarana. Síðan verða þessar hljómsveitir
kynntar sérstaklega í þættinum hver fyrir
sig.
~K ☆-K ☆-K ☆-K ☆ ☆-K ☆-K ☆-K ☆-K ☆-K ☆-K ☆ ~)< ☆-K ☆ ☆-K ☆-X ☆-K ☆ ☆-K ☆-K ☆-K ☆-K ☆-K ☆'
MANFRED MANN
Eitt vinsælasta lagið hérlendis sl. vetur var „DO
WAH DIDDY DIDDY“. Nú og hverjir voru það, sem
fluttu þetta fjöruga lag . .? „Er maðurinn alveg gal að
vita það ekki. Að sjálfsögðu var það MANFRED MANN,“
segið þið auðvitað og það er alveg rétt, þ. e. a. s. það
síðara er rétt.
Manfred Mann enr frá Liverpool, eins og mai'gar
aðrar brezkar hljómsveitir. Fyrsti vísirinn að hljóm-
sveitinni mun hafa orðið til i ónefndum jazzklúbb 1
heimaborg þeirra. Síðan, þegar piltarnir höfðu leikið
lengi saman í Liverpool, ákváðu þeir að leggja land
undir fót og áfangastaður var London. Uppfullir af
frægðarvonum, heimsóttu þeir hvert hljómplötufyrir-
tækið eftir annað og piltarnir voru ekkert feimnir við
að láta sín eigin meðmæli fjúka: „Við erum bezta rythme
og blues hljómsveitin í Bretlandi. Hvernig væri að hljóð-
rita eitt lag til reynslu,1’ sögðu þeir. En enginn vildi
sinna þessum hrokafullu piltum og svarið var alls
staðar: „Nei.“ Þar til þeir komu að máli við John
Burgess hjá E. M. I. Hann lét taka upp nokkur lög
með þeim og hlustaði af athygli og árangurinn lét ekki
á sér standa, því fljótlega eftir þessa hljóðritun undir-
rituðu þeir félagar samning við E. M. I., sem er ein
voldugasta hljómplötustevpan í Evrópu. Fvrsta lapið.
sem komst á vinc-inM-UÍQ+nrm ’ var hi<i
skemmtilega „5—4—3—2—1“. Næst kom
hið þekkta „Do wah diddy.. .“ en það
var fyrsta lagið, sem komst í efsta sæti,
bæði í Bretlandi og Bandaríkjunum. Þá
er það „Sha la la“. Það náði hæst 2. sæti,
en fór upp fyrir 20. í U.S.A. Það var tæpa
tvo mánuði á brezka listanum. Þegar „Do
wah . ..“ var nr. 36 eftir 27 vikur í Bret-
landi, skipaði það hið langþráða efsta
sæti í U.S.A. Svona getur Kaninn verið
lengi að taka við sér. Fyrir utan fyrr-
nefnd lög, hafa Manfred Mann sungið
m. a. lögin „Come tomorrow" og Oh no not
my baby“ inn á hljómplötu. Þá hafa þeir
og verið mjög ofarlega á E.P.-listanum í
Bretlandi með plötuna „The one in the
middle“ síðustu vikurnar og hafa skipzt á
við Rolling Stones um fyrsta sætið þar.
Þá er bezt að kynna fyrir ykkur hljóm-
sveitarmeðlimina.
Manfred Mann, maðurinn, sem aldrei
brosir eða sá með skeggið“, eins og hann
er stundum nefndur hér heima, er einn
af stofnendum hljómsveitarinnar, en þó
að hún beri nafn hans tekur hann þvert
fyrir það að vera hljómsveitarstjórinn.
„Við erum það allir. Nafn mitt var aðeins
notað vegna þess. að umboðsmanninum
okkar þótti það henta bezt. Eitthvað varð
hljómsveitin að heita.“ segir Manfred.
4
FAt.KINN