Vikan


Vikan - 03.05.1962, Qupperneq 29

Vikan - 03.05.1962, Qupperneq 29
móðskufullan og þunglyndan — og enn tók hann að ræða um að stytta sér aldur. Tók lhin sér það mjög nærri, því hún taldi þau hvort öðru heitbundin, og reyndi hún aS bægja þessari illu ásókn frá honum með ást sinni og kvenlegu yndi, en mátti sin litiis gegn sjálfselsku hans og hégómagirnd. Þann 23. janúar 1924 sótti hann um starf hjá Berliner Tageblatt, lét sem hann hefSi langa starfsreynslu að baki og krafðist hárra launa, en umsókn hans var hafnaS. Hann sótti og um starf viS leikhús í Rínarlöndum, en árang- urslaust — og viSurkenndi leik- hússtjórinn seinna, aS hann hefSi ekki þekkt sinn vitjunartima, er hann hafnaSi umsókn Goebbels, þar hefði verið maðurinn, sem hafði hæíileika til að setja hópsýningar á svið! Og ef sá góði maður hefði þekkt sinn vitjunartíma, er ekki að synja fyrir, að heimssagan hefði orðið nokkur önnur undanfarna áratugi, því það voru fyrst og fremst þessi vonbrigði, sem urðu til þess að hann sneri sér loks að stjórnmálunum ... ELDRAUNIN. Það var Fritz Prang, sem í raun- inni leiddi Goebbels út í stjórnmál- in. Það var einu sinni, þegar þeir félagar sóttu fund hjá einhverjum sósíalistiskum samtökum, að Prang tókst að storka honum svo að hann steig í ræðustólinn. Áhorfendur gerðu hróp að honum; leizt hann allskoplegur, og þó jukust hrópin um allan heiming, þegar honum hafði tekizt að ávarpa þá: „Meine iieben deutschen Volksgenossen“. Þótti þeim heldur en ekki hægri- sinnahreimur að ávarpinu, en Goebbels varð miSur sín við ópin og blístrið og vissi ekki sitt rjúk- andi ráð — fyrr en einn af áheyr- endum kallaði hann „kapitaliska blóðsugu". Þá hvessti hann seið- mögnuð augu sin á áheyrendur og hrópaði sinni þróttmiklu rödd út yf- ir salinn: „Vill ekki sá, sem kallaði, koma hingað upp að ræðustólnum og tæma peningapyngju sína að öll- um ásjáandi. Ég skal tæma mína pyngju, og þá mun koma i ljós hvor okkar er meiri blóðsuga.“ Um leið dró hann upp pyngju sína og hvolfdi úr henni — nokkrum smáaurum. Áheyrendurnir urðu öldungis dol- fallnir. Þar með hafði Joseph Goebbels staðizt eldraunina sem pólitiskur áróðursmaður. Um leið var áhugi hans á pólitík vakinn svo um munaði. Hann tók að sækja pólitiska fundi að stað- aldri, gerðist um hrið ritari Franz von Wiegershaus, sem hinn svo- kallaði „ÞjóSlegi frelsisflokkur" — einn af hinum mörgu, hægrisinnuðu smáflokkum — Iiafði komið á ríkis- þingið. Wiegershaus bjó í Elber- feld, ])ar sem hann gaf út málgagn flokksins, „Völkische Freiheit“. Goebbels aðstoðaði hann við rit- stjórnina, tók oft til máls á þeim fundumýsem flokkurinn gekkst fyr- ir, og komst þar í kast við nazist- ana fyrsta sinni; virtist þá svarinn andstæðingur þeirra, en gekk þó nokkrum mánuðum seinna á fund Karls Kaufmann, sem þá var „leið- togi“ nazistaflokksins í Rinarlönd- um og Westfalen, og bauð honum þjónustu sína. Iíaufmann ræddi mál- ið við foringja flokksins í Norður- Þýzkalandi, Gregor Strasser, og þar sem svo vildi til, að þeir höfðu í undirbúningi útgáfu vikublaðs á vegum flokksins, en vantaði rit- stjórnarfulltrúa, tóku þeir boði Goebbels — og buðu honum tvö- falt