Ljósberinn - 01.04.1948, Side 3

böcnunutn oí>
Uomotil mín oobonmS þtim)ia6eWUi,
)im oð 5Ííkum Ucyrir ÖuS* ríki til.
argangur
Reykjavík, marz—apríl 1948
3.—4. tölubláð
„Gleðjist yfir því að nöfn yðar eru
innrituð í himnunum46
Eftir Jóhann Lunde Oslóarbiskup
Börnin mín!
Mi g langar svo til þess að gleðja vkkur
ceglulega vel í (lag, og helzt ekki rétt þessa
®tund, sem þið sitjið hérna í kirkjunni. Nei,
*'g vildi helzt geta gefið ykkur nokkuð, sem
gleddi ykkur ævinlega, já, sem gleddi vkk-
Ur því meir, sem þið eldist.
Kr nokkuð það til, sem væri því vaxið?
■I á, það er nú einmitt það sem er. Ég veit vel,
a^ tnargt er til, sem getur glatt hömin, en
°ít vill gleði þeirra verða endaslepp.
Skammt frá húsinu rnínu er brauðsölubúð,
sem ég á oft leið lijá. Þar í gluggunum eru
Ll sýnis margar fallegar tertur og rjóma-
kökur og fleira linossgæti.
Stundum, þegar ég fer þarna um, stendur
"ópur af ungum drengjum eða telpum þarna
Nrir utan og glápir á alla dýrðina.
Þau gleypa liana alveg með augunum.
Hugsuni okkur, að ég segði þá við þau:
»Komið þið nú, börnin góð. Nú skulum við
^ara inn í búðina og þið skuluð fá s.ína kök-
'•na livert, og liverl um sig má velja þá, sem
það kýs lielzt“. Haldið þið ekki að þau yrðu
glöð.
Ég er viss um, að þau myndu næstum ryðja
mér um koll í ákafanum við að komast fyrst
inn.
Og svo þegar þau væm búin að fá kökuna
sína, gæti ég því miður bezt trúað því, að
þau gleymdu alveg að þakka mér, vegna
þess hve mjög þeim lægi á að hlaupa heim
og segja mömmu sinni frá blessuðum góða
manninum, sem liefði gefið þeim kökuna.
Eir þegar búið væri að borða kökuna, já,
þá væri það svo ósköp leiðinlegt að hún
hefði ekki enzt lengur.
Ég hefði nú líka getað farið eitthvað svip-
að að. Ég hefði t. d. getað látið einlivern
mann standa liérna fyrir utan kirkjudyrnar
með sitt súkkulaðistykkið handa hverju ykk-
ar. En hve lengi haldið þið, að sú gleði
hefði staðið?
Nei, ég hef nokkuð betra, sem ég get gefið
ykkur, nokkuð, sem ég hef sjálfur fengið hjá
Jesús, þá gjöf, sem her af öllum. Hann hef-
ur gefið mér liana í þessari bók. Þið sjáið víst
livaða hók þetta er, það er Biblían, þekkið
]>ið hana ekki öll sömun?
Hlustið þið nú á hvað liann segir. —