Vikan - 10.09.1964, Blaðsíða 41

Hicrs vegna hoipg híl fyrir 1)0-40 hr. þegar ticegl tr oi fi
nýjm TRABANT '65 midel fyrlr 00 þtsund hrcnur
Trabant ’65 módel er nú fyrirliggjandi meS fjölmörgum endurbótum og gerbreyttu útliti
MEÐAL HELZTU ENDURBÓTA MÁ TELJA:
1. 26% stærri rúður.
2. 50% betri hitagjöf frá miðstöð.
3. Rúðusprautur.
4. Hljóðeinangrun með trefjamottum.
5. Gerbreytt útlit, þak lárétt með skyggni að
aftan.
6. Nýir glæsilegir litir.
7. Stuðari að aftan.
8. Tvö sólskyggni.
9. Fatasnagar og þrír öskubakkar.
10. 2 útispeglar og einn tvöfaldur innispegill.
11. Afturhluti bílsins lengdur, afturljós inn-
byggð.
12. Upphalarar á stórum hliðarrúðum.
13. Þægilegri sæti, og rúmbetra aftursæti.
14. Kistulok læst með lykli.
15. Húnar á hurðum gerbreyttir.
16. Stærri rafgeymir.
17. Miklu þýðari á vondum vegi.
18. Auk óteljandi annarra breytinga og endurbóta.
19. Hefur einnig alla kosti Trabant 600, á vél,
bremsum og gírkassa, sem reynzt hefur af-
burða vel hér.
Umboðsmenn úti á landi eru:
Bifreiðaþjónustan Akranesi, sími 1477.
Gunnar Árnason, Akureyri, sími 1580.
Elís H. Guðnason, Eskifirði, sími 61.
Tryggvi Guðmundsson, Vestmannaeyjum
Bíllinn er til sýnis og sölu hjálBílaval Lauga-
veg 90, sími 19092. - Leitið upplýsinga.
einkaumboð: Ingvar Helgason Tryggvagötu 4 — Reykjavík — Sími 19655.
svo enginn óviðkomandi gat
horft inn. Klaustrið mitt, kallaði
hún staðinn.
Sagt er, að í hlutverki Christ-
inu drottningar hafi hún leikið
sjálfa sig á djarfari hátt en hún
hafði þorað áður, myndin sé
næstum eins og einkaskriftamál
hennar sjálfrar. Þegar drottning-
in unga er leidd fram fyrir fólk-
ið og látin sýna sig í hallar-
glugganum, lítur hún út eins og
eigi að fara að fórna henni. Og
þegar hún situr ein og yfirgef-
in í hásætinu, hefur rödd hennar
bitran hljóm: — Allt mitt líf hef
ég verið sem tákn... ég vil vera
manneskja ... mér finnst ég vera
lítil, einmana og hrædd... En í
endi myndarinnar sýnir hún
drottninguna kveðja land sitt og
halda á brott, og þar túlkar hún
kraft til að komast yfir erfiðleik-
ana.
Garbo var einmana drottning.
En brátt átti hún eftir að hitta
mann með jafneinkennilega skap-
gerð og hún sjálf hafði, lista-
mann, sem var mörgum árum
eldri en hún, en sem var jafn-
viðkvæmur og óviðbúinn árásum
og hún sjálf. Það var tónlistar-
snillingurinn Leopold Stokowski.
★
ÁSTIN FER EKKI AÐ
LÖGUM
Framhald af bls. 17.
Fátt er svo með öllu illt, að
ekki boðið nokkuð gott, hugsaði
hún bitur og lagði hverja beikon-
sneiðina af annarri á pönnuna.
Nú var ekki lengur nauðsyn-
legt að halda áfram við þennan
megrunarkúr.
Það sem hún hafði borðað á
Montagne hefði ekki einu sinni
dugað til að metta spörfugl.
Munnur hennar fylltist af vatni,
er hún sá steiktu eggin á pönn-
unni, umkringd beikonskífum.
