Nýtt kirkjublað - 01.06.1910, Page 7

NÝTT KIRKJUBLAÐ
127
II.
Tvent er einkum að varast þar sem kennimenn og leik-
menn eiga að hafa sem jöfnust völd:
HiS fyrra er afskiftaleysi eða áhugaskortur leikmannanna
í stjórn og störfum kirkjufélagsins. Allir verða að vera eins
og „ein sál“ — líkt og á dögum postulanna — ef vel á að
fara. Alt ilt getur leitt af áhugaleysinu.
Hin síðari vandræðin sem vofa yfir öllum frjálsum kirkj-
um með leikmannastjórn til hálfs við kennimennina, er hætt-
an sú, að úr kennimanninum verði presturinnv,&m\\, miðlarinn,
fulltrúi hins gamla helgivalds katólsku kirkjunnar, sem lifði
gegnum siðbót Lúters, og enn er handhafi guðs leyndardóma
í öllum rétttrúuðum kirkjum. Og eins og vér mótmælendur
héldum nafninu (o: prestur), eins hefir oss verið innrætt trú-
in á að presturinn eigi enn sinn þátt í valdinu að „leysa og
binda.“ En sú trú er bættuleg í fríkirkjunni og ekki hin upp-
runalega kenning hans, sem þvoði fætur lærisveina sinna.
Fyrir þessa trú spiltist Presbýterakii-kjan á Englandi svo á 17.
öldinni, að „þjónninn11 varð herra, og frisafnaðarkirkjan
sprengdist öll og sundi-aðist. Með prestavaldinu fylgja og þeir
meinbugir, sem enn standa stóru fríkirkjudeildunum á Eng-
landi mest fyrir þrifum; það er rétttrúnaðarfargið, hin bundnu
fræði, sem hvorki má ransaka né breyta. Enn standa sumir
enskir flokkar í stað síðan á 16. öld! Og bókstafstrúin helzt
enn í hásæti. Er það mikil sálarfi-æðisleg ráðgáta, hvernig á
þeim svefni og sila getur staðið.
Ekki er hér tími til að eyða mörgum orðum um áhrif og
afleiðingar prestaríkisins öðrumegin og blindni og vanadróma
safnaðanna binsvegar. En hér skal tilfæra nokkur orð eftir
írskan kennimann, þar sem hann sérmerkir sanna safnaðar-
stjórn Presbýtera.
Hin sanna fríkirkja (segir hann) kallar sig ekki óskeik-
anlpga né lýtur nokkru ákveðnu óskeikandi helgivaldi. Hún
ákveður, að það sé bæði skylda og réttindi meðlima sinna að
hver þeirra fylgi sinni sannfæringu í trúar og safnaðarmálum,
þegar bann trúlega styður skoðun sína við æðstu heimildir
trúlegrar reynslu, en þær eru beztar að finna í biblíunni; og
þegar hver, um fram alt, fylgir guðrækilega hinu æðsta persónu-
lega dæmi biblíunnar og sögunnar, en það er Jesús Kristur,