Draupnir - 01.05.1908, Page 143
DRAUPNIK.
97ft
vera láta, sem þá talaði við hann, og hið
sama gerði hann um þessi mál. Jón biskup
Aivison notaði hann ekki fremur lil slíks en
hæði Daði í Snóksdal og aðrir. Og þetta gerði
hann þrátt fyrir það, að Ari hafði vikið hon-
um úr lögmanssæli sínu um sumarið. Jón
hiskup liélt sömuleiðis enn þá við gömlum
ábóta, Tómasi að nafni á Munkaþverárklaustri
sem konungur hafði veitt Ormi, en hann var
jafn góður vinur hans fyrir það.
»Mér dettur oft í hug«, sagði Ari, »er eg
hugsa um Orm Sturluson, ræfilinn, Mörður
Valgarðsson. Hann var víða til meins af á-
settu ráði, en þó var eins og alla bristi á-
ræði til að hefna á honum. Haim smaug
eins og ormur út um greipar gárpanna. Og
nú hefi eg sannfrétt, að Ormur sé búinn að
selja Daða í Snóksdal Sauðafellið, sem hann
er margbúinn að veðsetja mér. En Daði
skal bera ábyrgðina«.
»Þessu er öðru vísi háltað með Orm«
sagði biskup. »Hann verður að vera það
sem liann er, lil að forða sér föllum, úr því
hann getur ekki gagnast neinum nema stutt-
an tíma — og varla það, af því að jafn-
skjótt, sem einhver verður óánægður með
gerðir hans — og' slikt er pumflýjanlegt —
Hfur hann þær sjálfur niður aftur, til þess
að þóknasl þeim næsta. Bæði vér og aðrir