Nýtt kirkjublað - 15.03.1908, Qupperneq 14

6á
NÝTT ÖfíKÍUBLAt)
„Sagður er mér hann (o : Sigurður) mjög laslegur til
holda, sem því ver fleiri rómast. Ei er þeim álasandi er ekki
geta betur veitt“.
Þá er bréfaskriftunum lokið. Neðan við á síðunni, — og
er bil á milli, — ritar Jón prófastur:
„NB. Þessi Sigurður dó viku fyrir Smiðjuhólsþing, er
því undan vorum dómi. Guð hafi friðað hans sál“.
Þá er sagan úti. Dauðameinið er vandalaust að finna.
Islenzkan á þetta alveg óviðjafnanlega orð, að deyja úr
„ófeiti“.
Og vesalings Grenjadals-Siggi var þá undan þeirra dómi.
Dulrænar smásögur, teknar eftir skilgóðum heimild-
um. Safnandi Brynjólfur Jónsson frá Minnanúpi. Kostnað-
armaður Skúli Thoroddsen á Bessastöðum. Verð 1 kr,. 50.
Söguílokkarnir eru sjö : Berdreymi, feigðarboðar, dáinna
— svipir, dular-gáfur, dular-tilbrigði, huldufólk og dular-dýr,
og má ráða af þeim nöfnum efni bókarinnar. Safnandinn
leggur áherzlu á að heimildirnar séu góðar, enda eru sögurn-
ir frá þeim tíma er minni rnanna nœr til af eigin sjón og
heyrn. Safnandinn kemst svo að orði í eftirmála:
„Hver veit nema það verði vísindalega uppgötvað, að
heili mannsins hafi frá náttúrunnar hendi fengið móttöku-á-
hald fyrir áhrif úr heimi leyndardómsins, en að þetta áhald
hafi smám saman hætt að þroskast, af því að næringin hafi meir
og meir dregist frá þvi til annara áhalda heilans, sem mentanin
lagði rækt við. Og ef það hverfur með öllu, ef öll dular-á-
hrif hætta alveg, þá er sögulega merkilegt að eiga til rökstudd
sýnishorn þeirra, er sanni, að þau áttu sér stað áður. Þætti
mér vel, ef þetta litla sögusafn gæti orðið takandi með, þá er
til rannsóknar þessa máls kemur“.
Margir verða óefað til þess að lesa þessar dulrænu sög-
ur, það er mikið til af þeim um alt land, og þeim er haldið
á lofti. Nokkrir hafa og safnað slíkum sögum eins og Brynj-
ólfur, skrifað jafnharðan er heyrðu, að tilgreindum öllum heim-
ildum. Ritstjóri N. Kbl. á t. d. ekki svo fáar slíkar sögur
skráðar af sjálfum honum fyrir einum 25—30 árum.