Vikan - 15.10.1959, Blaðsíða 3

Hér fér ég í land, hvað sem Rasmína segir. En ef þið
getið sagt mér, hvaða staður þetta er þá skuluð þið
fá ókeypis áskrift að Vikunni í heilt ár. Sendið svarið
í bréfi merkt: Vikan, pósthólf 149, Reykjavík. — Ég
dreg svo úr réttum ráðningum, berist fleiri en ein.
írelt póstlög
dóma niá af slíku draga, væri það helzt, að
það geti borgað sig að labba út með sending-
una, eftir að burðargjaldið hefur verið ákveð-
ið, og koma síðan inn með hann aftur að
vörmu spori, ef svo skyldi hittast á, að burð-
argjaldið lækkaði nokkuð á meðan. En það
borgar sig þó því aðeins, að maður rjúki ekki
í að frímerkja hana strax eftir fyrsta mat; —
það er ekki hægt — samkvæmt þeirri merk-
ingu, sem þér og aðrir virðast nú vera farnir
að leggja í það orð.
Ög enn er það Pósthúsið.
Er það niikill aukakostnaður fyrir Vikuna að
Siafa aukablað fyrir krossgátuna, sem hægt væri
íið endursenda án þess að spilla blaðinu sjálfu?
Það er dálítið kostnaðarsamt að þurfa að
kaupa tvær Vikur, — sama sein bálfan mánuð,
og í bvert skipti sem maður sendir lausn á
krossgátunni.
Maður hefur ekkert gaman af þvi að eiga
Viknna og safna henni, ef eitt blað vantar.
Virðingarfyllst.
Ingimar Ingimarsson,
Miðtúni 54, Rvik.
Ekkert skal ég segja um aukakostnaðinn,
en þó geri ég ráð fyrir, að þetta yrði ekki
óframkvæmanlegt hans vegna. En það er
annað, sem veldur, að því verður ekki við
komið, og það er — vægast sagt — harla
einkennileg ástæða.
Þrátt fyrir alla hina miklu nýsmíði og
endursmíði laga, sem hæstvirt Alþingi hefur
á Islandi
stundað af svo frábærum dugnaði sem raun
ber vitni undanfarin ár, eigum við enn við að
búa póstlög frá því fyrir aldamót. Og samkv.
þeim er óleyfilegt að leggja laus blöð innan
í heft blöð eða bækur, sem send eru með pósti
sem „Prentað mál“. Aðeins er leyfilegt að
senda kveðju til viðtakanda, og má hún vera
á spjaldi eða örk, en þó ekki vera lengri
en fimm orð, að mig minnir, og gildir einu,
hvort hún er skrifuð eða prentuð. Síðastlið-
inn vetur þufti ég — til dæmis að taka — að
senda bók til útlanda og hugðist senda með
úrklippu úr blaði, lagða inn í bókina. Nei,
það mátti ég ekki, heldur varð ég að senda
úrklippuna í öðru umslagi! Og sama er látið
gilda, þótt um sé að ræða fylgiörk með blaði,
merkta nafni blaðsins og tilheyrandi grein í
blaðinu, sem skírskotað er til. Það má ekki.
Þetta er því einkenni-
legra, að slík lagaá-
kvæði virðast hvergi
gilda nema á íslandi.
Að minnsta kosti er al-
gengt, að slík lausablöð
séu lögð inn í erlend
blöð, — og vafalítið
mega bóksalar í Reykja-
vík senda slík blöð,
erlend, með pósti út um land, en þó þori ég
ekki að fullyrða neitt um það. Einnig er
mér kunnugt um það, að erlendir bókaútgef-
endur senda íslenzkum blöðum iðulega til
umsagnar útgáfubækur sínar með innlögðu
V I li A \
Útgefandi: VIKAN H.F.
Ritstjórl:
Gísli Sigurðsson (ábm.)
Auglýsingast j óri:
Ásbjörn Magnússson
F ramkvæmdastj óri:
Hilmar A. Kristjánsson
Verð i lausasölu kr. 10. Áskriftarverð kr.
216.00 fyrir hálft árið, greiðist fyrirfram.
Ritstjórn og auglýsingar:
Skipholti 33.
Simar: 35320, 35321, 35322.
Pósthólf 149.
Afgreiðsla og dreifing:
Blaðadreifing, Miklubraut 15, simi 15017
Prentun: Prentsmiðjan Hilmir h.f.
Myndamót: Myndamót h.f.
lausblaði eða lausblöðum. — oft og tíðum
vélrituðum, — þar sem skráðar eru nauðsyn-
legar upplýsingar um bókina og höfundinn.
Svona er það. Sannarlega virðist tími til
þess kominn, að hæstvirt Alþingi gefi sér
tíma að endurskoða þessi úreltu lög. Ég geri
jafnvel ráð fyrir, að þess þyrfti ekki einu
sinni með, — að póststjórnin gæti sjálf kippt
þessu í lag með útgáfu nýrrar reglugerðar.
Frarrúh. á bls. 25.
Klippið þennan miða út og sendið.
Gissur er á................................
NAFN
HEIMILl