Draupnir - 01.05.1908, Page 179
DRAUPNIK
1015
Mjög hafði verið aumkvunarlegt að sjá
til hans og heyra, bað hann um líí og lofaði
að hefna aldrei þess er orðið var, en enginn
kostur var að hann fengi það, af því hann
hafði aldrei þótt tillögu góður á meðan lukk-
an var með lionum. Mælti hann oft: »Æ! æ!
börnin mín ung og' smá«; en er hann lagðist
á höggstokkinn krepti hann hálsinn af liarmi
og kvíða, svo ekki tók af höfuðið fyrr en í
fjórða höggi.
Nú var Jóni biskupi sagt líflát sona hans,
og honum þá boðið líf, en hann kvað þá sér
svo fylgt hafa, að hann vildi nú fylgja þeim,
Hann fékk sakramenti í kirkjunni um morg-
unin ásamt sonum sínum, en nú var hann
orðinn einn eftir í henni ásamt presti þeim
sem gekk lionum til handa og Sveinn hét, nú
var hans stund komin, og er hann gekk fram
úr kórnum með krossmark í hendi; vildi
hann i síðasta sinni hér á jörðunni krjúpa
fyrir líkneski Maríu meyjar er þar var nærri
honum, en presturinn sem þuldi upp fyrir
honum kristilegar fortölur, bað hann nú að
láta af slíkri hérvillu, og mælti meðal annars:
»Líf er eftir þetta lif, herra«.
Biskup snerist við honum snögglega og
mælti:
»Veit eg það, Sveinki!«
Þá var biskup leiddur út úr kirkjunni
65*