Vikan - 20.09.1962, Blaðsíða 12

Lifur er hollur og ljúffengur matur,
ef hún er rétt matreidd. Ef lifrin er
steikt heil, er betra að leggja hana í
saltvatn áður í hálftíma. Ef nota á
hakkaða lifur í einhvern rétt er auð-
veldara að hakka hana, ef hún er sett
fyrst í sjóðandi vatn og látin liggja þar
í nokkrar mínútur.
LIFUR Á FATI.
% kg lifur, V± bolli hveiti, sem salt
og pipar hefur verið blandað í, 4
matsk. einhver feiti, t. d. smjörlíki
eða olía, V2 bolli saxað sellerí, V2
bolli saxaður laukur, 6 sneiðar bacon,
IV2 bolli kjötsoð, V2 tesk. salt, 6 gul-
rætur, 6 meðalstórar kartöflur (u.
þ. b. 114 pund), 3 matsk. hveiti.
Veltið lifrinni upp úr hveitinu og brún-
ið hana upp úr vel heitri feitinni, ásamt
selleríinu og lauknum. Látið það síðan í vel
smurt eldfast fat og hellið soðinu yfir. Leggið
baconsneiðarnar ofan á. Sjóðið það með loki
inni í ofni í hálftíma. Bætið síðan niðurskornum
kartöflunum hráum í og gulrótunum. Bakið það
áfram undir loki í u. þ. b. 45 mín., en takið
þá lokið af og látið baconið brúnast. Takið
lifrina upp úr og leggið á fat, raðið grænmet-
inu utan með, en jafnið upp sósuna og hellið
henni síðan yfir. Nægir fyrir sex.
CREOLA-LIFUR.
Vi kg lifur, V\ bolli hveiti, 3 matsk. feiti, 2V2
bolli tómatar, 2 matsk. saxaður laukur, 2
matsk. saxaður grænn pipar, 1 lárviðarlauf,
6 piparkorn, V2 tesk. salt.
Veltið lifrinni upp úr hveitinu, sem kryddað
hefur verið með salti og pipar, hitið feitina í
potti og brúnið lifrina. Bætið öllu öðru í og

JTf
Prjónodir inniskór
Efni: Meðalgróft, fjórþætt ullargarn. Prjónar
nr. 3.
Fitjið upp 22 1. og prjónið prufu með 1 1. sl. og
1 1. br. Mælist prufan 10 cm, má prjóna eftir
u.ppskriftinni óbreyttri, annars verður að fjölga
eða íækka lykkjum eftir hlutfalli þess sm.-
fjölca, sem prufan mælir.
Byrjið undir ilinni og fitjið upp 64 1. og prj.
2 1. sl. og 2 1. br., 6 sm. Haldið áfram og prjónið
1 1. sl. og 1 1. br., og takið úr 1 1. í hv. hlið, þar
til 1 1. er eftir. Klippið þá á þráðinn og saumið
hneppslu eins og sést á myndinni. Takið nú upp
64 1. af fitinni, prj. annan helming eins, og
saumið tölu gegnt hneppslunni. Saumið 7 sm.
upp báðum megin. Prjónið annað stykki eins,
en saumið hneppslu og festið tölu á gagnstæð-
an hátt. +
Þsgtlegir inniskór
Efni: Bastgarn eða bómullargarn, um 50—70
gr. Heklunál nr. 3. Leppar í þeirri stærð, sem
skórnir eiga að vera. Skinn til að sauma neðan
á leppana og dálítið fóður yfir þá.
Skórnir efst á myndinni: Heklið 54 loftlykkj-
ur, um 40 sm., búið til hring og lokið honum.
Heklið síðan í fasta lykkju í hverja loftlykkju,
2 umf., 2 loftl., sleppið 1 fastal. og heklið 1 fastal.
