Vikan - 12.11.1959, Síða 3

DOMGREIN0 AÐ LÁNI
Hvernig væri, að þið reynduð að tala við
hlutaðeigandi húsráðendur — blátt áfram og
illindalaust — og færuð fram á, að þeir
lokuðu að minnsta kosti gluggum hávaða-
salanna? Þið getið sagt þeim, að ykkur sé
mjög í mun, að vandinn leysist á sem vin-
gjarnlegastan hátt, og þeir hljóta að sjá, að
við svo búið má ekki standa. Bregðist þeir
hins vegar illa við vingjarnlegum og sann-
gjörnum tilmælum, þá er sennilega ekki nema
um hina leiðu leið að ræða, enda á það fólk,
sem ekki fæst til að sýna öðrum minnstu
tillitssemi, það ekki skilið, að aðrir taki
óverðskuldað tillit til þess.
Kæra Vika.
Er það satt, að lög-
regluþjónar séu valdir
eftir sitjandastærð?
Einn úr strætinu.
Nei, það held ég
hreint frá. Ég held,
að ekki komi annað
til mála en ýmislegt
annað komi þar til
greina, einhverjar
aðrar stærðir og
stærðarhlutföll. Hví
í ósköpunum skyldu
þeir vera valdir eftir
sitjandastærð? Það
held ég hreint frá!
Ekki íþróttina sjólfa um að saka . . .
Kæra Vika.
Mig langar til að spyrja þig, hvers vegna glíman
er kölluð þjóðaríþrótt. Að mínum dómi er hún
fyrst og fremst íþrótt fyrir tudda, — ef íþrótt
skyldi kalla.
Áhorfandi.
Sögulega séð er glíman þjóðaríþrótt ís-
lendinga, og verður ekki um það deilt. Um
göfgi hennar kunna að vera skiptar skoðanir,
en ég tel hana fagra og göfuga íþrótt í sjálfu
sér. Hitt er svo annað mál, að allt má níða.
Þannig má til dæmis leika tónverk, sem er
fagurt í sjálfu sér, að fæstum eða engum,
sem ekki hafa heyrt það flutt á annan hátt,
getur til hugar komið annað en verkið sé
ólistrænt klúður. Og eins er um það, að svo
illa og þjösnalega má glíma, að þeir, sem
ekki hafa kynnzt íþróttinni í öðru formi,
telji hana — íþrótt fyrir tudda. Þar er ekki
íþróttina sjálfa um að saka. heldur iðkendur
hennar.
Og svo er hér bréf um abstraktlist.
Kæra Vika.
Segðu mér eitt. Hvernig getur maður vitað,
hvort abstraktlistaverk er í rauninni listaverk —
eða bara svindl?
Þér kann að þykja kjánalega spurt, en það er
að gefnu tilefni. Maður nokkur, sem er góðkunn-
ingi mannsins míns, fór þess á leit við hann, að
hann keypti málverk af ungum listamanni, sem
hann taldi ..ákaflega snjallan", enda hefur honum
verið mikið hrósað í blöðum. Sótti kunninginn
þetta fast, enda fór svo, að maðurinn minn keypti
málverkið og galt fyrir það myndarlega fjárupp-
hæð.
Við sjáum ekki heldur eftir peningunum, það
er ekki það. Við viljum bæði gjarna rétta ungum
og efnilegum listamönnum hjálparhönd, fyrst við
erum þess umkomin. En það er þetta: Eigum við
að hengja málverkið upp í íbúð okkar eða ekki?
Ég get ekki lýst því. Það er alls konar mislitar
skræpur, sem við fáum ekki annað séð en klesst
hafi verið á strigann af handahófi, og skín víða í
hann beran á milli. Nánast til tekið þá þykir
okkur það ekki nein híbýlaprýði, en vitanlega er-
um við ekki neinir listfræðingar. Á maður þá að
Framhald á bls. 30.
I--------------------------------------
¥ IKM
Útgefandi: VIKAN H.F.
Ritstjóri:
Gísli Sigurðsson (óbm.)
Auglýsingastjóri:
Ásbjörn Magnússson
F ramkvæmdas t j óri:
Hilmar A. Kristjánsson
Verð i lausasölu kr. 10. Áskriftarverð kr.
216.00 fyrir hálft árið, greiðist fyrirfram.
Ritstjórn og auglýsingar:
Skipholti 33.
Símar: 35320, 35321, 35322.
Pósthólf 148.
Afgreiðsla og dreifing:
Blaðadreifing, Miklubraut 15, simi 15017
Prentun: Prentsmiðjan Hilmir h.f.
Myndamót: Myndamót h.f.
ForsíÖan:
Þaö er gullfalleg þrenn-
ing á forsíöu Vikunnar
aö þessu sinni -— eöa
finnst ykkur ekki ?
Hundurinn og kötturinn
eru aö vísu litlir vinir
fremur en aðrir hundar
og kettir en stráksi er
góökunningi beggja og
lionum tekst œvinlega
aö tryggja friösamlega
sambúö.
Dunlop — gúmmíbjörgunarbátar
Sz*>
ÍJtgerðarmenn, sem þurfa að útbúa skip sín með
gúmmíbátum eða endurnýja, fyrir næstu áramót
ættu að leita upplýsinga hjá okkur sem allra fyrst.
Dunlop tryggir gæðin — Verðið hvergi hagstæðara. — Stuttur af’reiðslutími.
Vélar & skip h.f.
Hafnarhvoli — Sími 1 81 40.
STÆRÐIR:
4 manna
6 —
8 —
10 —
12 —
15 —
20 —
23 —
25 —

V I Iv A N
3