Vikan - 21.07.1960, Blaðsíða 16

Það er alveg nauðsynlegt að hafa vissa hirzlu undir
handavinnuna sina. Hér fœst lítið af slíkum ilátum og
helzt þá svo dýrum, að það er ekki fyrir alla að eignast
þau. En hyernig væri að smíða sjálf eina forláta sauma-
körfu? Efnið i hana kostar sáralitið. Það, sem með þarf
er eftirfarandi:
2,tt0 m trélistar V’xVí’
2 m xVj” sivalir listar
2 stk. skrúfur með róm
1 m plastefni eða tau, 90 sm br.
Listarnir eru sagaðir niður í fjóra húta, 60 sm hvern.
Þeir eru rúnnaðir að ofan, en skáskornir að neðan. Rúnnaði
listinn er bútaður niður í fernt, 2 stk. 50 sm löng og tvö
48,75 sm.Lengri bútarnir eru notaðir milli lappanna að
neðan og eru festir þannig, boruð eru göt í lappirnar
og þeim stungið þar í, en einnig límt til frekara öryggis.
Lappirnar eru skrúfaðar saman með skrúfunum tveim, sem
áður er getið. Nú er komið að því að sauma pokann.
Lengdin er 50 sm, breiddin 30 sm og dýptin 33 sm. Botn-
inn og stóru hliðarnar er sniðið i einn lagi, en minni
hliðarnar saumaðar við. Ekki má gleyma að sauma liank-
ana, þeir eru svo nauðsynlegir til þess að hægt sé að bera
þetta um allar jarðir. Loks er pokinn þræddur á sívölu
stengurnar og festur efst á lappirnar i þar til gerð göt.
Sjálfsagt er að lakka tréverkið eða jafnvel mála það. En
auðvitað er bezt að gera það, áður en pokinn er settur á.
Vsisa>
v

Fallegir vasalclútar þurfa ekki alltaf
að vera úr. fínu lérefti og meO knippl-
ingablúndu. Þeir geta einnig verið mjög
smekklegir úr mislitum poplin og lér-
eftsefnum.
Hér sjáiO þiO nokkra slíka vasaklúta.
TilvaliO er aO nota allskonar afganga,
sem ná venjulegri vasaklútastærO. Ágætt
er aO falda þá í saumavél, eOa í liönd-
um. En eigi þeir aO vera sérstaklega
vandaOir, er sjálfsagt aO falda þá meO
„hullfaldi“ í höndunum.
Ef efniO er jafnþráOa, er hægt aO
telja þræOina og sauma eftir þeim. Sé
þaO ékki, sem oftast er, þarf aO nota
stramma af fíngerOustu tegund til þess
aO sauma mynztriO yfir.
Þá er bezt aO ákveOa nákvœmlega
hvar mynztriO á aO vera, leggja síOan
strammann yfir og þræOa hann fastan.
Fallegast er aO sauma mynztriO meO
tveimur þráOum af „moutine"- eOa
„aurora“-garni, en strikin með einum
þræOi. Annars fer þráOafjöldi garnsins
auOvitaO eftir grófleika efnisins.
Þegar mynztriO hefur veriö saumaO,
eru strammaþræOirnir dregnir úr, þráO
fyrir þráO, og pressaö síöan laustega yfir
frá röngu.
y

-»!

;

Leikföt
á
Lillu
Hentug föt á Iitlu stúlkuna, hvort
sem er inni eða úti. Það er hvorki
hægt að flokka þessi föt undir kjóla
né buxnaklæðnað, þau eru einhvers
staðar mitt á milli. Það er sannar-
lega tilbreyting í því. Jakkinn er
bæði síður og víður, með breiðum
pífum í erma stað, rúnnum kraga
og tveim vösum. Buxurnar eru mjög
stuttar og f hliðunum eru klippt
smá vik. Bryddingin setur fallegan
svip á fötin. Það mætti gera úr
þessu inniföt að vetrinum, með því
að hafa buxurnar þá síðar og setja
ermar á jakkann.
16
VIKAN