Draupnir - 01.05.1908, Blaðsíða 54
890
DRAUPNIR
tíma til að talast við. En svona hlýtur það
nú að vera«.
»Eg vonaði hið sama, vinur minn«,
sagði hún. »Við þyrftúm um svo margt að
tala. Því eg vil heyra þig sjálfan hrekja þær
sakargiftir, sem þér eru eignaðar, viðvíkjandi
meðferðinni á Ögmundi heitnum Pálssyni
biskupi og fleiru, sem er ekki samhljóða
bréfum þeim, er þú hefir ritað mér, og lof-
orðum þínum. En eg fékk ekki tækifæri til
að tala við Jón biskup Arason áður en eg
fór, því að liann fór eins og kólfi væri skot-
ið um all stifti sitt, norður að Grund, Lauf-
ási og Grenjaðarstað, og liélt alstaðar fjöl-
menna prestafundi. Svo var hann líka að
búa sendimenn sína til utanfararinnar«.
»Við skulum þá, Guðrún min, tala um
þessi málefni er eg kem aftur«, sagði liann
og klappaði henni á kinnina um leið, »í ró
og næði. — En athugaðu það, að nú eru
aðrir tímar, en þá er vér fyrst bundum heit
vor. Önnur verkefni eru nú fyrir liöndum
— og aðrir bjargræðisvegir«.
»Það játa eg satt að vera, en þess krefst
eg, að verkefnin séu góð, þó að úr þeim
eigi að gera nýjar byggingar — og að bjarg-
ræðisvegirnir séu lieiðarlegir. Mér er full-
ljóst, að forfeðra-trúarbrögð vor eru í háska
stödd, og þú verður því að hafa milda lempni,