Vikan - 14.05.1959, Qupperneq 21

því, að hann skyldi skera út Kuan
Yin, Gyðju Miskunnseminnar, fyrir
keisaradrottninguna. Chang Po
gladdist mjög yfir þessu og hóf verk-
ið. Enginn mátti sjá styttuna fyrr
en hann var búinn með hana.
Kuan Yin varð fullkomið listaverk.
Chang Po hafði heppnast nokkuð,
sem engum handverksmanni hafði
tekist áður — í hinum fíngerðu eyr-
um dingluðu hreyfanlegir eyrnar-
hringir. Faðir Meilan var hæstánægð-
ur. Jaðigyðjan yrði merkisgripur,
jafnvel innan um alla dýrgripi
keisaradrottningarinnar.
,,Já,“ sagði Chang Po hreykinn.
„Hún var minn innblástur."
Chang Po hafði nú unnið sér
frægð, en samt fékk hann ekki það,
sem hann óskaði sér mest. Án Meil-
an var lífið autt og tómt. Hann glat-
aði vinnugleðinni og meistaranum til
mikillar raunar, gat hann ekki skap-
að neitt fleira.
Nú var Meilan orðin tuttugu ára,
og ekki mátti dragast lengur að hún
yrði manni gefin. Gerður var samn-
ingur við tigna og áhrifamikla fjöl-
skyldu, festar voru stofnaðar með
hátíðahöldum og skipzt var á gjöfum.
Þau urðu nú utan við sig af örvænt-
ingu og ákváðu að flýja saman. Kvöld
nokkurt tók Meilan nokkuð af skart-
gripum sínum og læddist út í garð-
inn að hitta Chang. Til allra óham-
ingju sá gamall þjónn til þeirra og
þar sem hann áleit það skyldu sína
að forða fjölskyldunni frá hneyksli,
reyndi hann að aftra för Meilan.
Chang átti engra kosta völ. Hann
ýtti gamla manninum til hliðar, en
þá vildi það til, að hann hrasaði og
ska.ll höfuð hans á steini. Við þessa
óhuggulegu sýn urðu þau óttaslegin
og flýðu sem skjótast. Morguninn
eftir, þegar líkið fannst, varð faðir
Meilan öskureiður og sór, að hann
myndi ekki gefast upp fyrr en hann
hefði fundið Chang Po og stefnt hon-
um fyrir rétt.
Ungu elskendurnir flýðu suður á
bóginn, sniðgengu stórborgirnar og
komust loks að Yangtse-fljótinu og
fóru yfir.
„Ég hef heyrt, að nóg sé að gera
fyrir jaðismiði í Kiangsi," sagði
Chang Po.
„Heldur þú, að viturlegt sé af þér
að vinna að handverki þínu framar?"
spurði Meilan. „Verk þín munu
þekkjast og koma upp um okkur.
Væri ekki réttara, að þú snerir þér
að ljóskerum og leirmyndum eins og
í gamla daga?"
„Ég held, að við þurfum ekki að
óttast neitt. Kiansi er í tvö hundruð
mílna fjarlægð frá Peking. Þar þekk-
ir okkur enginn."
„Þá verður þú að breyta stil þin-
um Reyndu að fella séreinkenni þín
niður. Þú skalt bara vinna nógu vel
til þess að fá einhverja viðskipta-
vini."
Chang Po gretti sig, en sagði ekk-
ert. Átti hann að eyðileggja list sína
eða láta listina eyðileggja sig? Hann
hafði aldrei hugsað út í þecta fyrr.
Hann seldi skartgripi Meilan og
heppnaðist að koma sér upp verk-
stæði og birgðum af óunnum jaði-
steini af ýmsum gæðum. Hann byrj-
aði á að búa til nokkra óbreytta
eyrnahringi og hálsmen, en jaði er
steinn sem þarfnast sérstakrar með-
höndlunar. Það myndi vera hrein-
as.ta synd að gera eyrnahringi úr
jaði, þegar hægt var að smíða úr
honum apa, sem er að stela ferskj-
um. Og síðan skar Chang Po — í
laumi og með afleita samvizku —
nokkur lítil, undurfögur listaverk,
sem viðskiptamennirnir rifust um.
„Vertu varkár, elskan mín," á-
minnti Meilan. „Þú ert að verða
þekktur aftui'. Ég er hrædd, og ég á
von á barni."
„Á barni!" hrópaði hann. „Þá er-
um við orðin að fjölskyldu!"
Barnið fæddist, og Paoho Jaði —
en það var nafnið, sem Chang hafði
gefið vei'kstæði sinu — fékk góðan
oiðstír. Fólk kom langar leiðir að til
þess að kaupa verk hans. Dag nokk-
urn kom maður á verkstæðið til hans,
leit í kringum sig og sagði: „Ertu þú
ekki Chang Po, ættingi Chang um-
boðsmanns í Peking?"
Chang Po neitaði harðlega, en
maðurinn leit á hann vantrúaður og
sagði: „Þú talar Peking-málýzkuna
ágætlega. Ertu kvæntur?"
„Það kemur yður ekki við.“
Meilan hafði haft auga með mann-
inum í leyni, en eftir að hann var
farinn, sagði hún Chang, að hann
væri ritari af skrifstofu föður henn-
ar.
Daginn eftir kom maðurinn. „Þú
veizt ef til vill ekki, að Chang Po er
morðingi og hans er leitað," sagði
hann. „Einnig er hann sakaður 'um
að hafa numið dóttur umboðsmanns-
ins á brott og stolið skartgripum
hennar. Ef þú vilt fullvissa mig um,
að þú sért ekki Chang Po, skaltu
kalla á konuna þína hingað inn og
þá get ég séð, hvort hún er dóttir
umboðsmannsins eða ekki."
„Vilduð þér gera svo vel að hypja
yður út af mínu verkstæði strax,"
sagði Chang Po.
Maðurinn hélt á brott með sigur-
bros bros á vör. Meilan og Chang
Po tóku sínar dýrmætustu eigur í
flýti og flýðu. Er þetta skeði, var
barnið aðeins þriggja mánaða.
Þegar þau komu til Kanshien,
neyddust þau til að nema staðar, því
að barnið var orðið veikt og þau orð-
in félaus. Chang Po varð að leita
uppi jaðikaupmann til þess að selja
honum eitt listaverka sinna, hund,
sem lá og hringaði sig með annað
augað lokað.
„Þetta er Paoho-jaði," sagði kaup-
Framhald á hls. 27.
Hvaö kostar innbú yðar í dag?
Er hrunafrygging yðar nógu há ?
Samkvæmt lauslegri áætlun, sem gerð hefur verið
nýlega, mun meðal innbú hafa kostað 50.000 krónur
1950, en sama innbú mundi kosta 100.000 kr. í dag.
Við viljum því beina þeim ummælum til allra heimila
og einstaklinga að endurskoða og hækka bruna-
tryggingar sínar miðað við núverandi verðlag.
Þetta er hægt að gera með einu símtali.
j£X\ SAIMIVII EJMHJTrnS.'^TŒo CBHM(BÆJIB

Sambandshúsinu — Reykjavík — Sími 17080
IJMBOÐ I ÖLLIJM KAUPFÉLÖGUM LANDSINS
VIKAN
21