í þá næstu. Endurtakið þetta 13 sinnum. Aukið
þá út framan á tánni, þannig að hekla 2 fastal.
fitja upp 2 loftl., hekla 2 fastal. í sama boga og
seinustu 2 fastal. voru heklaðar í, heklið síðan
áfram eins og áður 13 sinnum. 3. umf.: 2 loftl.,
1 fastal. í hvern boga, 13 sinnum. 3. umf.: 2 loftl.,
1 fastal. í hvern boga, 13 sinnum, þá 2 loftl., 1
fastal., 2 loftl., 1 fastal. í sama boga og síðan
2 loftl. og 1 fastal. í hvern boga 13 sinnum.
Heklið þannig 5 umf. eins og 3. umf. 9. umf.:
Heklið 2 fastal. í hvern boga að 5. boga, talið
fra útaukningu á tánni, heklið þá 2 loftl. og 1
fastal. 5 sinnum, þá 2 loftl., 1 fastal. 2 loftl., 1
fastal. í miðbogann og síðan 2 loftl. og 1 fastal.
6 sinnum. Heklið þá 1 loftl. og snúið við * 1
fastal. í fyrsta boga 2 loftl. og 1 fastal. 5 sinn-
um og þá 2 loftl., 1 fastal., 2 loftl. og 1 fastal. í
miðbogann, 2 loftl. og 1 fastal. 6 sinnum. Heklið
1 loftl. og snúið við frá * 4 sinnum. Haldið nú
Framhald á bls. 30.
ER NUTIMA
Eftirfarandi grein er eftir norska rithöf-
undinn og bókmenntagagnrýnandann Her-
brand Lavik. Þetta er ákaflega viðkvæmt
efni nú á tímum og er áreiðanlegt, að skoð-
anir fólks á þessu eru mjög mismunandi.
Við viljum ekki halda fram neinni ákveð-
inni skoðun, en eitt er víst, að nútímakon-
unni gengur afar illa að fixma sjálfa sig og
virðist óánægð með hlutskipti sitt. Þarna
er eitthvað að og lesendur hafa sjálfsagt
flestir af reynslu eða afspurn eitthvað til
málanna að leggja. Hér koma svo skoðanir
Herbrand Lavik á málinu:
— Það sorglegasta við líf nútímakonunnar er,
að ekki eru not fyrir hana sem konu, nema
stuttan tíma á lífsskeiðinu. Flestar hafa þær
lokið sínum tveimur barneignum og komið börn-
unum nokkurn veginn á legg um þrítugt. Síðan
krefjumst við þess, að það sem eftir er af lífinu
lifi hún í líkama, sem hlaðinn er eiginleikum
til að eiga og hugsa um börn, en án þess að hún
fái leyfi til að nota þá. Við þvingum hana til að
lifa piparsveinalífi, við hreykjum okkur af því,
að við höfum fengið hana til að vinna alla þá
vinnu, sem eiginlega er karlmannsins. Við höf-
um látið henni í té alla einkennisbúninga karl-
mannsins, allt frá bílstjórabúningi upp í prests-
hempu, og við ímyndum okkur, að með því
höfum við gefið henni stórkostlegar bætur, fyrir
það, að hún skuli ekki fá að vera kona lengur.
En auðvitað höfum við ekki gefið henni nein-
ar bætur. Kvenfrelsið hefur leiðzt út á karl-
mannsbrautir. Konurnar áttu að fá leyfi til að
vera biskupar, stjórnmálamenn og læknar, það
var það, sem fólk hélt að heimurinn hefði not
fyrir, nokkurs konar gáfuð verkfæri, sem áttu
að sjá um að heimsúrið tifaði jafnt og þétt. í
rauninni er það þannig, að þegar konan hefur
gert það nauðsynlegasta gagnvart skyldubörn-
unum tveimur, er hún stöðugt í leit að róman-
tísku lífsinnihaldi, og leitar þá yfirleitt langt
yfir skammt.
Það getur vel verið, að ungar stúlkur nú á
tímum hafi fullkomlega andlegt jafnvægi —
þangað til velgengisástríðan, skattamir og karl-
maðurinn koma þeim úr sambandi við sjálfar
sig. Maðurinn hefur svo á milli tveggja kosta
að velja: Annaðhvort að byggja upp hið áður
svo mjög rómaða ástalíf með konu sinni, (þeir
12 VIKAN