Draupnir - 01.05.1908, Page 19
DP.AUPNLR
855
in, sem vér hörnium, því að liana höfum
vér skemst haft, heldur þykir oss ilt að vita,
að landið og landsréttindin sé svo gersam-
lega komið í liendurnar á útlendu valdi, eins
og nú er farið að bóla á.
Þegar húið var að rjúfa þögnina, litu
hinir upp, og þeir bislcuparnir hvor framan í
annan, en hvorugur hinna skildi livað þeir
töluðust við, annar með blindum en liinn
nieð »sjáandi« augum. Sálaraugu þeirra
inættust og töluðu sínu máli. Ögmundur
bisltup þreifaði þá fyrir sér, rak hendina í
lúkar sinn og sagði:
»Skenktu á bikarana fyrir oss, Gissur!«
Og það gerði hann.
»Hvenær mun þá Sigmundar hiskups
Eyjólfssonar vera von«, sagði Ögmundur.
»Aldrei, aldrei, herra!« anzaði Ormur at-
nugunarlaust, um leið og hann drakk drjúg-
an teig úr bikarnum sínum.
Biskup kváði.
»Aldrei, aldrei, herra!« endurtólc Onnur
nieð bikarinn á lofti og var nú gersneyddur
nílri meðaumkvun, er vínið lólc að hrífa á
hann. »Hafa yður elcki borist þau tíðindi,
nð hann tók sóttveiki einkennilega og dó úr
henni, sumir sögðu á 19. degi eftir vígsluna,
nðrir á 20. degi, og hann er grafinn í Niðar-
osi — þar sem erkibiskup vígði hann — og
55*