Draupnir - 01.05.1908, Qupperneq 63

DKALPMR
899
)>Þú hefir fyrri svarið vorri trú holluslu«,
sagði hún, »því þú varst prestur í hennar
þjónuslu. En það sem eg lief gerl það hef
eg gert til þess að hefna þeirrar trúar, sem
eg og forfeður míuir hafa svarið hollustu. —
Eða var ekki vegur til fyrir þig að bíða eflir
andláli öldungsins? Það varaði þó ekki nema
eiíL ár«.
»Jú, það hefði verið vegurcc, sagði nú
Gissur óviljandi. »En gert cr gertlcc
»Já, það er sattcc, svaraði hún; — »gert
er gert. — Gissur Einarson, hinn fyrsti Iút-
lierski biskup af guðs náð, í hinu forna Skál-
holtsstifti — gert er gert. — En ætlaðu saint
ekki að eg hafi hrasað af breyskleika. — Neí
-—það hef eg ekki gert.—- En það er gamalt
ættareinkenni okkar frænda, að hefna mót-
gerða. IJú getur ef lil vill, lagt vilja allra.
stiftisbúa þinna undir vilja ykkar konungs,
en minn vilja vinnur þú oldrei. Við erum
skilin. En hve myrkt það örvilnunannyrkur
er, sem grúfir yfir vegum mínum, getur þú ef
til vill ráðið i, — en aldrei skilið lil fulls, —
eins lítið og eg fæ skilið í þeim nagandi sam-
vizkupíslum, sem þú hlýtur að bera í hjarta
þínu. Gangi nú hvorl okkar sína leið, okk-
ar forna ásla-sæla er dæmd til dauða! Vertu
saell—!« Þau slóðu upp.
»Ef til vill, er liún ekki til fulls dæmd