Vikan - 23.04.1959, Qupperneq 18

26.
VERBLAUNAKROSSGÁrA
VIKUNNAR
Vlkan veitir eins og knnnugt er
verðlaun fyrir rétta ráðningu á
krossgátunnL Alltaf berast marg-
*r lausnir og er þá dregið úr rétt-
um lausnum. Sá, sem vinninginn
á(;fur hlotið, fær verðlaunln, sem
nru
100 KRÓNUB
Veittur er þriggja vikna frestur
ifl að skila lausnum. Skulu lausn-
ir sendar i pósthólf 149, merkt
„Krossgáta."
Margar lausnir bárust á 22.
krossgátu Vikunnar og var dreg-
<ð úr réttum ráðningum.
4ÓN EIRlltSSON,
Orettisgötu 44, • Reykjavík.
Maut verðlaunin, 100 krónur og
<ná vitja þeirra á ritstjórnarskrif-
stofu Vikunnar, Tjarnargötu 4.
Lausn 6 23. krossgátu er hér að
oeQan.
B á L b U R
A 8 I A + E
W * K H AfTT
misiE
A F +
H A B
I XjR
HTO
H H +
+ + F
I N A
+ 1T R
A R +
L 0 K
+ K L
0 G +
P A R
t’l I
K I R
+ R
N X R
N N A
K
Tr
L 1 F
U N A
K A L
iLJLL
R
+
E
S
R
S A
s T
+ R
I F
AU
+ Ð
R A
0 N H I +
K E I L A
+ M + I Ð
F Jl_ G N A,
I N + + N
T .2. F Al
L E G U R
+ kT
XT R
+ R £
B A Ð
1 F I
S A_R
A R N
+ D
L E
A N
I +
R|L
+ i 0
Nl G
■ SJÚK.- DOMUK £/NK STfíFUJL fí LE/fí sgn- nuóB/ HJfíL P- fífí- VfíNfí / V/£ BOT SfíM- nlíODi TfíLfí t/l ÞESSR Efírt-. HLJÓÐ/ sfírt- HUOD/ 3M5K- HR- HKX£Vfí JÓ/VN m kÍn- VCRJI
BRZJlfí- BÖK^. Hb | . 1
1
TfíLfí MOT- BErT VfíN^ D^NDUR, HE5TÍ
FRÖNCrT OP BÖL/ fí
VfíND- XfíÐÍbl SKEVTÍ ELZ>~ STÆÐ/
hrevft aiH/c- STRF/A.
SfíM- hlíödi CrUÐ TRLfí RÍF- JULDt * HE&N- /NCr Of£ÍT
XLfíKfí- LÖúr veizLfí i/Ctrt/ÍDHÍ
f£ST u/i FVKlX-- litinN KOKUfí HrtBRTT E 1 H 5
ro/VA/ Æ6T SPtU KÆF- / L /— FDNCr
ÍKVé/KlU EFNl FÆDfí CrvTLLU- nRFN fXF fN&JfíR. EFrt/
VÍSIK- FVZST/ rtfí&UR K V £ tx J R OU3>- SJ&&USL
rcwrv STKfíK KÆNÍP. HFL/ tón/v ENSKT- Srtfí- 0X3) J/ÖFUD- hrevf- /NCr
LfíTTUR MEb5U- CtLRHfífU FOR.- SETN. SP/Ú
ÍST 1 LÍKN/re- ráj-HCc URE/fí- ÍJR. HL/ODfí OÆnvi
HÓ/DSÚ uFp- NAjOFC/N KK0NH
SfíM- STÆDHL FOJL SETN VESÆ-i- SfírtHLÍ DfíNS ÆTÍB
FND/NCr SfíM- HLJ KVKJtB TRÍB
lutlk.- fíFL- HÚD ronN 4 ’
Ö7C-. NEfNt FUÓT- NÆLt
t djúp in u
cfram/ialcl
Knight, skipstjóri á togaranum
(íorthern Chief horfði áhyggjufullur
á. kortið fyrir framan sig. Hundrað
mílur —vaðeins hundrað mílur að-
akildu togara hans og stærsta her-
fang styrjaldarinnar til þessa —
hjálparvana óvinakafbát.
Ahyggjur skipstjórans hefðu ekki
verið eins miklar, hefði hann vitað
um aliar þær ráðstafanir, sem gerðar
voru til þess að halda í herfangið.
Yfir kafbátnum sveimaði í sífellu vel
vopnuð Catalina-vél, auk þess sem
nokkrar Hudson-vélar sáust hér og
hvar.
i»egar tók að skyggja, veittist
fl’ugmönnunum erfitt að fylgjast með
kafbátnum, svo að flugstjóri Cata-
Bna-vélarinnar skipaði Rahmlow,
kapteini kafbátsins, að safna saman
mtinnum sínum á þilfarinu og láta
Ijós loga á bátnum alla nóttina.
