Veðrið - 01.04.1958, Blaðsíða 14

II. mynd.
Meðalhiti i hitabeltis- og heim-
skautslofti yfir Keflavik sumarið
1955. Tölurnar tákna rakastig i
hundraðshlutum.
sumarið 1955 (tölurnar tákna rakastigið í %). Hitamismunurinn cr ckki svo
ýkja mikill við jörð (50 m yfir sjó), 2—3° C (meðalhiti sólarliringsins), en eftir
því sem ofar dregur, eykst hitamismunurinn og í 7 km. hæð er hann orðinn
20° C. Veðralivörfin eru í 7—8 km haeð yfir heimskautsloftinu, en í 11—12 km
hæð yfir hitabeltisloftinu, en ofan við þau lielzt hitinn óbreyttur eða því sem
næst. Það er og atliyglisvert, að hæð frostmarkslínu i hitabeltisloftinu er 2 km
ofar en frostmarkslína lieimskautsloftsins, sem er í liðlega 1 km hæð.
TAFLA I.
Hitafall (° C) á hverjum 100 m í hitabeltis- og heimskautslofti.
Meðaltal i júli og ágúst 1955.
Hæð í metrum . 50—1400
Hitab. loft .... 0.26
Heimsk. loft . .. 0.72
1400-3000
0.50
0.65
3000-5500 5500-7000
0.57 0.67
0.72 0.70
Hitafallið í hcimskautsloflinu er mun meira en í hitabeltisloftinu, einkum í
neðri loftlögum, en ofan við 5.5 km hæð er hitafallið svo til það sama i báðum
loftmössunum. Fyrstu 1400 metrana er reginmunur á gangi hitans, og er það
eðlilgt, þar sem annar massinn hefur liitnað á leið sinni hingað, en hinn
kólnað.
Við skulum nú athuga lofthitann við jörð á nokkrum stöðum á landinu, þeg-
ar hitabeltisloft er yfir landinu annars vegar og hins vegar, þegar heimskautsloft
er yfir því, þ. e. heimskautsloft, sem farið hefur suður fyrir Grænland (braut II).
12