Hún var í þann veginn að
stinga fyrsta bitanum upp í sig,
er eldhúsdyrnar opnuðust, og
hún stöðvaði gaffalinn á miðri
leið og starði á Jimmy.
■—■ Er þér ekki sama þó að ég
snæði með þér. Lucinda? Það
er svo leiðinlegt að sitja einn og
borða. Hann gekk að borðinu og
setti disk á það beint á móti henn-
ar. Augu hans glenntust upp er
hann sá hvað hún hafði skammt-
að sér.
— Þú ert reglulegt átvagl!
Þetta eru að minnsta kosti þús-
und kalóríur, sagði hann hlæj-
andi.
Lucinda kipraði saman augun.
— Þetta er kvöldmaturinn minn
■— og ég ætla að borða hann upp
til agna. Hún skar sér vænan
bita og nældi hann upp á gaffal-
inn. — Og það sem meira er:
Aldrei framar skal ég svelta mig
út af nokkrum manni.
— Mín vegna þarftu ekki að
svelta þig, því að mér geðjast
betur að þér svolítið þriflegri,
sagði Jimmy og hló lítillega.
Hún leit í glaðvær augu hans,
og allt í einu fór hún að hlæja
líka.
— Það er gaman að heyra þig
hlæja aftur á þennan hátt, sagði
hann kyrrlátlega. — Ég hef haft
auga með þér mánuðum saman
og séð þig líkjast Elspethu
þessa heims meir og meir — en
verða ólíkari minni yndislegu
Lucindu...
Hann þagnaði allt í einu, og
hún greip andann á lofti, er hún
sá tjáninguna í augum hans.
— En Jimmy! Ég sem hélt að
þú værir vitlaus í Elspethu.
— Það er ég líka — betra
módel er ekki til! Lucinda, ég
þarf að segja þér nokkuð. Hann
dró stól sinn nær henni og greip
um hendur hennar.
— Allar stúlkurnar, sem ég
tók heim með mér — það var
bara til að gera þig afbrýðisama.
Og þú hugsaðir bara um Guy
og tókst ekki einu sinni eftir því.
— Og Elspeth!
— Nú verður þú sjálfsagt reið
við mig, Lucinda, en þú manst
að þú sagðir sjálf að í ástamál-
um væri allt leyfilegt. Elspeth
átti að veiða Guy. Ég vissi að
hún passaði alveg fyrir hann.
— Ó, Jimmy, sagði hún og
var gráti nær, — hvernig gaztu
gert þetta? Var þér þá alveg
sama þótt ég yrði hræðilega ó-
hamingjusöm?
Hann tók utan um hana og
horfði í augu hennar. — Það var
einmitt þess vegna, sem ég gerði
það — til að þú skyldir taka það
nærri þér, sagði hann kyrrlátlega.
— Ég hef spurt Guy, hvort hann
hafi í hyggju að staðfesta ráð sitt,
en ekkert er honum fjær skapi.
Hann er ekki af neinni þinn-til-
dauðans manngerð. Guy er ævin-
týramaðurinn í fjölskyldunni —
París —■ glaumur og gleði —
fallegar stúlkur — frelsi.
Lucinda starði stóreygð á hann.
— En Jimmy, það ert þú!
— Ég reyndi að apa allt eftir
honum í von um að þú tækir
eftir mér. Það var meiri spenna
í andliti hans en hún hafði nokk-
urn tíma séð þar fyrr. — Þér
myndi falla vel við mig með tím-
anum, Lucinda, ef þú bara gætir
hætt að hugsa um mig sem bróð-
ur...
Lucinda starði á hann eins og
hún væri að sjá hann í fyrsta
sinni, og allt í einu rann það
upp fyrir henni, að hann hafði
til að bera alla þá eiginleika,
sem hún hafði eignað Guy.
— Það gæti ég áreiðanlega,
Jimmy, hvíslaði hún. — Á núll
komma núll sekúndum! ic
SVUNTUR
Framhald af bls. 4.
kring með skáböndunum. Búið
til litla hneppslu í hálsinn og
festið tölu gengt henni. Sníðið
VIKAN 37. tbl. —