Rahmlow brosti við. Hann átti
enn von um undankoma. Undir fót-
«m, hans unnu þrír menn ötullega að
því að gefa næstu kafbátum merki,
með því að berja í kafbátsskrokkinn.
Raiimlow vissi, að systur kafbátur-
tnn var einhvers staðar nálægur, og
hftnft myndi heyra hljóðið frá ham-
arshöggunum, þar eð vatn leiðir
eíríkár vel.
Knight kom sjálfur auga á dauft
Ijóslð framundan. Klukkan var þá
10.50, 27. ágúst.
löiight skipaði loftskeytamanni
sínum þegar að senda kafbátnum:
„Bf pið reynið að kafa verður eng-
af bls. /5
um bjargaö og skotið verður á björg-
unarbáta og fleka
Rahmlow svaraði um hæl: ,J2g
get ekki kafað. Bjargið okkur á
morgun.“
„Það er hægara sagt en gert,“
tautaði skipstjórinn.
Togarinn og kafbáturinn dönsuðu
á freyðandi öldutoppunum. ICnigth
stóð enn í brúnni. Þrjátíu og fimm
mínútum yfir hálf tvö um nóttina
birtist togarinn Kingston Agate.
Knight lét þegar beina Ijósi að kaf-
bátnum. 1 togaranum Kingston
Agate, virtist ekki allt með felldu
með Astic-tækið, og þóttust menn
hafa heyrt högg frá laskaða kaf-
bátnum skömmu áður, og drógu þá
ályktun, að annar kafbátur væri í
nánd.
Enn heyrðust höggin. 1 dögun
komu enn fleiri skip á vettvang —
tundurspillirinn Burwell ásamt öðr-
um kanadískum tundurspilli, Niagara,
og togararnir Wastwater og Wind-
ermere. Þessi skip snuðruðu nú í
kringum kafbátinn op- fylgdust gaum-
gæfilega með Asdic-tækjum sínum.
En hættan kom skyndilega úr ó-
væntri átt. Northrop-vél frá Islandi
birtist skyndilega yfir höfðum varð-
mannanna. Flugmaðurinn, sem var
norskur, kom þegar í stað auga á
kafbátinn og litlu munaði, að sprengj-
ur hans tvær eyðilegðu stærsta her-
fang styrjaldarinnar.
Flugmaðurinn hvarf að því búnu
inn í næsta skýjabakka, eins og
skómmustulegur hundur, sem leggur
niður rófuna.
Verðrið fór nú síversnandi. Togara-
sjómennirnir áttu í vök að verjast,
en börðust af öllum mætti við him-
inháar öldurnar. Klukkan hálf tvö
tókst togaranum Kingston Agate að
senda bát til kafbátsins. 1 bátnum
voru þrír menn, yfirmaður þeirra
var Campell undirforingi.
Campell hafði smeygt skambyssu
í einn vasa og whiskyflösku í annan.
Skambyssuna þurfti hann til þess að
halda óvinunum í skefjum, whisky-
flöskuna, til þess að hressa þá, sem
særðir voru eða illa haldnir.
Á eftir honum komu fleiri bátar
að kafbátnum, og særðir menn voru
fluttir úr i togarann Kingston Agate.
Loksins var röðin komin að Rahmlow.
En Rahmlow neitaði að stíga niður í
bátinn. Hann vildi vera sá síðasti,
scm yfirgæfi kafbátinn: skylda hans
var að opna alla hlera á kafbátnum
<og hleypa inn sjónum . . .
En Rahmlow var ógnað með vél-
byssu, svo að hann, loftskeytamaður-
inn og vélstjórinn voru fluttir út í
togarann hið bráðasta. Ghristiansen,
stýrimaður horfði á þá og gretti sig,
en röðin kom brátt að honum.
Þegar kafbátsmennirnir höfðu ver-
ið fluttir út í togaraan, reyndust þeir
næstum fleiri en sj»lf áhöfn togar-
ans.
Föngummi var nú komið fyrir í
öðrum skipum og tekið að draga kaf-
bátinn til hafnar.
Alla nóttina og næsta dag — 29.
ágúst — hélt þessi furðulega fylk-
ing I norðurátt. Það var ákveðið að
draga kafbátinn að Þor’ákshöfn.
Hægt og bítandi hélt fylkingin upp
að ströndum Islands. Þegar komið
var í námimda við Þorlákshöfn, var
kafbátnum sleppt og í sama bili tók
hann niðri.
Þremur klukkustundum síðar var
fréttunum endurvarpað með leyni ■
legu senditæki, sem komið var fyrir
í vöruskemmu við höfnina í Reyicja-
vík. Fréttin barst Dönitz, varaaðmír-
ál í sjóher Hitlers. Dönitz bjó sig
undir að fljúga til Berlín og ræða
við Hitler.
Niðurlag i nœsta blaði.
18
VIKAN