Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1937, Blaðsíða 6

Iðnráð Reykjavíkur.
Tímarit lðnaðarmanna
Halldórssonar, hinnar heimspekilegu rökvísi
(riittorjns Andréssonar eða Iiinnar aðdáanlega
ítarlegn þekkingu þeirra Einars (iíslasonar og
(iuðmundar Eirikssonar á niönmim og málefn-
um þessa bæjar?
Mér er það mjög mikið ánægjuefni, að vita
j)að, að margir af fulltrúum þessa iðnráðs verða
áfram í hinu nýja. Þeirra híður hið erfiða hlut-
verk, að lialda í horfinu, að lialda öfgamönn-
iimmi og' öfgaflokkunum í skefjum. En ég
treysti þeim vel til þess og árna þeim friðar og
farsældar í starfi þeirra.
Eg lief drepið hér nokkrum orðum á starf-
semi iðnráðsins undanfarin ár. Hún hefur yfir-
leitt verið alvarlegs eðlis. Nú erum við loks
mætt til þess að skemta okkur og ég vona að
við gerum það vel, eins og alt annað, og lát-
um gleði og gaman sitja í fyrirrúmi fvrir öllu
öðru, hæði í hugum vprum.orðum og athöfnum.
Fleiri ræður voru þarna fluttar, margar
hinar snjöllustu bæði fyrir vits sakir og kímni.
Guttormur Andrésson lalaði um fæðingu kró-
ans og föður bans og eignaði Jóni Halldórs-
syni faðernið. Lýsti hann því, hverja þýðingu
hefðu hafl fyrir iðnaðarmannastéttina hér á
landi samtök þau, sem liófust með stofnun
iðnráðsins í Reykjavík og' brautrvðjandaslarfi
þess í þeim efnum. Gat hann þess að nú væri
svo komið að við stæðum ekki að baki ná-
grannaþjóðum okkar í þessum efnum, og eftir
atvikum stæðum við þeim nokkuð jafnfætis
einnig í iðnfræðsllinni.
Þá töluðu ennfremur Guðm. Eiríksson, Ar-
sæll Arnason, Þorleifur Gunnarsson, Einar
Einarsson o. fl. Kom sérstaklega fram í ræð-
um manna þakklæti til formannsins fvrir hans
mikla og óeigingjarna starf.
Skevti kom frá Hallgrími Baelimann iðn-
ráðsftílltrúa, sem gat ekki komið vegna ann-
ríkis. Skeyti var senl Magnúsi Benjamínssyni,
sem gat ekki komið vegna lasleika.
Stofnun iðnráðs Reykjavíkur og starf þess,
sérstaklega fram til þess er Landssambandið
var stofnað, er merkasti þátturinn í sögu iðnað-
armannastéttarinnar á siðustu tímum og mun
framtíðin meta það ekki siður en samtiðin.
\ Halldór Þórðarson
bókbindari.
Hinn (i. októ-
ber síðastliðinn
lézt hér i bæ
Halldór' Þórðar-
son, bókbindari
ogfyrrum prenl-
smiðjustjóri,
einn af merlc-
ustu borgurum
þessa bæjar.
Halldór var
fædduraðSyðri-
Reykjum í Bisk-
upstungum 7.
dag ágústmán-
aðar 1856. Hann
var kominn af merkum bænda- og höfðingja-
ætlum og bar það með sér i allri framkomu,
var hinn höfðinglegasti og mesta snyrti-
menni.
Hann var vngstur átta systkina og varð
snemma að vinna alt, sem stutt gat hag lieim-
ilis síns, þótt hugur hans stefndi í menta-átt.
Þá lilfinningu varð hann að bera fyrir borð,
og þrátt fyrir alt held ég að liann hafi sætt
sig við það, meðfram vegna þess að síðar á
æfinni átti hann kost á að kvnnast inentun
og mönnum, sem bætti í þetta skarð.
Halldór var sextán vetra, er liann réðist til
sjóróðra í Njarðvík og reri flestar vertíðir
fram til ársins 1879, er hann sökum heilsu-
bilunar varð að láta af sjósókn. Fluttisl hann
þá lil Reykjavíkur og hóf bókbandsnám hjá
Brynjólfi bókbindara Oddssyni. Ilann lauk
námi um haustið 1882 og setti þá um velur-
inn á stofn bókbandsverkstæði, sem hann rak
óslitið frain til ársins 1917.
Arið 1890 slofnaði hann félag með nokkur-
um mönnum til prentsmiðjureksturs. Þrenl-
smiðju sína nefndu þeir Félagsprenlsmiðju og"
veitli Halldór henni forstöðu röskan aldar-
fjórðung með hyggindum og gætni og ávann
prentsmiðjunni vinsælda og trausts, sem cnn
84