Vikan - 02.02.1961, Blaðsíða 3

frseðingum í sinni grein erlendis. Hún er
eitt hið síðasta, sem við setjum í blaðið
hverju sinni, til þess að tryggja það, að hun
sé alltaf ný. Stjörnuspá er að sjálfsögðu ekki
óbrigðul, en segir fyrir um, hvað líklegast
sé, að hvern hendi á ákveðnu tímabili. Hins
ber að gæta, að persónuleiki hvers einstaks
ræður miklu um, að hve miklu leyti hún ræt-
ist.
Spurt um rauðmagann.
Vika rpin góð.
Það er eitt, sem ég gíeymi alltaf frá ári til
árs. Það er, á hvaða tima maður má eiga von
á hfognkeisunum, rauðmaga og grásleppu. Mér
og mánninum mínum þykir rauðmaginn svo
góður, en við munum aldréi, hve snemma er
byrjað að veiða hann. Gætirðu frætt okkur um
það? Björk.
Að því er ég kemst næst, er byrjað að veiða
hrognkelsin kringum 20. marz. Þið verðið
því að hafa biðlund nokkra stund enn.
Innlendar sögur.
Vika mín.
Ég þakka þér fyrir alla þá skemmtun, sem
þú hefur veitt mér, og veit, að þú átt eftir að
færa mér marga ánægjustundina enn þá. En
það er eitt, sem mig langar að hiðja þig að
auka á. Geturðu ekki birt fleiri. nýjar islenzk-
ar smásögur bg skáldsögur? Það er einhvern
veginn meira gaman að þéim en þýddu sögún-
um, þó að þær geti verið ágætar líká.
Með fyrir fram þökk. Lóa.
P. S. Hvernig er skriftin?
menn gefa út bækur eftir sig en annars
staðar í heimi — miðað við fólksfjölda. En
vandað blað eins og Vikan verður að vera
vandlát í söguvalinu, og svo er að sjá sem
góðar íslenzkar sögur liggi ekki á lausu. —
Skriftin er reglulega áferðarfalleg, en ber
með sér, að þú skrifar ekki mikið.
Amazt við nafngiftum.
Til Vikunnar, Reykjavik.
Eru Islendingar ékki eitthvað skrýtnir í koll-
inum, þegar skemmtanir eru annars vegár. Það
er svo sem ailt í lagi, þótt maður skemmti sér
oft og mikið, en er nokkur ástæða til þess að
vera alltaf að fóðra skemmtanirnir með ein-
hverjum fínum nöfnum? Það byrjar um ára-
mót með áramótafagnaði. Þegar lionum lýkur,
taká þorrablótin við, þá góugieði, páskadans-
leikir, sumarhátiðir, uppskeruhátíðir, árshátíð-
ir og jólatrésfágnaðir. Er ekki alll of mikið
gert með þessar nafngiftir? Jón E,
Frómt frá sagt finnst mér nafngiftirnar
ekkert skaða. Fyrir mitt leyti fer ég frekar
á skemmtun, sem er auglýst sem árshátíð
en sem dansleikir og skemmti mér betur
á göugleði í félaginu mínu en á almennum
tlansleik.
Kæra Vika.
Er ]jað rétt, að Sambandið stancli á bak við
annað islenzka flugfélagið? Lilja.
Nei, ég hef aldrei heyrt á það minnzt.
Bakkabræður.
Vika mín.
Þakka þér fyrir forsíðumyndirnar með
Bakkabræðrum. Þær voru alveg stórkostlegá
góðar, og ég hefði rannnað þær inn, ef nafnið
Vikan hefði ekki verið prentað ofan í þær. Var
það nauðsynlegt? Aðalheiður.
Nauðsynlegt og nauðsynlegt ekki. Þú sást,
Aðalheiður, að myr.dirnar náðu yfir alla for-
síðuna, en „hausinn" á blaðinu verður ein-
hvers staðar að vera. Hins vegar hefði mátt
hafa myndirnar minni. Þá hefði „hausinn“
komizt fyrir ofan við myndina. En okkur
fannst það betra svona.
'— ÞaÖ er nú bara venjulegt kvef, sem aö yöur
er. og við þyí geta lœknavisindm ekkert. gert,
en ciuövitaö getur þaö snúizt upp í lungnabólgu
og þá getum viö ýmislegt gert.
— Þér veröiö aö afsaku, en þaö er búið aö loka.
Kært væri okkur, Lóa mín, að verða við
bón þinni, en það er erfiðara en margur
hyggur. Svo kynni ókunnugur að ætla, að
ekki væri vandi að fá góðar íslenzkar smá-
sögur í þessu rithöfundalandi, þar sem fleiri
t|Il|t
IItIIII:l:I:IlIIIlI
\s i
HHÍ

tiiíí.ij
IIIIII
' '
Aí- I filÉ
s ^ N ■* ' *■ v

iitn mm
tl
i
mp
VIKAbf 3