Ljósberinn - 01.11.1941, Blaðsíða 19

LJÖSBERINN
187
Ráðningar á þrautum í 5. tbl.
KROSSGÁTAN.
I.áiétt: 1. Sálm; 5. hýma; 9. hafmey; 11. mörh;
13. æfi, 14. ts; 15. inna; ltí. strá; 18. sr; 19. dr;
20. rann; 23. Níl; 24. sá; 26. róa; 27. ás; 28. kvá;
29. firt; 32. aa; 33. hi; 34. Ásta; 37. enni; 39. ró;
41. kór; 42. Niel; 43. Stjáni; 45. Rita; 46. tákn.
Lóðl'étt: 1. Saft; 2. áfir; 3. lm; 4. met; 6. Ýmir;
7. Mön,; 8. Arndts; 9. hæsi; 10. is; 12. karl; 17.
ár; 18. snar; 21. arfi; 22. Nói; 23. ná; 24. svanir;
25. áá; 28. Kaen; 30. tá; 31. Bari; 33.. h.ilt; 35. skák;
36. tónn; 38. nei; 39. rs; 40. ótt; 44. já.
STAFAÞRAUTIRNAR:
1. flrólfur —• Áskell — l.eifur -— Friðjón -—
Oaði — Ástvaldur Nikulás — Hálfdán,
2. Álún — lína — ungi — Nain.
3. Siguríina — Eyrún. — Kristiana — Ingibjörg
— Sigurborg — Aðalheiður.
GÁTUVíSURNAR:
1. Bjór. — 2. Sóiey.
EJNS, EN Þó ANNAÐ:
1. Kaila — 2. eyri — 3. skauzt — 4. björg —
5. Oddur.
ORÐAMYNDUNIN:
1. Uliar-. — 2. Vegg-.
VISAN:
Rís þú, unga lslands merki,
upp með þúsund radda. brag.
Tengdu oss að einu verki
anda, kraft og hjartalag.
Rís þú, íslands stóri, sterki
stofn, með nýjan frægðardag.
Einar Benediktsson.
Sama verð er á blaðinu og áður, þrátt
fyrir alla verðhækkun. Látið Ljós-
berann njóta þess, og sendið borgun
sem allra fyrst.
varpaði frá sér breiðum skugga, er hlýfði
þeim gegu steikjandi sólarhitanuni. Dýr
sáust engin, nema apar, sem sátu hér og
þar á klettasnösum. Þeir fettu sig og
grettu framan í Saba. En Saba, sem var
farinn að venjast þeim, sinnti í engu ógn-
unum þeirra.
Kemur út einu sinni í mánuði, 20 stður,
og auk þes6 jólablað, sem sent verð-
ur skuldlausum kaupendum.
Árgangurinn kostar 5 krónur. Gjalddagi
er 15. aprílf
Sölulaun eru 15% af 5—14 eint. og 20'i
af 15 eint. og þar yfir.
Afgreiðsla: Bergstaðastræti 27, Reykjavík.
Sími 4200.
Utanáskrift: Ljósberinn, Pósthólf 304,
Reykjavík.
Prentsmiðja J(3ns Helg'asonar Bfergst.str. 27.
KIRKJUKLUKKA ÚR SKURÐGOÐUM.
Það var einn morgun, að kristniboöi
einn á Suður-Indlandi sá mann koma með
þungan poka á baki sér, því að hann gekk
hálfboginn undir honum.
Þegar hann kom til kristniboðans, þá
snaraði hann af sér pokanum. Hvað gat
nú verið í þessum poka? Það voru all-
mörg skurðgoð úr málmi. Það voru eng-
in undur, þó að pokinn væri þungur.
»Hvaða erindi áttu hingað með öll þessi
skurðgoð?« spurði kristniboðinn. Indverj-
inn svaraði;
»Þú hefir kennt oss, að skurðgoð vor
sjái hvorki né heyri. Ekki geti þau hjálp-
að oss. Nti hefir oss dottið í hug, að þau
mætti bræða og steypa úr þeim kirkju-
klukku; vér höfum enga klukku til að
kalla oss til guðsþjónustu í kirkjunni.
Kristniboðinn varð glaður og sá þegar
fyrir því, að kirkjuklukka væri steypt úr
skurðgoðunum. Nú hringir hún fólkinu til
kirkjunnar til að biðja og þakka. Höfum
vér engin skurðgoð, sem bræða megi, til
þess að vér getum orðið ker Guði til
dýrðar?
GJAFIR OG AHEIT:
Ástríður Hannesdóttir kr. 5,00; ólöf Jónsdóttir,
KIöpp, Garði kr. 5,00 (áheit); S. J. kr. 5,00 (áheit).
Kæra þökk!