kaup við það, sem hann hafði hjá Wiegershaus. Kaufmann komst þannig að orði um Goebbels við Strasser, að hann væri bráðsnjall náungi, en mesti fláutaþyrill. Ekki þótti Otto Strasscr mikið til mannsins koma, þegar hann leit hann fyrst. Þótti honuin Goebbels furðu væskilslegur, en um leið furðu linarreistur og mikllátur. KveSst liann fyrst hafa veitt athygli hvössu augnaráði hans og hljómfegurð raddarinnar. HafSi Goebbels ekki lengi rætt við hann, er hann komst að raun um að þarna væri einmitt maðurinn, sem flokkurinn þyrfti á að halda, og svo fór að þeir Strass- er bræður réðu hann ekki einungis til sin sem væntanlegan ritstjórn- arfulltrúa — heldur og sem ritara flokksdeildarinnar i Norður-Þýzka- landi, þar eð þeir höfðu orSið að víkja þeim manni úr starfi sökum ódugnaðar, er áður hafði það með liöndum. Sá náungi hét Heinrich Himmler. Þetta var árið 1925. Forsprökk- um nasizta liafði þá tekizt að end- urskipuleggja flokkinn eftir hina misheppnuSu byltingartilraun árið 1923, og álirif hans jukust stöðugt. Aðalstöðvar hans voru i Berlin, þar sem Gregor Strasser var einn af helztu foryztumönnunum, og Miinchen, þar sem Adolf Hitler hafði nú tekið við foryztunni aftur, en átakalaust var þó enn með þeim tveim. Hvarvetna í Þýzkalandi var rikjandi ókyrrð mikil og óánægja; hver höndin uppi á móti annarri og kom viða til óeirða og blóðugra átaka milli verkamanna annars- vegar og lögreglu og hers hinsveg- ar, þar eð Stresemannsstjórnin hafði endurfest gen'gi marksins eftir verð- hrunið mikla á kostnað verkalýðs- ins og miðstéttanna. Nazistaflokkur- inn hafði upphaflega verið stofn- aður i Munchen sem „þýzki vcrka- lýðsflokkurinn", og hét þvi nafni árið 1919, og því nafni hét hann þegar Hitler bættist í hóp þeirra sex flokksmeðlima, sem fyrir voru, en þá átti flokkurinn 7,50 mörk i sjóði! í aprilmánuði 1920 var Hitler leystur frá herþjónustu og gat nú helgað flokknum starfskrafta sina, og innan skamms lá fyrir stefnuskrá í tuttugu og fimm atriðum, þar sem meðal annars var krafizt þess aS Þýzkaland fengi sjálfsákvörðunar- rétt, Versala-samningurinn væri úr gildi numinn, Gyðingar sviptir rétti til að gerast þýzkir rikisborgarar, þýzki herinn yrði endurreistur, komið á ströngu eftirliti með dag- blöðunum — og að atvinnuleysinu yrði útrýmt. Þetta sama ár var og nafni flokksins breytt í „National- S'ozialistische Deutsche Arbeiter- Partei“, og hakakrossinn tekinn upp sem flokksmerki. Árið 1921 var Hitler kjörinn foringi flokksins, og það sama ár stofnaði hann S.A.- sveitirnar innan vébanda hans — stormsveitirnar, sem fyrst í stað voru dulbúnar sem iþrótta.hreyfing. Það ár gekk Rudolf Hess i flokk- inn, en Hermann Göring meir en ári siðar. ÁriS 1923 munaSi minnstu að forsprakkarnir dæmdu sjálfa sig og flokkinn úr leik fyrir fullt og allt, þegar þeir gengu i félag við Ludendorff gamla og reyndu að hrifsa völdin í sinar hendur með þvi að koma á byltingu i Berlin. Byltingin mistókst, og i febrúar- mánuði 1924 var Hitler dæmdur i „virkisvarðhald" i Landsberg, en LÓÐBYSSUR Sölustaðir: S í S Austurstræti og kaupfélögin um land allt. YiKAN 29

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.