Vikan - 27.08.1964, Blaðsíða 43

Toni gefur fjölbreytileika
Sama stúlkan. Sama permanentið. Ólíkt útLit
Toni llfgar og gerir hár yðar meðfærilegt. Gerir yður kleift
að leggja og greiða hár yðar hvernig sem þér óskið. Heldur
lagningunni. Sama permanentið heldur hvaða lagningu sem er.
Hér eru þrjár ólíkar hárgreiðslur, sem eru grundvallaðar á
einu Toni. En þér getið greitt yður á tugi mismunandi vegu.
Ef þér óskið eftir að fá leiðbeiningar um hárlagningar fyrir ;
þessar hrífandi hárgreiðslur, þá vinsamlegast skrifið til Evelyn
Douglas, Globus h.f., Vatnsstíg 3. Reykjavík.
n

NEW;|: Ton»f foðdyjrtfjf cnmÁfli •^utralis^
\ NEW
roiii'-AðcinsToni hefur tilbúinn bindi vökva.
Engin fyrirhöfn. Tilbúið til notkunar í
handhægri plastik flösku. Vefjið aðeins hárið
upp á spólurnar og þrýstið bindivökvanum í
hvern lokk. þér munið öðlast fullkomið Toni.
Engar krullur. Engir stífir broddar. Toni
gerir hár yðar mjúkt og skinandi. Auðveldar
hárgreiðsluna. Reynið Toni.
Framhald af bls. 25.
mín, að áeggjan systur sinnar,
Alicu Jenkins, sem ég þekki lít-
illega. Dolly var ekki hamingju-
söm í bernsku. Hún var meira að
segja í nokkurri hættu, enda
lágu til þess ærnar ástæður.
Þannig er það alltaf. Faðir henn-
ar, Thomas McGee, var beggja
handa járn, hrottafenginn og alls
ekki fær um að sinna skyldum
sínum sem faðir. Hann hljópst
síðar á brott frá fjölskyldu sinni
og myrti loks konu sína.“
„Þér eruð viss um það?“
„Að hann hafi verið sekur? Já.
Hann var dæmdur í tíu ára fangr
elsi fyrir manndráp og sat dóm-
inn af sér í San Quentin."
„En nú hefur hann verið lát-
inn laus og dvelzt hér í borginni
undir nafninu Chuck Begley.
Vissuð þér það?“
„Dolly sagði mér það í morg-
un. Það er eitt af mörgu, sem
liggur á henni eins og mara. Þér
getið gert yður það í hugarlund
hvílík áhrif það hefur haft á við-
kvæma, tíu ára telpu að alast
upp í andrúmslofti, sem var
mettað af óvissu og ofbeldi, og
hve auðveldlega það gat orðið til
að vekja með henni tilefnislausa
sektarkennd. Ég reyndi að koma
fram við hana eins og vingjarn-
legur og þolinmóður faðir og
veita henni að nokkru leyti það
öryggi, sem hún hafði farið svo
tilfinnanlega á mis við. Og þetta
gekk vel, þangað til ósköpin
dundu yfir.“
„Morðið, eigið þér við?“
Hann laut höfði, hryggur á
svip. „Ég var sjálfur staddur í
réttarsalnum daginn, sem hún
bar vitni gegn föður sínum. Að
sjálfsögðu hafði ég áður reynt að
sýna dómurunum fram á að slíkt
ætti ekki að leyfast. En hún var
aðalvitnið og móðursystur henn-
ar hafði samþykkt það og hún
var látin endurtaka hina óhugn-
anlegu frásögn sína. Ég hef grun
um að hún hafi verið vandlega
undir það búin — hún hafði
heyrt skothvellinn, sagði hún,
litið út um svefnherbergisglugg-
ann og séð föður sinn hlaupa á
brott með byssu í hendi.“
„Hvað veldur að þér álítið að
hún hafi verið vandlega undir-
búin? Segir hún söguna kannski
öðruvísi nú?“ spurði ég.
„Já. Hún heldur því fram að
hún hafi alls ekki séð föður sinn
umrætt kvöld og að hann hafi
ekki verið neitt við morðið rið-
inn. Hún kveðst hafa borið fals-
vitni fyrir rétti, vegna þess að
visst fullorðið fólk hafi knúið
hana til þess.“
„Þeir fullorðnu krefjast enn
ýmissa hluta af henni?“ varð
mér að orði. „Faðir hennar gekk
á fund hennar morguninn eftir
brúðkaupsnóttina, og gekk svo
hart að henni á einhvern hátt, að
hún fór úr jafnvægi."
„Þér hafið lög að mæla, herra
Archer," sagði hann alvarlegur á
svip. „McGee reyndi að sann-
færa hana um að hann hefði ver-
ið dæmdur saklaus, og honum
tókzt það . . . tókzt meira að
segja að sannfæra hana um að
hún væri sú seka.“
„Sek um falsvitni?“
„Sek um morð.“ Hann hallaði
sér að mér og mælti lágt: „Hún
skýrði mér frá því í morgun, að
hún hefði sjálf orðið móður sinni
að bana.“
„Skotið hana?“
„Nei, að hún hafi orðið henni
að bana með lausmælgi sinni. Það
er furðulegt. Hún heldur því
fram, að þannig hafi hún ekki
einungis orðið móður sinni að
bana og sent föður sinn í fangels-
ið, heldur og gerzt sek um morð-
ið á Helenu."
„Hefur hún skýrt nánara hvað
hún eigi við?“
„Ekki enn. Hún er heltekin
sektarkennd, sem þó er ekki víst
að standi nema að takmörkuðu
leyti í sambandi við þessi morð.
Ég veit til dæmis með vissu að
hún varð ekki völd að dauða móð-
ur sinnar, og að hún bar ekki í
raun og veru ljúgvitni gegn föð-
ur sínum. Ég er þess fullviss, að
McGee var sekur.“
VIKAN 35. tbl. —